dunne opgaande limbEdit
de dunne opgaande ledemaat is ondoordringbaar voor water; maar is doorlaatbaar voor ionen waardoor een zekere natriumreabsorptie mogelijk is. Na / K-ATPase wordt in dit segment op zeer lage niveaus uitgedrukt en dus is deze reabsorptie waarschijnlijk door passieve diffusie. Zout beweegt uit de tubulus en in het interstitium als gevolg van osmotische druk gecreëerd door het tegenstroomsysteem.
Dikke oplopende limbEdit
functioneel zijn de delen van de oplopende ledemaat in het medulla en de cortex zeer vergelijkbaar.,
de medullaire opgaande ledemaat is grotendeels ondoordringbaar voor water. Natrium− (Na+), kalium – (K+) en chloride – (Cl -) ionen worden opnieuw geabsorbeerd door actief transport. Het belangrijkste mechanisme van actief transport in dit segment is via de Na+/K+/CL− cotransporter NKCC2 en de natrium/waterstofwisselaar NHE3. In totaal is dit segment goed voor ongeveer 25-30% van de totale na+ reabsorptie langs het nefron. Dit is van klinisch belang omdat veelgebruikte “lisdiuretica” werken door het remmen van de NKCC2., Dit actieve vervoer stelt de nier in staat om een osmotische gradiënt vast te stellen die essentieel is voor het vermogen van de nieren om de urine te concentreren voorbij isotoniciteit.
K+ wordt passief getransporteerd langs zijn concentratiegradiënt via een K+ – Lekkanaal in het apicale aspect van de cellen, terug in het lumen van het opgaande ledemaat. Dit K+ ” Lek ” genereert een positief elektrochemisch potentiaalverschil in het lumen. Dit drijft meer paracellulaire reabsorptie van Na+, evenals andere kationen zoals magnesium (Mg2+) en belangrijk calcium Ca2+ toe te schrijven aan ladingsafstoting.,
Dit is ook het deel van de tubulus dat Tamm-Horsfall proteïne genereert. De functie van dit eiwit is niet goed begrepen, maar is verantwoordelijk voor het creëren van urinaire afgietsels.