Pozdrawiam ponownie z mroku. „Czasami prawda nie jest wiarygodna. Ale to nie znaczy, że to nieprawda”. Słowa te wypowiedział Christian Longo, mężczyzna oskarżony o brutalne zamordowanie żony i trójki dzieci w 2001 roku. Linia między prawdą a kłamstwem jest u podstaw tej prawdziwej historii opartej na wspomnieniach dziennikarza Michaela Finkela i wspomnieniach z jego rozmów z Longo.,
reporter śledczy New York Times Michael Finkel (Jonah Hill) zostaje nam przedstawiony, gdy bada historię, która ostatecznie prowadzi do jego zwolnienia, po tym jak odkryli, że grał szybko i luźno ze szczegółami, aby przedstawić bardziej wpływową historię. Wkrótce otrzymuje dziwny telefon od pisarza z Oregonu (Ethan Suplee), który informuje Finkela, że jego nazwisko jest używane przez Longo (James Franco), podejrzanego o morderstwo, który został niedawno schwytany w Meksyku., Jako zhańbiony dziennikarz, Finkel wykorzystuje okazję do połączenia się z Longo, a wkrótce dwóch moralnie skompromitowanych mężczyzn zostaje zamkniętych w wojnie psychologicznej, gdzie jako widzowie nie jesteśmy pewni, kto kogo wykorzystuje w tej dziwnej „przyjaźni”.
Hill i Franco są najbardziej znani ze swoich szalonych i szalonych komedii, a obaj dostarczają o wiele „cichszych” występów, niż tego, czego się od nich spodziewaliśmy. Podczas gdy kupowanie Jonah Hilla jako znanego pisarza jest trochę przesadne, Franco jest absolutnie mrożący krew w żyłach jako Manipulujący psychopata., Franco jest tak dobry w roli, że obezwładnia Hill, co podważa to, co miało być misterną grą w Kota i myszkę.
Franco jest przerażającą postacią na stanowisku świadka Sądowego. opowiada swoją wersję tej pamiętnej nocy. równie niepokojąco patrzy na ogólną rozmowę z Finkelem. Jednak Najlepsza Scena w filmie pojawia się, gdy Felicity Jones wyzwala gniew prawdy na Longo Franco. Pani Jones nie jest w pełni wykorzystana przez większość filmu, ponieważ jej związek z Finkelem nigdy nie jest tak naprawdę zbadany.,
zamiast przedstawiać jakiekolwiek merytoryczne tła na temat tego, co sprawia, że Finkel lub Longo tick, pozostajemy zamiast tworzyć własne założenia w oparciu o oprawione okładki czasopism i tryskające retrospekcje. A więc największą wadą filmu jest oszukiwanie nas z zaplecza, które mogą pomóc wyjaśnić fascynujące rozmowy/showdowns między tymi dwoma wadliwymi dżentelmenami, jeden znacznie bardziej wadliwy niż drugi.
nie sposób nie porównać tego do „Z zimną krwią” Trumana Capote ' a i kolejnych filmów opartych na jego doświadczeniach pisarskich: Capote (2005) i Infamous (2006)., Rozciąganie i naginanie prawdy są częstymi tematami, podobnie jak intrygujące i niepokojące spostrzeżenia pisarzy i oskarżonych.
bywają chwile, że prawdziwa historia wychodzi jako niewiele więcej niż film telewizyjny, ale najlepsze momenty bardziej niż to wynagrodzić. a obraz Franco zostanie z tobą długo po tym, jak Finkel w końcu zrozumie, z kim i z czym ma do czynienia. Jest to również przypomnienie, że są ludzie, którzy „tak bardzo chcą prawdy”, że „będą kłamać, aby ją zdobyć”. Spróbuj to powiedzieć z przymrużeniem oka.