cele: ocena klinicznego znaczenia Trichomonas vaginalis wykryte w rozmazie Papanicolaou (Pap) w naszej lokalnej populacji.
projekt: Studium retrospektywne.
,
pacjenci: wszyscy pacjenci po rozmazie Pap, mikroskopii mokrej i wysokiej kulturze wymazu z pochwy wykonywani w klinice higieny Społecznej Tuen Mun od kwietnia 2005 do grudnia 2006 zostali zatrudnieni.
główne miary wyniku: czułość, swoistość, pozytywne i negatywne wartości prognostyczne rozmazu Pap w diagnostyce Trichomonas vaginalis.
wyniki: łącznie u 209 pacjentów zdiagnozowano Trichomonas vaginalis w okresie badania., Spośród nich w analizie wykorzystano wyniki 149 pacjentów, u których wykonano wymaz z Pap, mikroskopię mokrej oprawy oraz wysoką posiew wymazu z pochwy. Wykluczono 60 przypadków z powodu rozpoczęcia leczenia przed konsultacją lub braku wykonania rozmazu Pap. Wśród przypadków Trichomonas vaginalis z dodatnim rozmazem Pap, 58% (85/146) było objawowych, a 41% (60/146) miało współistniejącą chorobę przenoszoną drogą płciową. Czułość i swoistość rozmazu Pap w naszym badaniu wynosiły: 98% (128/131; 95% przedział ufności, 94-100%) i 96% (440/458; 94-98%)., W sumie 128 pacjentów zostało zdefiniowanych jako true positives za pomocą mikroskopii mokrej lub hodowli, podczas gdy 18 zostało zdefiniowanych jako false positives. W badanej populacji dodatnia wartość prognostyczna wynosiła 88% (128/146; 95% przedział ufności, 82-93%). Porównując cechy kliniczne pacjentów z rozmazem Pap z prawdziwymi dodatnimi i fałszywymi dodatnimi, współczynnik prawdopodobieństwa wystąpienia objawów i współistniejącej choroby przenoszonej drogą płciową wynosił odpowiednio 1,9 (95% przedział ufności, 0,7-5,1) i 2,0 (0,7-5,8)., Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w analizie jednostkowej metodą Chi kwadrat.
wniosek: leczenie rzęsistkowica pochwy jest zalecane, jeśli Trichomonas vaginalis zostanie wykryty w rozmazie Pap.