volgens zijn romanschrijver Romain Rolland, zei Richard Strauss ooit dat” in de muziek kan men alles zeggen. De mensen zullen je niet begrijpen.”Strauss’ karakteristieke humoristische opmerking lijkt vooral van toepassing op sprach Zarathustra( zo sprak Zarathustra), een van zijn bekendste maar meest verkeerd begrepen werken., Sinds Stanley Kubrick het gebruikte om een kosmische zonsopgang en de evolutie van technologie en oorlog te scoren in zijn 1968 film 2001: A Space Odyssey, is de iconische opening uitgegroeid tot een symbool van bombastische bevestiging, gebruikt door Elvis Presley evenals talloze adverteerders en satiristen.

Aldus sprak Nietzsche

Friedrich Nietzsche en zijn indrukwekkende snor, gefotografeerd in 1882, het jaar voordat hij ook aan sprach Zarathustra begon te werken.,

Strauss’ stuk gaat echter nog een half uur door. Het werd oorspronkelijk geïnspireerd door Nietzsche ‘ s veel minder bekende boek met dezelfde naam, die misschien het meest bekend is voor het opnemen van de beruchte (en algemeen onbegrepen) verklaring dat “God is dood.”Nietzsches ook sprach Zarathustra is een filosofische roman over een fictieve Zarathustra (de historische Zarathustra stichtte de religie van Zoroastrianisme)., Nietzsche ‘ s Zarathustra is in wezen een raisonneur voor zijn eigen filosofie, die ingaat op de crisis van waarden die de Europese samenleving geconfronteerd als de vooruitgang van de wetenschap leidde mensen te twijfelen aan traditionele religies en culturele normen. Met als ondertitel “a Book for Everyone and No One” was ook sprach Zarathustra Nietzsches eigen zeer persoonlijke reactie op deze crisis. Het is alsof hij zijn eigen heilige (of liever, anti-heilige) tekst wilde maken die zijn geloof zou uitdrukken.,ongewoon voor een filosofisch werk is Nietzsche ‘ s ook sprach Zarathustra net zo goed een prozagedicht als een filosofische tekst; Nietzsche, die zelf een amateurcomponist was, zei dat het boek in feite een “symfonie” was.”Geschreven in een pseudo-bijbelse stijl, bevat het vele cryptische aforismen waarvan de betekenissen opzettelijk vaag en poëtisch zijn. Net als de Analecten van Confucius en andere oude teksten, is ook sprach Zarathustra bedoeld om te worden verwerkt en verward over. Elke lezer komt weg met een zeer subjectieve interpretatie van wat het boek betekent, waardoor een samenvatting moeilijk., Nietzsche zelf zou Zarathustra volgen met een aantal andere boeken die het probeerden uit te leggen.misschien is het belangrijkste idee dat de mens het leven, de natuur, het lichaam en het materiële bestaan, met al zijn genoegens en pijnen, zou moeten omarmen in plaats van te zoeken naar een spirituele wereld voorbij of na het leven. De optimistische maar uitdagende boodschap is dat het leven, zelfs met al zijn lijden, fundamenteel de moeite waard is om voor zichzelf te leven, en dat we dienovereenkomstig moeten leven.,

