Andrew heeft een grote interesse in alle aspecten van poëzie en schrijft uitgebreid over het onderwerp. Zijn gedichten worden online en in druk gepubliceerd.

Edgar Allan Poe

Edgar Allan Poe En Een Overzicht van Annabel Lee

Annabel Lee is een rijmende gedicht met een lichtvoetige ritme Poe schreef in Mei 1849, het jaar dat hij stierf., Het vertelt over de liefde tussen twee mensen, een Annabel Lee en de spreker, die een mannelijke persona mogelijk gebaseerd op de dichter zelf.sinds de publicatie in oktober 1849 is het gedicht populair geworden en is het nu een van de meest geliefde van Poe ‘ s gotische romantische werk. Het is meerdere malen op muziek gezet, een van de meest recente versies is die van de alternatieve indie groep Sweet Sister Pain.Edgar Allan Poe ‘ s onorthodoxe opvoeding, onsamenhangend gezinsleven en liefde voor alcohol zijn goed gedocumenteerd sinds zijn dood., Controverse en intriges leken hem te volgen gedurende zijn korte en onrustige leven.veel mysterie en folklore vervaagt het vaste feit van zijn werk en romances, maar er zijn constanten te vinden.misschien was zijn enige troost de liefde die hij deelde met zijn jongere nicht Virginia Eliza Clemm, met wie hij trouwde toen ze 13 was. Hij was 27. Ze woonden samen voor 11 jaar, een relatie die wordt gezegd te zijn meer als broer en zus dan man en vrouw geweest.,de tragedie sloeg toe toen de jonge Virginia uiteindelijk bezweek aan tuberculose en stierf in 1847, waardoor Poe radeloos en zonder een emotioneel anker achterbleef. Ondanks zijn goede vriendinnen en bewonderaars, en de populariteit van zijn creatieve werk, zakte hij snel in depressie en moedeloosheid en overleed in oktober 1849.

De dichter schreef aan een vriend:

elke keer voelde ik al de kwellingen van haar dood — en bij elke toetreding van de aandoening hield ik meer van haar & klampte zich met meer wanhopige pertinacity aan haar leven vast., Maar ik ben constitutioneel gevoelig-nerveus in een zeer ongebruikelijke mate. Ik werd gek, met lange intervallen van verschrikkelijk gezond verstand.

Annabel Lee blijft een van zijn pogingen om zijn ideale liefde te behouden. Poe zelf dacht altijd:

… de dood van een mooie vrouw is dan ook zonder twijfel het meest poëtische onderwerp ter wereld –en het staat evenzeer buiten kijf dat de lippen die het meest geschikt zijn voor een dergelijk onderwerp, die van een rouwende minnaar zijn.,”(Poe” The Philosophy of Composition”165)

een echte romanticus, zoals Dante met zijn Gids Beatrice, Poe is zij aan zij met Annabel Lee, houdt de spirituele banden levend, transformeert zijn jeugdliefde in iets universeels, iets wat iedereen zou kunnen weten. Maar is het verstandig om te veronderstellen dat de spreker en de werkelijke dichter één en dezelfde zijn?in aanvulling op het sprookjesachtige rijm en ritme, is er een gevoel van het bovennatuurlijke dat in dit gedicht is opgezet, met vermelding van een engelachtige en demonische orde die proberen de twee geliefden te scheiden.,maar de echte kracht ligt in de beklijvende romantiek, de gedachte dat deze twee zielen nog steeds samen zijn na alles wat ze hebben moeten doorstaan.,

