fibrynogen i fibrynogen odgrywają ważną rolę w tworzeniu skrzepu, fibrynolizie, interakcjach komórkowych i matrycowych, zapaleniu i gojeniu się ran. Te wydarzenia biologiczne są regulowane w dużym stopniu przez samo tworzenie się skrzepu i komplementarne interakcje między specyficznymi miejscami reaktywnymi na fibrynie (ogen) a cząsteczkami zewnętrznymi, takimi jak enzymy, białka, w tym inne czynniki krzepnięcia lub receptory komórkowe., Fibrynogen składa się z dwóch zestawów trzech łańcuchów polipeptydowych określanych jako Aa, Bß i γ, z których wszystkie sześć jest połączonych mostkami dwusiarczkowymi, tworząc amino-końcową domenę E. Cząsteczki są wydłużonymi strukturami trinodularnymi składającymi się z dwóch kulistych zewnętrznych domen D, które są połączone z centralną domeną E przez zwinięty segment cewki. Domeny te zawierają miejsca wiążące konstytutywne (np., Da, Db, yXL,D: D, γ', substrat trombiny, receptor płytek krwi, receptor integryny leukocytów) oraz interaktywne miejsca, które ulegają ekspresji w wyniku rozpadu fibrynogenu przez trombinę lub które są narażone w wyniku polimeryzacji (np. miejsca wiązania t-PA). Inne istotne miejsca konstytutywne fibrynogenu obejmują dwa miejsca rozpoznawania substratu trombiny w każdej domenie E oraz miejsce wiązania trombiny o wysokim powinowactwie, niebędące substratem, w każdym łańcuchu γ', które również wiąże czynnik XIII., Konstytutywne miejsca wiązania fibrynogenu uczestniczą w Zgromadzeniu fibryny przez samo-asocjację (yXL lub D:D) lub przez komplementarne skojarzenie z narażonymi miejscami fibrynowymi (Da do EA i Db do E B). Inne istotne miejsca konstytutywne fibryny obejmują miejsce wiązania trombiny o niskim powinowactwie w domenie E fibryny, które najwyraźniej pozostaje pozostałością miejsca wiązania substratu.
polimeryzacja fibryny jest inicjowana przez trombinowe rozszczepienie fibrynopeptydu A (FPA) z łańcuchów fibrynogenu Aa, odsłaniając dwie domeny e a., Rozszczepienie fibrynopeptydu B (FPB) z łańcuchów Bß odsłania inne miejsce polimeryzacji domeny E, E B, które również oddziałuje z płytkami, fibroblastami i komórkami śródbłonka. Po wytwarzaniu fibryny następują end-to-middle intermolecular D-To-e skojarzenia tworzące liniowe i równobocznie rozgałęzione dwuniciowe włókna, a towarzyszą im boczne skojarzenia fibryny, które tworzą wieloniciowe włókna., Jednocześnie aktywowany trombiną czynnik XIIIa wprowadza do tych polimerów kowalencyjne wiązania sieciowe, głównie między łańcuchami γ (w miejscach YXL tworzących γ-dimery) i łańcuchami α (α-polimery), w celu uzupełnienia dojrzałej struktury sieci skrzepu.