Madame Lelica

W przypadku zapłodnienia pomiędzy dwoma rodzicami, które różnią się tylko badaną cechą, proces ten nazywany jest krzyżem monohybridowym, a powstałe potomstwo nazywa się jednowładnymi. Mendel wykonał siedem rodzajów krzyży jednohibrydowych, z których każdy cechował się odmiennymi cechami. Spośród tych krzyży wszystkie potomstwo F1 miało fenotyp jednego rodzica, a potomstwo F2 miało stosunek fenotypowy 3:1., Na podstawie tych wyników Mendel postulował, że każdy rodzic w krzyżówce monohybrydowej wnosi do każdego potomstwa jeden z dwóch par czynników jednostkowych, a każda możliwa kombinacja czynników jednostkowych jest równie prawdopodobna.

wyniki badań Mendla można wyjaśnić w kategoriach prawdopodobieństwa, które są matematycznymi miarami prawdopodobieństwa. Prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia jest obliczane przez liczbę razy zdarzenie miało miejsce podzielone przez całkowitą liczbę możliwości wystąpienia zdarzenia., Prawdopodobieństwo jednego (100 procent) dla jakiegoś zdarzenia oznacza, że jest gwarantowane, podczas gdy prawdopodobieństwo zera (0 procent) oznacza, że jest gwarantowane, że nie wystąpi, a prawdopodobieństwo 0,5 (50 procent) oznacza, że ma równe szanse wystąpienia lub nie wystąpienia.

aby zademonstrować to za pomocą krzyżówki monohybrydowej, rozważ przypadek prawdziwych roślin grochu z nasionami żółtymi i zielonymi. Dominujący kolor nasion jest żółty, dlatego genotypy rodzicielskie były YY dla roślin z żółtymi nasionami i yy dla roślin z zielonymi nasionami., Kwadrat Punnetta, opracowany przez brytyjskiego genetyka Reginalda Punnetta, jest przydatny do określania prawdopodobieństwa, ponieważ jest narysowany w celu przewidzenia wszystkich możliwych wyników wszystkich możliwych zdarzeń zapłodnienia losowego i ich oczekiwanej częstotliwości. Rysunek 7 przedstawia kwadrat Punnetta dla skrzyżowania rośliny z żółtym groszkiem i jednego z zielonym groszkiem. Aby przygotować kwadrat Punnetta, wszystkie możliwe kombinacje alleli rodzicielskich (genotypów GAMET) są wymienione wzdłuż górnej (dla jednego rodzica) i bocznej (dla drugiego rodzica) siatki., Kombinacje GAMET jajowych i plemnikowych są następnie wykonywane w pudełkach w tabeli, na podstawie których łączą się allele. Każde pudełko reprezentuje diploidalny genotyp zygoty, czyli zapłodnionego jaja. Ponieważ każda możliwość jest równie prawdopodobna, współczynniki genotypowe można określić z kwadratu Punnetta. Jeśli wzór dziedziczenia (dominujący i recesywny) jest znany, współczynniki fenotypowe można wywnioskować, jak również. W przypadku krzyżówki jednojajowej dwóch prawdziwych rodziców, każdy rodzic wnosi jeden rodzaj allelu. W tym przypadku u potomstwa F1 możliwy jest tylko jeden genotyp., Wszystkie potomstwo jest Yy i mają żółte nasiona.

gdy potomstwo F1 jest krzyżowane ze sobą, każde z nich ma równe prawdopodobieństwo wniesienia Y lub y do potomstwa F2., Wynikiem jest prawdopodobieństwo 1 do 4 (25 procent) obojga rodziców przyczyniających się do Y, w wyniku potomstwa z żółtym fenotypem; 25 procent prawdopodobieństwo rodzica a przyczyniających się do Y i rodzica B A y, w wyniku potomstwa z żółtym fenotypem; 25 procent prawdopodobieństwo rodzica a przyczyniających się do y i rodzica B A Y, również w wyniku żółtego fenotypu; i (25 procent) prawdopodobieństwo obojga rodziców przyczyniających się do y, w wyniku Zielonego fenotypu., Przy liczeniu wszystkich czterech możliwych wyników, istnieje 3 na 4 prawdopodobieństwo potomstwa o fenotypie żółtym i 1 na 4 prawdopodobieństwo potomstwa o fenotypie zielonym. To wyjaśnia, dlaczego wyniki generacji F2 Mendla występowały w stosunku fenotypowym 3: 1. Korzystając z dużej liczby krzyży, Mendel był w stanie obliczyć prawdopodobieństwa, okazało się, że pasują one do modelu dziedziczenia, i wykorzystać je do przewidywania wyników innych krzyży.

o ile nie zaznaczono inaczej, obrazy na tej stronie są objęte licencją CC-BY 4.0 firmy OpenStax.