Annabel Lee

Analysis Of Annabel Lee

Annabel Lee is a haunting ballad of a poem, with a wealth of hypnotic rhythm and song-like rhyme., Het heeft een sprookjesachtige lucht en kan ook resoneren met allen die verliefd zijn geweest of tragedie en verlies hebben gevoeld. de ritmes en rijmen weerspiegelen de obsessie van de spreker met zijn jeugdliefde; ze worden vaak herhaald, wat helpt om de spirituele verbinding (terwijl echo de golven en beweging van de zee) die diep en diep is te versterken. Er is een intensiteit over dit gedicht dat opbouwt als de stanza ‘ s vooruitgang, dan afneemt, voordat de wederopbouw.,het basisthema is dat ware liefde de dood kan overstijgen; niets kan deze twee zielen uit elkaar houden, zelfs niet bovennatuurlijke krachten. De twee leefden uit liefde, voor elkaar. Zoals ze leefden, zo zullen ze sterven, voor altijd naast elkaar.de suggestie van de spreker is dat de lezer zijn Annabel Lee kan kennen, misschien een verwijzing naar de universaliteit van haar beroep, want ze is elke vrouw, omdat schoonheid in het oog van de toeschouwer ligt.,en zo uitzonderlijk was deze liefde tussen de twee dat de hemelse gevleugelde wezens, de serafen (sterk geassocieerd met het christendom) haar wilden bezitten; ze maakte deel uit van hun familie, een hemelse, dus ze zouden nooit tevreden zijn totdat ze terug in de kudde was.

bovennatuurlijke krachten werden opgeroepen. Annabel Lee stierf in onwerkelijke omstandigheden en werd in een stenen graf bij de zee gelegd.

maar, ondanks hun kind-achtige relatie, of vanwege, hun liefde bleek sterker dan degenen die ouder en wijzer waren., Hun liefde ging verder dan religie, dan goed en kwaad; alleen zij wisten het – zij waren ware zielsverwanten.de laatste strofe is nogal spookachtig en roept beelden op van een macabere die samenkomt – de rouwende spreker en zijn Annabel Lee, nu een lijk. Dit is zo ‘ n levendig beeld, het droomscenario van de spreker.liefde overwint alles , omnia vincit amor-door het herhalen van rijm in aanhoudende ritme Poe creëert deze onderliggende hypnotische sfeer. Door dat ritme van tijd tot tijd te variëren is er het idee van struikelen, van shock. Timing is in dit verband van groot belang., Momentum moet worden opgebouwd en de aanstekelijke lijnen regelen dit meesterlijk.

misschien meer dan wat dan ook, emotionele energie ontstaat naarmate het gedicht vordert, opkomende als statisch, als gevoel wrijft tegen het ritme en gevoelens groeien uit eenvoudige rijm. Dit gedicht heeft song-achtige kwaliteiten en het is deze verborgen muzikaliteit stijgen en vallen dat resulteert in een echt krachtig gedicht.

meer analyse van Annabel Lee

Annabel Lee is een rijmend gedicht met zes stanza’ s, – twee sextets, een octet, een sextet, een septet en een laatste octet, dat 41 regels in totaal maakt.,

rijmschema

Er is een complex rijmschema dat volledig moet worden onderzocht.

  • elke strofe is verschillend rijm-wise, maar er is een continue thread die ze allemaal verbindt, de lange klinker van e. bijvoorbeeld, het woord zee is in alle strofen, net als Annabel Lee. Dit rijm duikt 21 keer in het gedicht en is de spil, soms herhaald.

het algemene rijmschema: ababcb dbebfb abgbhbib fbabjb ebbebkb lbmbnnbb.

alle eindrijmpjes zijn vol, bijvoorbeeld: ago / know, side / bride., Merk op hoe de opening rijm geleden wordt herhaald in de derde strofe en daarna wordt een soort echo in de vierde met weten. Een soortgelijk ding gebeurt liefde in de tweede strofe, een herhaalde echo komt in de vijfde met liefde/boven.

deze verbindingen op afstand helpen de sfeer van gevoelens te creëren, eerst vervagen en dan terugkeren, om uiteindelijk te verdwijnen.

Er zijn ook unrhymed eindwoorden in elk van de stanza ‘ s: thought/child/night,came,sepulchre/chilling/soul/dreams,eyes. Waarom liet Edgar Allan Poe deze lijnen zweven, zonder een rijmende partner of herhaalde rijm?, Poëtisch gezien vertegenwoordigen ze misschien het idee van verlies, van alleen zijn in al die vertrouwdheid. Ze vallen buiten het fonisch kader.

en merk op dat de kortere regels in het gedicht allemaal eindigen op de klinker rijm e: me/sea/Lee/we.

Wat is de Meter in Annabel Lee?

Annabel Lee heeft een mix van ritme binnen zijn lijnen, waardoor het een fascinerende lees. In sommige strofen domineren de gestage zacht-zacht-sterke anapest en regelmatige iambs, in andere de struikelende, schokkende dactyl en amfibrachs komen door. Let op de trochee., Tetrameter en trimeter dragen het grootste deel van de voeten.

Stanza 1

laten we de meter (meter in Brits Engels) verkennen en een paar van de regels scannen. Het geheel van de eerste strofe:

  • Het was ma / ny en ma / ny Een jaar geleden,

de eerste regel bepaalt het ritme voor het hele gedicht. Er zijn drie anapesten en een iamb, wat een totaal van vier voet maakt met een ritme van da-da-DUM da-da-DUM da-da-DUM da-DUM. De lijn scant daarom als een anapestische tetrameter.

Poe gebruikte de anapaest veel in dit gedicht om het een trip-off-the-tongue gevoel te geven.,

  • In een koning / dom door / The sea,

opnieuw opent een anapaest en wordt gevolgd door twee jambische voeten. Deze lijn scant jambische trimeter.

  • Dat er een mai / den leefde / die u misschien kent

dus, twee anapaestic voeten gevolgd door twee jambische, een gesplitste lijn.

  • Met de naam / van Anna / bel Lee;

en een anapest, een amfibrach, met één iamb.

  • en deze mai / den leefde / zonder/andere gedachte

drie anapesten, de laatste gescheiden door een iamb.

  • dan om lief te hebben / en bemind te worden / door mij.,

twee anapesten en een iamb om de eerste strofe af te maken.

Stanza 4

  • De an / gels, not half / so happy / in heaven,

een iamb, een anapest en twee amfibrachs maken deze lijn bijzonder ongewoon. Dit is een echt op en neer ritme, dat de zin van de lijn weerspiegelt.

  • Went en / wedying her / and me:

twee iambs sandwich een anapest.

  • ja! dat / was de rea / zoon (zoals iedereen / mannen weten,

een dactyl (DUM-DUM) opent deze lijn, met nadruk en energie., Twee anapesten herstellen het ritme, voordat een iamb kalmeert en kalmeert.

  • In deze koning / dom door / The sea)

een anapest begint, maar de regel is jambisch trimeter overall.

  • That the wind / came out / of the cloud / by night,

Anapest, iamb, anapest, iamb. Tetrameter.

  • Chilling / and kill / ing my An / nabel Lee.

een opening trochee trekt geen stoten voordat de iambs en anapests brengen vertrouwde stabiliteit.

Stanza 5

  • But our love / it was stron / ger veruit / than the love

Anapestic tetrameter.,

  • van degenen / die oud / er waren dan we –
  • van veel / veel wijzer / dan we –

twee amfibrachs en een iamb, een lichte verandering van het ritme die verder gaat in:

  • en geen van beide / de engelen / in de hemel / boven

Amfibrachs regel tot de iamb rond de lijn uit.

  • noch de dem / ons beneden de zee,

Het is allemaal anapestisch, in trimeter.

  • kan mijn ziel / van de ziel verspreiden

een iamb gevolgd door drie anapesten.

  • van de beau / tiful en / nabel Lee.,

eindigend met drie anapesten.

Stanza 6

en nu het laatste stanza:

  • voor de maan / nooit stralen, / zonder me dromen te brengen

Dit is een volledige anapestische tetrameter, het creëren van een zwevend licht dat sommigen hebben opgemerkt is als een boei op een zachte deining, of golven die vouwen en zich vormen. De rest van de strofe is in anapest, tetrameter en trimeter.,

Annabel Lee Manuscript

Annabel Lee by Edgar Allan Poe

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *