25 oktober 2001
donderdag…
Ik ging vandaag een wandeling maken, alleen maar omdat ik op zoek wilde naar sporen op de sandy patch aan de river bar. (Nieuwsgierigheid overtrof mijn behoefte om mijn oren warm te houden en niet te bevriezen op de windy river bar.) Ik had een vreemd geluid gehoord gisteravond lang na het donker. Mijn kat, tijger, was buiten, zoals gewoonlijk. Hij blijft graag buiten, zelfs ‘ s nachts. De anderen komen allemaal binnen, maar hij weigert dat te doen. Zelfs als het koud is., Gisteravond hoorde ik een dreun en wat klonk als een sissend geluid. Dat betekent meestal dat tijger een wasbeer of een stinkdier heeft ontmoet. Hij rent meestal weg van de wasberen, sist op de stinkdieren. Dit was echter een grote klap en ik pakte meteen mijn zaklamp en was de deur uit minder dan 10 seconden nadat ik het hoorde. Ik zag niets, hoewel Tiger niet op zijn gebruikelijke post op de veranda was. Hij gaat niet ver van de bron van zijn voedsel. Ik heb hem meerdere keren gebeld en een paar minuten gewacht., Ik keek onder de hut en zocht naar sporen, denkend dat al die tijd van de nacht botten werden weggesleept door de bobcat. Uiteindelijk kwam hij de heuvel af. Hij was daar om een of andere reden. Iets had hem afgeschrikt. Ik kon daar geen sporen zien, dus ik dacht dat hij de dreun had gemaakt toen hij van de planken onder de hut sprong. Ik dacht er niet meer aan totdat ik langs de river bar liep en toevallig besloot om de big river access trail op te gaan., Ik was beneden bij het water geweest en had gevonden het zand lapje verscheurd en sommige zwart-witte klontjes van bont verspreid over. Het leek alsof iets een stinkdier had aangevallen en stukjes van zijn staartvacht had uitgetrokken. Ik ging het grind op en kwam aan de onderkant van het toegangspad waar een vorm viel mijn oog. Twee sporen naast elkaar, gedragen door de wind tot de randen afgerond waren. Ze waren onmiskenbaar. Geen bobcat… daar is het te groot voor. Poema. Een jonge ook. Gretig nam ik foto ‘ s van hen en volgde ze vervolgens terug. Ik wilde zien waar de Leeuw vandaan kwam., Ik vond sporen hier en daar in stukken zand afgewisseld met rotsen toen ik naar Redway beach ging. Ik vond waar de Leeuw van de rots was gekomen op het zuidelijke deel van het kamp eigendom. Ik stopte daar en besloot om het te volgen de andere richting en zien waar hij was gegaan. Het was schemering en de zon was lang geleden achter de heuvelrug gegaan. Het zou snel te donker zijn. De wind had een beetje geschopt en was ritselen de bladeren genoeg om ervoor te zorgen dat ik om te blijven kijken over mijn schouder. Ik ging terug naar de river access trail waar ik voor het eerst het pad had opgepikt., Daarna vond ik sporen die in beide richtingen gingen. Er was een gebied waar de Leeuw leek te hebben verbleven voor een tijdje omdat er tal van tracks. Ik kwam in de buurt van een boomstam die was aangespoeld door de rivier en had sindsdien overwoekerd met bessen wijnstokken. Daar, ik stopte om te onderzoeken wat scat dat kan stekelvarken scat zijn. Toen merkte ik de geur op. Het rook alsof er iets dood in de buurt was. Ick! Ik ging verder in plaats van in de borstel te crashen om te onderzoeken wat de voedselcache van de bergleeuw zou kunnen zijn. Misschien had Tiger gisteravond iets gehoord. Misschien hoorde hij de kat een stinkdier doden?, Ik vond een andere plek niet ver weg waar de sporen van de kat elkaar kruisen. Het had hier een tijdje doorgebracht. Toen ik omhoog keek, zag ik het raam van mijn hut op ongeveer 30 meter afstand door de bomen. Deze zomer had de onderhoudsman hier wat bomen gekapt en het is nu heel gemakkelijk om het grootste deel van het kamp vanaf de rivier te zien. Als ik gisteravond uit dat raam had gekeken, had ik de Leeuw gezien. De sporen vertoonden geen regendruppels. Op beschutte plaatsen zagen de sporen er bijna fris uit. In onbeschermde gebieden, de wind had gewerkt op hen en afgevlakt sommige uit totdat alleen de vorm bleef., Maar ze waren niet meer dan een dag oud. Eén van hen had wat hagedissensporen in de hiel van de poema. Ik vond een bijna perfecte track. Het licht was bijna weg, maar ik probeerde toch een foto te maken. Ik hoop dat het eruit komt. Ik stapelde toen een paar stenen rond deze baan, in de hoop om het te beschermen tegen de wind, zodat ik morgen terug kan komen met beter licht en een andere foto te krijgen. Ik volgde het spoor. Bij de kleinere rivier access trail, waar ik naar beneden was gekomen, vond ik meer sporen., Ik was eerder gefocust op het krijgen van de zandvlakte, omdat ik ravens daar had gezien en foto ‘ s van hun sporen wilde. Als ik naar mijn voeten had gekeken, had ik veel spannender sporen gevonden. De kat had hier ook even stilgestaan, misschien overweegt hij om dat pad op te gaan, of verder te gaan op de rivier bar. Het blijkbaar besloten op de laatste omdat de trail leidde naar het noorden op de river bar, in de richting van waar ik de Leeuw tracks had gezien afgelopen januari. Deze volgde dezelfde weg. Het had zelfs dezelfde leeuw kunnen zijn. Ik ging niet de heuvel op om te zien of hij daar was geklommen., Het licht vervaagde snel en er was geen tijd. Ik ging terug en stopte om een paar schoenen en een shirt dat lag op de rotsen te onderzoeken. Dit was hier een paar weken geleden niet geweest. Misschien heeft de Leeuw de eigenaar van de schoenen opgegeten? Tijd om hier weg te gaan! Ik haastte me terug naar het pad en naar het kamp, het spoor te controleren op telltale sporen. Die waren er niet. Een wasbeer was langs het pad naar de rivier gegaan, maar er was geen leeuw die kant op gekomen. Er waren tal van sporen van mijn katten op het zandpad. Morgen ga ik naar de plek waar ik de leeuwensporen vond in januari bij Effluent Creek.,”Als ik gelijk heb, zal hij die kant op gegaan zijn en in de drainage van Leggett Creek. In zekere zin wil ik dat het terugkomt, hoewel ik me zorgen maak over Tiger. Hij weigert naar binnen te komen, of dichtbij genoeg te komen zodat ik hem kan pakken en naar binnen kan brengen. Maar Ik wil een poema horen schreeuwen. Mij is verteld hoe het klinkt, maar ik heb nooit het voorrecht gehad om het zelf te ervaren. Ik wil dat geluid horen dat rillingen over je rug moet sturen en je nerveus naar de sloten op de deuren en de schaduwen onder de bomen moet laten kijken., Natuurlijk wil ik niet in het donker op een lege rivierbar zijn als ik het hoor…..
26 oktober 2001
vrijdag….
De mountain lion tracks die ik gisteren had gevonden waren te verleidelijk gebleken om te negeren. Oorpijn of niet, ik moest terug om te zien wat het verhaal was. De rivier bar was al in volle schaduw als de zon net ondergedompeld onder de ridgelijn. De eerste plaats waar ik ging was waar ik rotsen had geplaatst rond de meest perfecte baan die ik gisteren had gevonden. Daar stopte ik om de rotsen opzij te zetten. De baan was beschermd tegen de wind en was nog in goede staat., Ik nam tal van foto ‘ s van het vanuit verschillende hoeken, met en zonder een cent voor schaal. Toen ging ik verder op zoek naar meer sporen. Ik heb nog meer foto ‘ s. Al snel belandde ik op de plek waar ik die geur gisteren voor het eerst had gedetecteerd. Ik snuffelde rond en keek naar de vegetatie. Er waren wat vertrapt gebieden en gebroken takken. Ik besloot naar binnen te gaan. Voorzichtig, natuurlijk. Er waren tal van hertenpaden daar en ik nam wat leek te zijn de meest gebruikte. Onder een oude rottende elsentak vond ik wat zaagsel en stukken hout., Denkend dat ik misschien een stekelvarken zou volgen, keek ik op om uit te vinden waar het materiaal vandaan kwam. Daar, staarde me in het gezicht, was een paar gapende gaten achtergelaten door een opgestapelde specht. Ik hoor hier al enkele weken iemand roepen. Het had een goede plek gekozen. Het gat was aan de onderkant van een tak waar het zou worden beschut tegen de regen. Hoe weten dieren zulke dingen? Ik kwam op een plek waar ik de bekende geur heel sterk rook. Ik ben door de borstel ingetrokken. Er was hier een breder pad, veel breder dan een normaal hertenpad. Beer?, Ik ging verder en vond een plaats waar een dier had neergelegd, matting het gras naar beneden in een ovale vorm. Het spoor leidde terug naar het kamp. Ik was vlak onder de parkeerplaats bij de container. Plotseling zag ik iets voor me. Het was een donkere vorm rustend in een gematteerd gras. Het bewoog niet, dus heb ik mijn aanpak geconstrueerd. Toen ik dichterbij kwam, was het eerste wat me raakte de geur. Ik had de bron gevonden. Ik nam foto ‘ s toen ik dichterbij kwam. Het was een doe. Ze was vermoord met een beet in de nek. Er waren sporen in het gras waar het karkas was gesleept., De jager was begonnen met het eten van de prooi uit de achterhand. De botten leken er allemaal te zijn, op een paar ribben na die opgegeten waren.
Deze kill was niet erg lang opgegeven. De andere dieren zouden de botten hebben verspreid. Ik geloof dat die bergleeuwensporen die ik gisteren vond, die ochtend of laat die avond gemaakt zijn. Deze moord werd waarschijnlijk rond dezelfde tijd verlaten. Ik had de sporen gisteren gevolgd naar de noordkant van de river bar. Ik kreeg vandaag niet de kans om ze verder te volgen om te zien of ze terecht kwamen waar die in januari waren., Deze vondst had voorrang op het volgen van de Leeuw naar de monding van de kreek.
Ik heb veel foto ‘ s gemaakt vanuit alle hoeken. Ik heb close-ups van de hoeven en voeten. Ik ging terug naar de plaats van de moord. Het was niet ver weg. De Leeuw had het hert even achtervolgd en toen gedood. Er was verscheurde vegetatie. Er was een kleine worsteling geweest, maar niet veel. De Leeuw had toen het karkas onder een boomstam gesleept en naar buiten gesleept in het stuk gras aan de andere kant. Hij had toen heel lang naast zijn prooi gelegen en zich gevoed als hij honger had., Het gras was samengeklit in een grote cirkel rond het karkas. Het was er waarschijnlijk al een paar dagen. Er was weinig vlees over voor de aaseters. Ik schopte mezelf voor het niet zien van de Leeuw die was allemaal van 150 meter van mijn deur!
Het zal de komende dagen interessant zijn om het gedrag van de kalkoengieren en raven te bekijken. Ik vraag me af hoe lang het duurt voordat de botten schoon zijn. De stinkdieren, wasberen en vossen zullen waarschijnlijk ook meedoen.
Ik nam het pad naar het kamp. Dit nieuwe spoor komt uit door de waslijn., Daar zag ik iets wat ik had gezien toen ik twee dagen geleden de was ophing. Een hoop vuil aan elkaar geschraapt. Ik had het een paar dagen geleden terloops opgemerkt. Nu heb ik wat beter gekeken. Daar, bij de heuvel, was een cougar afdruk. En de heuvel zelf bevatte cougar scat. Een schaafstapel! Territoriale markering. Ik keek omhoog. Mijn truck stond nog geen tien meter verderop geparkeerd. Ik denk dat alle uitstapjes naar de waslijn om mijn was op te halen in het donker eindigt. Ik zal moeten opletten en niet vergeten om de was voor het donker te brengen vanaf nu. Voor het geval dat.
28 oktober 2001
zondag…,
Ik heb vandaag de halve dag de bergleeuw gevolgd. Ik ging eerst naar het noordelijke uiteinde van het pand en vond dat het inderdaad dezelfde route terug naar de kreek drainage had gevolgd als het, of een andere leeuw, had genomen in Januari. Ik heb daar maar één spoor gevonden, op weg naar de Beek. Dus ging ik terug naar de scène van de eerste tracks die ik onder de lodge had gevonden. Ik keerde terug naar waar de moord was om de vooruitgang van de aaseters te controleren. Ze waren bezig geweest en hadden het karkas ongeveer drie meter gesleept., De meeste botten zijn schoon geplukt, maar er is nog meer over voor de echt wanhopige aaseters. De sporen daar vertelden me dat er twee coyotes waren geweest. Ik volgde toen een goed versleten pad op de dijk naar het kamp. Ik vond daar een plek waar de Leeuw had gelegen. De vegetatie was samengeklit in een cirkel. Het had een perfect uitzicht op de waterval hieronder. Hij is vast naar boven gegaan om z ‘ n roes uit te slapen. Net als mijn katten. Het ding is, Ik keek op en daar was de waslijn ongeveer 6 meter verderop. Daar stond mijn auto ongeveer 6 meter verder., Daar was mijn raam niet ver vandaan. Deze Leeuw had daar gelegen toen ik er nog geen 15 meter vandaan liep. Ik weet dat ik in die tijd de was had gedaan, en het aan die lijnen had opgehangen. In feite, er werd daar nu wat opgehangen. Ik vond een aantal tawny, stijve haren gevangen op bessen wijnstokken waar de Leeuw had gelopen door naar de open ruimte door de waslijn. Die heuvel die ik daar vond, was van deze kat. Ik nam een foto vanuit het kattenoog van mijn huis. Heel interessant wat hij van daaruit kon zien. En een beetje eng., Ik zal zeker geen uitstapjes meer maken naar de waslijn na het donker. Ik sneed een korte bessen wijnstok af waar veel haar aan vastzat. Ik ga de haren in een notitieboekje plakken of zo om ze te bewaren. Niet elke dag dat een groot poesje je zo dichtbij bezoekt. Ik vond in totaal vier plaatsen waar de kat ging liggen om te slapen en zijn maaltijd te verteren. Ik vond ook verschillende uitgangen die hij had gebruikt om naar de rivier te komen van de borstel waar hij zoveel tijd doorbracht. Ik heb overal gezocht,maar vond geen geurheuvels of scat meer.
Ik liep rond het vuil parkeerplaats, op zoek naar coyote tracks., Ik heb ze gevonden. Twee coyotes. Ze hadden kort een hert lastiggevallen vlakbij waar ik parkeer. Ik volgde de sporen en vond ze op de weg. Ze waren er al voordat ik thuiskwam gisteravond. Ik kwam laat thuis. Hun sporen waren onder, of gedeeltelijk onder, de inkomende voertuigsporen die ik gisteravond laat had gemaakt.
de andere aaseters die aorund hebben opgehangen zijn de raven en kalkoengieren. De ravens zijn veel lawaaieriger over hun activiteiten dan de gieren zijn echter. Ik hoor ze daar bij de plaats van het karkas in de ochtend.
zoveel beestjes om te volgen., Zo weinig tijd. Als je bedenkt hoeveel dieren er zijn, en dat ze elk vier voet hebben, dan zijn dat veel sporen. Ze wachten tot ik ze vind…. Volgen is het enige leuke om te doen. Als ik die tracks niet had herkend als mountain lion tracks, had ik dit allemaal niet gevonden en was ik me totaal niet bewust geweest van het verhaal dat zo dicht bij huis werd gespeeld. Een korte blik in het leven van een poema. Nog een reden om alles te leren volgen wat beweegt….