voor de meesten van ons is 2020 niet bepaald veelbelovend begonnen. In feite zal het waarschijnlijk een van de meest uitdagende jaren in onze collectieve geschiedenis worden. En in het midden van een wereldwijde pandemie en de enorme economische omwenteling die heeft plaatsgevonden, was ik weliswaar verbaasd toen zo veel van onze supporters de tijd namen om contact met ons op te nemen en te vragen: “hoe zit het met de Canadese zeehonden?,”

na meer dan 22 jaar te hebben gewerkt aan de oprichtingscampagne van het IFAW om de commerciële zeehondenjacht in Canada te beëindigen, is het bemoedigend om te weten dat velen van u zich nog steeds hartstochtelijk om deze kwestie bekommeren. Dank je. Deze kwestie stond niet alleen centraal bij de oprichting van het IFAW meer dan vijftig jaar geleden, maar het blijft ook de collectieve steun ontvangen van zoveel mensen die zich inzetten om een einde te maken aan deze brute praktijk.de jaarlijkse jacht op zadelrobben in Canada, met een quotum van 400.000 exemplaren, is lang de grootste zeezoogdieren op aarde geweest., Dit is geenszins een onderscheid dat de progressieve cultuur van Canada waardig is. Elk voorjaar, als een organisatie die zich al vijf decennia met deze kwestie bezighoudt, worden we geconfronteerd met dezelfde vragen: zal de Canadese regering de jacht aanmoedigen, ook al zijn de mondiale markten voor zeehondenproducten verdwenen? Zullen zij financiële subsidies verstrekken als verdere aanmoediging?zullen politici luisteren naar wetenschappelijk bewijs dat zadelrobben geen negatieve gevolgen hebben voor de visbestanden? Of zullen ze toegeven aan de grotendeels egoïstische eisen van vissers die de zeehonden willen zien doden?,is er genoeg ijs voor de zeehondenmoeders om hun pups te baren en te voeden? Of zal de aanhoudende dreiging van klimaatverandering nog meer leiden tot de ondergang van tienduizenden jongen door uithongering en verdrinking?

  • en misschien wel het belangrijkste, op welk moment zal iedereen (zowel overheden als de overweldigende bevolking) zeggen: “genoeg is genoeg. De zeehondenjacht had zijn plaats in het verleden van Canada, maar is niet langer noodzakelijk of wenselijk in de toekomst van Canada.”
  • gelukkig was dit jaar anders., Net toen zeehondenmoeders op het punt stonden te bevallen, stond COVID-19 op het punt om de wereldbevolking te beïnvloeden op een manier die anders is dan in de recente geschiedenis. Toen het virus zich over Canada begon te verspreiden, werden bedrijven gesloten en werden er beperkingen ingevoerd om de verspreiding te vertragen. Twee zeehondenverwerkingsfabrieken in Newfoundland werden voor onbepaalde tijd gesloten. Opleidingsworkshops voor commerciële zeehondenjagers werden uitgesteld en uiteindelijk geannuleerd. De opening van verschillende visserijtakken, waaronder die welke betrokken zijn bij de zeehondenjacht, werd vertraagd., Deze vertraging heeft echter bewezen een redder in nood te zijn voor tienduizenden pasgeboren zeehonden. Want hoewel de commerciële zeehondenjacht in Newfoundland nog niet officieel “geopend” is, is het nu in wezen voorbij. Inmiddels zijn zadelrobben begonnen met hun migratie naar het noorden naar hun zomervoedingsgebieden in het Noordpoolgebied, buiten het bereik van de Canadese jagers aan de oostkust. Dit jaar zullen ze veilig zijn.uit voorlopige cijfers van Fisheries and Oceans Canada blijkt dat de commerciële zeehondenjacht in de regio in 2020 veruit het laagste aantal doden ooit zal zijn., Tot op heden zijn er slechts 390 zeehonden gedood in Newfoundland en Labrador, de provincie die meestal het grootste deel van de jacht uitmaakt. In vergelijking met de 32.073 gemelde doden in dezelfde regio vorig jaar, en de 82.740 doden in 2017, is dit een enorme daling. Volgens overheidsfunctionarissen werd er inderdaad een “minimaal” aantal zeehonden gedood in andere regio ‘ s van Canada, maar de aantallen zijn zo laag dat ze niet kunnen worden bekendgemaakt onder federale privacywetten.

    deze getallen geven me hoop, en het allerbelangrijkste, ze geven de zegels een kans voor het leven.

    laat me duidelijk zijn., De commerciële zeehondenjacht in Canada vertoont sinds 2009 een dalende trend. Het IFAW werkt al decennialang onvermoeibaar aan het beëindigen van deze jacht door uit de eerste hand videobeelden te documenteren, te pleiten voor de sluiting van de internationale markten voor zeehondenproducten en te lobbyen bij de Canadese regering om haar financiële steun aan deze sector te beëindigen. De strategie is veelomvattend, ze loopt, en we zullen nooit ophouden totdat de jacht voorgoed is beëindigd.

    dus hoe gaan we nu verder?,naarmate we onze economie na Covid-19 herbouwen en een soort nieuw normaal bereiken, hebben we de kans om onze relatie met de natuur te veranderen, die voor een groot deel onze oceanen en de rijke flora en fauna omvat. We moeten deze cruciale kans aangrijpen.we zullen er bij de regering van Canada op blijven aandringen om de steun voor commerciële afdichting te beëindigen, en in plaats daarvan zullen we het ondersteunen van humane, duurzame initiatieven aanmoedigen die zowel onze oceanen als de Gemeenschappen die erop vertrouwen, ten goede komen., Canada heeft 25 jaar en honderden miljoenen dollars besteed aan een misplaatste poging om een commerciële zeehondenindustrie nieuw leven in te blazen die niet alleen onmenselijk, maar onnodig is en in strijd is met de principes van een progressieve natie. Het experiment met de zeehondenjacht is mislukt en het zou dwaas zijn om deze weg opnieuw te bewandelen. In deze tijd is er gewoon geen behoefte aan zo ‘ n praktijk die zo ecologisch verspillend is en die zo weinig voordelen biedt.

    wat we nodig hebben is meer steun voor initiatieven die onze oceaanecosystemen herstellen en rehabiliteren, niet verder ontmantelen., Onze collectieve energie moet bijvoorbeeld gericht zijn op het verminderen van de verwoestende gevolgen van verloren en verlaten vistuig (ook bekend als “spookuitrusting”) en plastic voor eenmalig gebruik dat zo schadelijk is voor het mariene leven. Deze afgedankte netten, vislijnen en kunststoffen verwarren en verdrinken elk jaar talloze vissen, vogels, zeezoogdieren en ander leven. Het zal alleen maar erger worden totdat we een collectieve verandering afdwingen.dit jaar heeft op glorieuze wijze aangetoond dat Canada geen commerciële zeehondenjacht nodig heeft., Onze ecosystemen, onze economie en onze internationale reputatie zullen profiteren en gedijen zonder zo ‘ n jacht. We hebben een kans gekregen voor Transformatieve verandering. Laten we nu nieuwe oplossingen, innovatieve benaderingen en een hernieuwde relatie met de natuur omarmen.

    -Sheryl Fink, Ifaw Campaign Director Canada

    Geef een reactie

    Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *