Madame Lelica

bekend om hun diverse maar onderscheidende stijlen en hun subjectieve percepties van de wereld om hen heen, de Post-impressionisten pionierde een nieuwe benadering van de schilderkunst aan het begin van de eeuw. In tegenstelling tot de impressionisten die hen voorafgingen en de fauvisten die volgden, werden Post-impressionistische kunstenaars niet verenigd door een enkele esthetische benadering. Eerder, wat hen samen bracht was een gedeelde interesse in het openlijk verkennen van de geest van de kunstenaar.,

gezien het assortiment van stijlen, technieken en zelfs onderwerpen die in post-impressionistische schilderijen te zien zijn, kan het moeilijk zijn om de beweging te definiëren. Echter, door het traceren van haar geschiedenis, het identificeren van haar kunstenaars, en het aanwijzen van haar onderscheidende kenmerken, kan men beginnen om de historische en symbolische betekenis van de beweging te begrijpen.

Wat is postimpressionisme?

postimpressionisme is een kunststroming die zich ontwikkelde in de jaren 1890. het wordt gekenmerkt door een subjectieve benadering van de schilderkunst, omdat kunstenaars ervoor kozen om emotie op te roepen in plaats van realisme in hun werk., Hoewel hun stijlen daarom Wild gevarieerd zijn, delen schilderijen die op de Post-impressionistische wijze zijn voltooid een aantal soortgelijke kwaliteiten. Deze omvatten symbolische motieven, onnatuurlijke kleur, en schilderachtige penseelstreken.

geschiedenis

in de jaren 1870 en 1880 domineerde het Impressionisme de avant-garde kunst in Frankrijk. Veel opkomende kunstenaars vonden echter fouten in de focus van de impressionisten op stijl in plaats van op onderwerp., Deze groep stilistisch ongelijksoortige kunstenaars-waaronder Paul Cézanne, Paul Gauguin, Vincent Van Gogh, Georges Seurat, Henri Toulouse—Lautrec en Henri Rousseau-richtte de postimpressionisten op.net als de impressionisten deelden de Post-impressionisten hun werk met het publiek via onafhankelijke tentoonstellingen in heel Parijs. In 1910 bedacht de bekende kunstcriticus, historicus en curator Roger Fry De term “Post-impressionisme” met zijn show Manet and The Post-Impressionists., Net als de Post-impressionisten zelf, geloofde Fry dat de schoonheid van kunst inherent geworteld is in waarneming. “Kunst is een uitdrukking en stimulans voor het fantasierijke leven in plaats van een kopie van het werkelijke leven”, legt Fry uit in een Essay in Aesthetics. “Kunst waardeert emotie in en voor zichzelf. De kunstenaar, is de meest constant observant van zijn omgeving en het minst beïnvloed door hun intrinsieke esthetische waarde. Terwijl hij een bepaald gezichtsveld bekijkt, begint de esthetisch chaotische en toevallige conjunctie van vormen en kleuren zich te kristalliseren tot een harmonie.,”Vandaag de dag helpen deze ideeën ons om de rode draad tussen deze kunstenaars te begrijpen.

Defining Characteristics

Emotional Symbolism

zoals Fry uitlegde, geloofden Post-impressionisten dat een kunstwerk niet rond stijl, proces of esthetische benadering moest draaien. In plaats daarvan moet het de nadruk leggen op symboliek, het communiceren van boodschappen uit het eigen onderbewustzijn van de kunstenaar. Post-impressionisten zagen het eerder als een manier om gevoelens over te brengen dan als een visueel instrument of middel om een doel te bereiken., Volgens Paul Cézanne is ” een kunstwerk dat niet in emotie is begonnen, geen kunstwerk.”