podróżni powinni przeczytać porady FCO travel na gov.uk/foreign-travel-advice do kraju, do którego podróżują.
Nie opuszczaj Norwegii bez próby…
Kjøttkaker
To proste danie jest powszechne w całym kraju i wiele rodzin je je co tydzień. Mięso mielone jest przyprawiane i ugniatane z różnymi składnikami, takimi jak cebula lub suchar, zanim zostanie uformowane w małe ciasta i smażone na patelni. Są one następnie gotowane w sosie i podawane z tłuczonym groszkiem lub kremową kapustą., Ten element przeżywa pewien renesans po tym, jak został odsunięty od trendów importowych, takich jak pizza i tacos na przestrzeni lat.
Lefse
Norwegowie uwielbiają tę słodzoną odmianę tradycyjnego miękkiego ciasta z filiżanką kawy. Jest on oblany mieszanką masła, cukru i cynamonu, a następnie skrupulatnie złożony lub zwinięty i pokrojony na porcje, dzięki czemu jest łatwy do przenoszenia., Potrzeba szybkiego powrotu na pola po obiedzie prawdopodobnie wymagała łatwego, przenośnego charakteru tego deseru i do dziś można go złapać na promy po kraju i w dobrze zaopatrzonych sklepach spożywczych.
Klippfisk
hiszpańscy rybacy wymyślili ten sposób przechowywania ryb na długą podróż powrotną z Morza Północnego., Solony, suszony i prasowany dorsz jest znany jako gwiazda Iberyjskiego Dania bacalao i można go spotkać również w Norwegii, szczególnie w północnej części zachodniego wybrzeża. Jednak jest również używany do wielkiego efektu w naczyniu plukkfisk, gdzie słona ryba jest gotowana i zbierana z kości przed złożeniem w kremowe puree ziemniaczane.
Pinnekjøtt
ten obfity posiłek z solonego, suszonego na powietrzu żebra z owiec jest tradycyjnie podawany w Wigilię Bożego Narodzenia., Żeberka są nawodnione, gotowane na parze na patyczkach brzozowych i podawane z puree z kalarepy. Pochodzi z dolin falistych zachodniego wybrzeża, gdzie hodowla bydła jest prawie niemożliwa, ale owce są obfite. Bogaty, słony smak jest zrównoważony przez nieodłączną słodycz kalarepy, która sprawia, że danie jest okrągłe w smaku.
Svele
pochodzący z zachodniego wybrzeża, to ciasto na bazie ciasta zyskało popularność w całym kraju w ciągu ostatnich 40 lat., W przeciwieństwie do amerykańskich naleśników, które przypominają, svele jest zwykle popołudniową ucztą z kawą, jedzoną na ciepło z patelni. Podawane są maślane i pokryte słodkim syropem po wyjątkowo Norweski brązowy ser. Zastosowanie soli hartshorn (wodorowęglanu amonu) i sody oczyszczonej jako środków spulchniających nadaje ciastom charakterystyczny smak.
Raspeballer
ta gęsta kula puree ziemniaczanego i mąki jest powoli gotowana w magazynie z tłustymi kawałkami owcy lub wieprzowiny., Zwykle podaje się go z grubymi kostkami smażonego boczku i dużą ilością brązowego masła. Wiele restauracji serwuje go jako specjalny w każdy czwartek po południu. Jednak w swej istocie jest to ciężkie danie farmera. Można tylko przypuszczać, że został zaprojektowany, aby utrzymać siłę roboczą izolowaną podczas surowej Norweskiej zimy. Rezultatem jest wspaniała mieszanka tłuszczu i soli, która aktywuje wszystkie receptory przyjemności mózgu.
Rakfisk
te sfermentowane filety pstrągów Słodkowodnych pochodzą z śródlądowych części kraju., Są solone, układane w drewnianych beczkach i pokryte świerkowymi gałęziami, zanim pozostaną do fermentacji przez miesiące. Najczęściej spożywa się go na miękkim płaskim chlebie (patrz wyżej), który smaruje się masłem i kwaśną śmietaną i podaje wraz z cebulą i sałatką z buraków. Ostrość ryb może być przytłaczająca, ale z liberalną ilością masła i kwaśnej śmietany, warto spróbować!,
Lutefisk
ta świąteczna potrawa z suszonego dorsza nasączonego ługiem (mocnym alkaliami) sięga aż do XVI wieku – jest wspominana we wczesnej literaturze jako faworyzowana przez rodzinę królewską. Proces jej wytwarzania jest złożony, ale w istocie namoczenie ługu przed drugim z trzech płukań zimną wodą zmienia wygląd i konsystencję ryby (czyniąc ją sprężystą)., Cały ług żrący jest usuwany do czasu podania go, zwykle z dużą ilością boczku, puree z groszku, gotowanych ziemniaków i Złotego syropu.
Bergensk fiskesuppe
Ta delikatna i subtelna zupa rybna z Bergen często konkuruje z bardziej otwarcie i potężny Bouillabaisse Marsylii. Tradycyjnie robi się go z lekkiego stada ryb na bazie lokalnego mintaja. Do zagęszczonego wywaru dodaje się podwójną śmietanę do jedwabistej zupy podawanej z małymi puszystymi kuleczkami rybnymi z drobno zmielonego plamiaka, dorsza i mintaja., Po wyjęciu z ognia dodaje się żółtko jaja, kwaśną śmietanę i odrobinę octu, aby nadać charakterystyczny, ale ostry smak.
Smalahove
masz ochotę na przygodę? Jest to solona i wędzona owcza Głowa, gotowana i podawana z ziemniakami i wszechobecnym zacierem z kalarepy. Podobnie jak w przypadku wielu Norweskich potraw, smak jest na tyle dymny i słony, że wymaga liberalnych ilości piwa, aby je zmyć, a ten rustykalny przysmak był tradycyjnie połączony z domowym naparem., Chociaż w ostatnich latach znalazł się na menu restauracji, nadal najlepiej smakuje w wysokiej jakości pijalni. Jeśli jesteś na tyle odważny, aby spróbować, tłuste kawałki wokół uszu i oczu są uważane za najsmaczniejsze.
André Blomberg-Nygård jest, jak sam mówi, szczerym samoukiem kucharzem i miłośnikiem jedzenia. Przestaje jeść na tyle długo, żeby dać Ci znać, co myśli. Jest wieloletnim i słynnym krytykiem restauracyjnym największej Norweskiej gazety Verdens Gan.