Genesis

Richard Strauss sporting some wild composer hair in 1894, twee jaar voordat hij zijn ook sprach Zarathustra schreef.hoewel het oorspronkelijke idee voor sprach Zarathustra misschien een paar jaar eerder is ontstaan, begon Strauss in februari 1896 serieus te werken aan het programma, waarbij hij het grootste deel in de zomer componeerde terwijl hij in de Oostenrijks-Italiaanse Dolomieten verbleef., Op 32-jarige leeftijd werd hij al algemeen beschouwd als de belangrijkste Duitse componist van die tijd, Wagners muzikale erfgenaam en een controversiële modernistische bad boy. Nietzsche zelf leefde nog, hoewel hij al lang gek was geworden (waarschijnlijk als gevolg van tertiaire syfilis).veel kunstenaars en componisten werden beïnvloed door Nietzsches ook sprach Zarathustra, maar weinigen namen Nietzsches filosofie zo ter harte als Strauss., De weelderige orkestraties, complexe texturen, gedurfde harmonieën en controversiële onderwerpen gingen in première binnen enkele maanden na de voltooiing van het werk en lokten even intense kritiek en applaus op.Strauss gaf het werk oorspronkelijk de brutale ondertitel “Symphonic optimism in fin de siècle form, dedicated to the twentieth century”, maar verving het voor publicatie door de tamer “freely after Nietzsche”., Hij noemde de delen van zijn stuk naar verschillende hoofdstukken in Nietzsches boek, maar onnodig te zeggen dat het onmogelijk was om Nietzsches abstracte tekst duidelijk te vertalen naar het even abstracte medium instrumentale muziek (zoals zijn critici altijd al zeiden)., Na overleg met Strauss publiceerde De schrijver Arthur Hahn een lange uitleg van het stuk (in een typisch huurlingen zet onderdrukte Strauss eigenlijk de bewegingstitels tijdens de première, zodat toeschouwers gedwongen zouden worden Hahn ‘ s pamflet te kopen als ze wilden weten waar de muziek over ging), maar misschien is de duidelijkste, meest beknopte uitleg die hij gaf over het werk opnieuw gemeld door Romain Rolland: “in zijn geest wilde hij echt het onvermogen van de held uitdrukken om zichzelf te bevredigen, hetzij met religie, wetenschap of humor, wanneer hij geconfronteerd werd met het raadsel van de natuur.,”Met behulp van ideeën en beelden uit Nietzsche’ s boek, het stuk vertegenwoordigt de zoektocht naar wat in de volksmond wordt genoemd “de zin van het leven” wanneer geconfronteerd met een onverschillige, zorgeloze natuurlijke wereld en de mensheid eigen lichamelijke, dierlijke bestaan.

de muziek

Kubrick was niet ver van het doel om de opening van het stuk te gebruiken om een zonsopgang uit de ruimte te scoren; Strauss bedoelde het inderdaad om de zonsopgang op de berg af te beelden die Nietzsche ‘ s boek opent., Het openingsmotief in de trompetten wordt het “natuur” of “wereld raadsel” – motief genoemd; het herhaalt zich door het hele stuk heen als een symbool van de onverschilligheid en het mysterie van de natuur:

na de nadrukkelijke opening wordt het volgende deel getiteld “Von den Hinterweltlern.”Hinterweltlern” is een onvertaalbaar nietzscheaans neologisme. “Hinter “kan worden vertaald als” na, “” terug, “of” achter”;” welt “is” wereld”; en het”- lern “achtervoegsel geeft mensen van de” Hinterwelt.,”Het overeenkomstige hoofdstuk in Nietzsche’ s boek bespreekt de redenen waarom mensen verlangen naar religieus geloof of een geloof in een ideale” wereld voorbij”; in wezen zegt hij dat het lijden en de onvolkomenheden van het leven ervoor zorgen dat mensen naar dit verlangen. Uit donkere, fragmentarische ideeën die laag in het orkest zitten ontstaat een hoornroep, die Strauss bestempelde met de woorden “Credo In unum deum” (Latijn voor “ik geloof in één God”, een zin uit de Rooms-katholieke mis). De hoorn wordt beantwoord door een hymne-achtige melodie die briljant is georkestreerd voor divisi strijkers., Het begint zachtjes, maar groeit in intensiteit en vertegenwoordigt het verlangen van de mensheid naar een perfect, hemels, spiritueel alternatief voor de natuur.

een artistieke weergave van Zarathustra uit de zoroastrische traditie.

De volgende sectie, Von der großen Sehnsucht (van groot verlangen), is in wezen overgang en begint als de hymne-melodie afneemt. Het Wereld raadsel/Natuur motief duikt weer op en verstoort de steeds fragmentarischer hymne melodie., Deze strijd tussen geloof en natuur crescendos als opwaartse motieven rommelen uit de diepten van het orkest, wat leidt tot het volgende deel: Von den Freuden und Leidenschaften. Een intense, gepassioneerde melodie verschijnt in de violen over een turbulente orkestrale begeleiding. Dit vertegenwoordigt de natuurlijke, dierlijke passies van de mensheid, die Nietzsche stelt moeten worden omarmd: “onuitspreekbaar en naamloos is dat wat kwelling en vreugde voor mijn ziel en is zelfs de honger van mijn ingewanden ook.,”

deze vreugden en passies vallen echter snel in elkaar, wat leidt tot een andere overgangssectie: Das Grablied (The Grave Song). Het bijbehorende hoofdstuk van Nietzsches boek is niet zozeer een meditatie over de dood als wel een klaagzang over verloren “visioenen en verschijningen” van de jeugd. Muzikaal is dit geen klaagzang of funeral march, maar een decrescendo die leidt naar de volgende sectie: Von der Wissenschaft. Deze sectie begint rustig in de cello ‘ s en bassen met een vreemde, chromatische melodie., De eerste drie noten bestaan eigenlijk uit het Natuur / wereld Raadselmotief, wat misschien de wetenschappelijke zoektocht suggereert om de natuurlijke wereld te begrijpen. Dit thema wordt het onderwerp van een fuga (de meest geleerde van muzikale vormen) naarmate meer instrumenten binnenkomen.deze zware, sombere sfeer wordt plotseling verdreven door lichte, hoge, vrolijke muziek die gewoonlijk wordt geïnterpreteerd als Zarathustra ‘ s lach; Nietzsche geloofde niet dat de wetenschap, met haar methodische zoektocht naar het begrijpen van de natuur, de metafysische kennis kon leveren die hij zocht. De wereld raadsel/Natuur motief, echter al snel daagt het lachen., Na een emotionele uitbarsting begint het volgende deel, Der Genesende, met een energieke hervatting van de wetenschapsfuga, die in intensiteit opbouwt totdat het Wereld raadsel/Natuurmotief een climaxische, krachtige terugkeer maakt in het volledige orkest; het lijkt erop dat de natuur uiteindelijk groter is dan de menselijke kennis.

een lange, geleidelijke crescendo vol vreemde orkestrale effecten volgt, met fragmenten van de lachmelodie van de Zarathustra., Dit leidt naar het volgende deel, Das Tanzlied (het danslied) waarin muziek gebaseerd op het Natuur/wereld Riddle motief plaats maakt voor een solo vioolwals. Dit is echter geen Weense wals uit een glinsterende balzaal, maar zijn meer rustieke Beierse neef. Inderdaad, de begeleiding bevat het Wereld raadsel / Natuur motief, wat suggereert dat de wals de mensheid vertegenwoordigt in harmonie met de natuur., Hoewel deze wals sommige critici als anticlimactisch heeft aangeslagen, is zijn lichthartige karakter volledig in overeenstemming met Nietzsche ‘ s filosofie; in sprach Zarathustra prijst Nietzsche “lichtheid” en beschrijft Zarathustra als een danser, wat suggereert dat de mensheid moet streven naar een soortgelijke luchthartige bevestiging van leven en natuur. Door de wals heen komen thema ‘ s van eerder in het werk terug (zoals de vreugden en passies melodie).,

de wals bouwt op tot een gepassioneerde, maar uiteindelijk onstabiele climax die instort met twaalf slagen van een bel om middernacht te signaleren en de overgang naar het laatste deel van het stuk, de Nachtwandlerlied (Night Wanderer Song). Dit dient in wezen als een lang decrescendo op het beroemde vraagteken einde van het stuk: fluiten, hobo ‘s, harpen en violen komen tot rust op een B majeur akkoord, maar de cello’ s en contrabassen herhalen een dissonante, onopgeloste C natuurlijk., Strauss legde uit dat ” C majeur de natuur is, de mens als wezen; b mineur (aan het einde van het werk B majeur) zijn metafysische aspiratie,” suggereert dat uiteindelijk het Wereld raadsel onopgelost blijft. – Calvin Dotsey

mis ook Strauss ’s sprach Zarathustra niet op 26 april 28 & 29, 2018! Krijg tickets en meer informatie op houstonsymphony.org.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *