Once upon a time, in het Koninkrijk Northumberland vorige maand vroeg een moeder om het verhaal van Doornroosje te verwijderen van de basisschool van haar zoon, en het internet verloor zijn verstand.
” It ‘ s only a fairy story!””Waar is het kwaad?!””Bloody PC, feminazi brigade bederft al ons plezier! Ze zullen Assepoester en Sneeuwwitje naar een toevluchtsoord sturen … en de prins op het zedendelinquentenregister.,”
enzovoort, enzovoort. Maar hier is het ding; hoewel sprookjes deel uitmaken van de schering en inslag van onze collectieve kindertijd, het oproepen van goede herinneringen aan verhaal tijd en een kus welterusten, het zijn geen leuke plaatsen. Echt.
onze geliefde 1959 Doornroosje
neem even de tijd om na te denken over wat er gebeurt in Doornroosje. Een kwetsbare Tiener, gedrogeerd door een jaloerse heks, wordt opgesloten in een toren waar een prins (die ze nog nooit heeft ontmoet) effectief inbreekt in haar slaapkamer en besluit dat het beste om te doen in deze situatie is haar te kussen.,
‘Gorgeous and Droged’
Ik vraag me af of het verhaal zo geliefd zou zijn als we het Unconscious Fitty of Gorgeous and Droged zouden hernoemen? Als dat vandaag zou gebeuren, zou de politie erbij betrokken zijn. En dit is de volgorde van de gebeurtenissen van de geliefde 1959 Disney herschrijven van Doornroosje.
de originele versies van veel van onze meest gekoesterde kinderverhalen zijn uiterst angstaanjagend. En dat hadden ze ook moeten zijn.,voordat folkloristen in de zeventiende eeuw sprookjes begonnen te schrijven, bestonden ze al duizenden jaren in de orale traditie en dienden ze als waarschuwende verhalen voor volwassenen. De eenvoudige, vaak tweedimensionale personages (mooi meisje, boze vrouw, dappere prins, Slechte wolf, enz.), onze meest primaire angsten en behoeften uit te drukken.historicus Arthur Schlesinger Jr schreef ooit dat sprookjes ons vertellen wat we onbewust weten:”dat de menselijke natuur niet van nature goed is, dat conflict echt is, dat het leven hard is voordat het gelukkig is”.,het waren de Victorianen die sprookjes gingen associëren met kinderliteratuur, en toen Walt Disney ze in de twintigste eeuw opnieuw vertelde, schrobde Hij hun vieze stukjes schoon. Maar laat me je meenemen naar de originelen, en ze nog een keer vuil maken.
we beginnen met het verhaal in kwestie, Doornroosje., De versie die de gebroeders Grimm in 1812 schreven was gebaseerd op Giambattista Basile ‘ s Zon, Maan en Talia (1636), en dit is echt minder “Once Upon A Dream” en meer “Show me what happened using dolls”.in Basile ‘ s verhaal krijgt de mooie Talia een stuk Vlas onder haar vingernagels en valt “schijnbaar dood”naar beneden. De koning ontdekt Talia ‘ s lichaam enige tijd later wanneer hij een wandeling rond haar kasteel.hoewel Talia dood lijkt, wordt de koning overmand door lust en “plukt van haar de vruchten van de liefde”, en rent dan terug naar zijn vrouw., Gelukkig is Talia niet dood, alleen bewusteloos, en negen maanden later wordt ze wakker wanneer ze twee kinderen baart.wanneer de Koningin hoort over Talia en haar tweeling, zon en Maan, beveelt ze dat de kinderen worden gedood en aan de koning worden geserveerd voor het diner, en dat Talia wordt verbrand tot de dood. Gelukkig gaat het niet volgens plan en wordt de koningin in plaats daarvan op het vreugdevuur gegooid.,
Traumatic ever after
vermoedelijk leven ze allemaal traumatic ever after. En als dat verhaal je niet naar een poezenhoed en een plakkaat laat reiken, hoe zit het dan met het originele Roodkapje?
