Baldur (uitgesproken als “BALD-er;” Oudnoords Baldr, oud Engels en oud Hoogduitse Balder) is een van de Aesir goden. Hij is de zoon van Odin en Frigg, de echtgenoot van de obscure godin Nanna, en de vader van de god Forseti. hij is geliefd bij alle goden, godinnen en wezens van een meer fysieke aard. Hij is zo knap, gracieus en vrolijk dat hij licht afgeeft.,de betekenis en de etymologie van zijn naam zijn onzeker en zijn het onderwerp geweest van intensief wetenschappelijk debat. Talrijke mogelijkheden zijn voorgesteld, met inbegrip van een afleiding van de Proto-Indo-Europese wortel *bhel- (“Wit”), Oudnoorse bál, “vuur,” of een veronderstelde woord voor “heer” gemeenschappelijk aan verschillende Germaanse talen. De meest voor de hand liggende – en waarschijnlijk correcte-verklaring is echter dat zijn naam afkomstig is van het Oudnoorse woord baldr, “bold.”Geleerden zijn terughoudend geweest om deze verklaring te accepteren vanwege de implicatie van een oorlogszuchtig karakter voor Baldur., Maar zoals we hieronder zullen zien, is Baldur misschien niet zo onschuldig en passief geweest als hij wordt geportretteerd te zijn in de late Oud-Noorse literaire bron die de meest uitgebreide beschrijving van de god en de verhalen waarin hij functies biedt.
deze literaire bron is de Proza Edda van de middeleeuwse IJslandse geleerde Snorri Sturluson. Uit deze verhandeling over mythologie en poëtica komt het meest volledige verslag dat we hebben van het primaire verhaal over Baldur, het verhaal van zijn dood en opstanding., Dit verhaal kan kort als volgt worden samengevat: toen Baldur begon te dromen over zijn dood, ging Frigg overal ter wereld heen en verzekerde zich van elk van hen een eed om haar zoon geen kwaad te doen. Vol vertrouwen in Baldur ‘ s onoverwinnelijkheid, amuseerden de goden zich door wapens en willekeurige dingen die ze konden vinden op Baldur te gooien en te kijken hoe ze van hem af stuitten, waardoor hij volkomen ongedeerd achterbleef. Loki, de bedriegster van de goden, voelde een kans voor onheil. Hij vroeg Frigg of ze iets over het hoofd had gezien in haar zoektocht naar Eden., Ze antwoordde terloops dat ze de maretak te klein en onschadelijk vond om zo ‘ n belofte te vragen. Loki maakte meteen een speer van de maretak en overtuigde de blinde God Hodr om hem naar Baldur te gooien. Het projectiel doorboorde de god en hij viel dood neer.de gekwelde goden verordonneerden toen dat een van hen naar de onderwereld moest gaan om te zien of er een manier was om Baldur uit de klauwen van de doodsgodin Hel te halen., Hermod, een andere van Odin ’s vele zonen, overeengekomen om deze reis te maken, en, klimmen Odin’ s Ros, Sleipnir, reed hij de wereld-boom tot hij kwam aan zijn donkere en vochtige wortels, waarin Hel ‘ s verblijfplaats ligt. Toen hij aankwam, vond hij zijn broer, bleek en grimmig, zittend in de zetel van eer naast Hel. Hermod smeekte de vreselijke godin om Baldur vrij te laten, en na veel overreding antwoordde ze dat ze hem zou opgeven als en slechts als alles in de wereld om Baldur zou huilen – om met andere woorden te bewijzen dat hij zo universeel geliefd was als Hermod beweerde.,de hele wereld weende inderdaad om de gulle zoon van Odin-alles, dat wil zeggen, behalve één schepsel. De reuzin Þökk (“dankbetuiging”), algemeen aangenomen als Loki in vermomming, weigerde harteloos de daad uit te voeren die Baldur ‘ s terugkeer veilig zou stellen. En dus was Baldur gedoemd om bij Hel te blijven in haar vreugdeloze rijk.
hoewel dit verslag grotendeels uit één bron komt, zijn stukjes en beetjes ervan terug te vinden in Oudnoorse poëzie, en veel details van het verhaal zijn afgebeeld op sieraden die dateren van voor de Vikingtijd., We kunnen er redelijk zeker van zijn dat het verhaal zoals verteld door Snorri niet alleen authentiek is, althans in zijn algemene omtrek, maar zeer, zeer oud.echter, uit onwetendheid of uit een verlangen om Baldur af te beelden als een martelaar-achtige figuur, heeft Snorri waarschijnlijk een belangrijk element van Baldur ‘ s karakter weggelaten: een oorlogszuchtige instelling. Er is nog een literair verslag van Baldur ‘ s dood, dat verteld wordt door de middeleeuwse Deense historicus Saxo Grammaticus. Zo verward en euhemerized (gehistoriseerd) als deze versie is, een van de kenmerken die opvalt is Baldur ‘ s constante gretigheid om deel te nemen aan de strijd., Hij wordt zelfs afgeschilderd als een soort krijgsheer. Dit, gecombineerd met de vele kennings die Baldur ‘ s naam koppelen aan wapens en oorlog in het algemeen, suggereert dat Baldur veel meer een actieve vechter was en minder een passieve, onschuldige lijder dan Snorri hem noemt.
anders dan dat zijn verwijzingen naar Baldur schaars. Hij wordt genoemd in een Angelsaksische kroniek (waar hij de aanvullende naam Bældæg, “de stralende dag,” en beschreven als een zoon van Woden, de Oud-Engelse naam voor Odin)., Een andere korte verwijzing naar hem is te vinden in de zogenaamde tweede Merseburg charme uit Continentaal Duitsland, die afkomstig is van een manuscript dat dateert uit de negende of tiende eeuw CE.hoewel we relatief weinig weten over Baldur vanwege de fragmentarische aard van de bronnen van onze kennis van de voorchristelijke Germaanse religie, bekleedde hij blijkbaar een positie van faam en pracht in de harten en geesten van de Vikingen en waarschijnlijk ook andere Germaanse volkeren.op zoek naar meer informatie over Noorse mythologie en religie?, Terwijl deze site biedt de ultieme online introductie tot het onderwerp, mijn boek The Viking Spirit biedt de ultieme introductie tot de Noorse mythologie en religie periode. Ik heb ook een populaire lijst geschreven van de 10 beste Noorse mythologie boeken, die u waarschijnlijk nuttig zult vinden in uw achtervolging.
Snorri Sturluson. De Proza Edda. Gylfaginning 22.Turville-Petre, E. O. G. 1964. Mythe en religie van het noorden: de religie van het oude Scandinavië. blz. 117.
Simek, Rudolf. 1993. Woordenboek van noordelijke mythologie. Vertaald door Angela Hall. p., 28.
Ibid. blz. 316.
Snorri Sturluson. De Proza Edda. Gylfaginning 49.
Simek, Rudolf. 1993. Woordenboek van noordelijke mythologie. Vertaald door Angela Hall. blz. 28.Turville-Petre, E. O. G. 1964. Mythe en religie van het noorden: de religie van het oude Scandinavië. blz. 115.
Simek, Rudolf. 1993. Woordenboek van noordelijke mythologie. Vertaald door Angela Hall. blz. 26.