” Nee! Niet Roodkapje. Het leuke meisje en haar oma?”Ik hoor je huilen. Ja, precies zij. Riemen vast.,versies van dit verhaal zijn in heel Europa te vinden, maar het was Charles Perrault die de eerste literaire bewerking van Roodkapje publiceerde in 1697. Perrault ‘ s versie is ons bekend, behalve dat Red Riding Hood en haar grootmoeder niet worden gered door een heldhaftige jager. Ze worden gewoon opgeslokt door de wolf en dat is dat.Perrault sluit zijn verhaal af met een moraal:”aantrekkelijke, goed gefokte jonge dames moeten nooit met vreemden praten, want als ze dat doen, kunnen ze een diner voor een wolf verzorgen”.
slachtoffer-veel de schuld geven?, Dat de wolf een seksueel roofzuchtige man symboliseert die jonge meisjes wil “eten” onderbouwt bijna elke uitdrukking van dit verhaal.sommige vroege versies van het verhaal zien Red Riding Hood een striptease uitvoeren voor de wolf, waarbij ze haar “lijfje, rok, petticoat en kousen” verliest, voordat ze met hem in bed gaat en vervolgens wordt opgegeten.,
Grandma ’s blood
in andere Franse versies snijdt de wolf de grootmoeder aan en geniet hij ervan Roodkapje in de bijkeuken te laten eten van” vlees en wijn”, met de woorden ” Grubby grub, grub. Het is Oma ‘ s bloed.”
alle verhalen genieten van de wolf die in het bed van de grootmoeder ligt, haar nachtkleding draagt en zijn suggestieve “grote” lichaamsdelen aan het meisje verhuld in het rood vermeldt.,Han Christian Anderson ‘ s The Little Mermaid (1837) ziet de zeeheks de tong van de zeemeermin uitsnijden met een mes en haar een drankje geven om haar staart in tweeën te scheuren. Elke stap die ze neemt op het land voelt alsof ze” trapt op een scherp mes”, maar het is allemaal voor niets als de Prins wegloopt met iemand anders en de Kleine Zeemeermin zelfmoord pleegt.in Rapunzel probeert de Prins zich een weg te banen in haar toren, verleidt haar en laat zijn ogen eruit trekken door de heks wanneer ze ontdekt dat Rapunzel zwanger is.,de Assepoester van de gebroeders Grimm ziet de lelijke zusters stukjes van hun voeten afhakken om de gouden muiltje te passen en de stiefmoeder laat haar ogen eruit pikken door duiven terwijl sintels trouwt met prins (niet zo bloederig) Charmant.Sneeuwwitje wordt aangevallen door een seksueel jaloerse stiefmoeder, die, in een freudiaanse woede, haar hart eruit laat snijden en aan de koning dient. Als Prins Charming sneeuw vindt, is ze dood en in een doodskist, maar hij geeft haar toch een snog. Ik kan doorgaan.,
het saneren van de verhalen
geweld, marteling, verkrachting, drugs, necrofilie, kannibalisme, zelfmoorden en de occasionele crossdressing wolf. Sprookjes zijn nu niet, noch zijn ze ooit geweest, knusse verhaaltjes voor het slapengaan voor kinderen.we hebben misschien het ergste gesaneerd en iets kindervriendelijks geproduceerd, we hebben misschien zelfs onze kinderen aangemoedigd om zich als hun sprookjeshelden te kleden, maar niets van dit alles wist het feit uit dat de meeste sprookjes alle morele genaden van een genitale wrat hebben., Ik zou niet zo ver gaan om te suggereren dat ze verbannen worden uit de schoolkamer, maar laten we niet doen alsof ze geen zeer verontrustende werelden zijn.
en hoewel ik helemaal voor traditie ben, stel ik voor om bij Disney ‘ s beslist fluffier kijk op het sprookje te blijven als het aankomt op het aankleden van je kind voor world book day.,
More from Kate Lister
People used to believe in ‘spermatorrhea’: the idea that masturbation physical verzwakte men
How the bicycle set women free
TBT: A brief history of borsten for pleasure