Madame Lelica

rano 2 lipca 1881 roku James A. Garfield przybył na stację kolejową Baltimore i Potomac na bardzo potrzebne wakacje. Zaledwie cztery miesiące upłynęły od byłego generała Unii i kongresmena Ohio został zaprzysiężony na 20. prezydenta kraju, ale jego kadencja już dobiegła końca., Się z republikańskimi pośrednikami władzy o patronat nad jego administracją. przeżył tragedię po tym, jak jego żona nabawiła się prawie śmiertelnego przypadku malarii. Z pierwszą damą teraz w naprawie, Garfield był chętny do ucieczki tętniącej stolicy na letnią wycieczkę do Nowej Anglii, gdzie planował wygłosić przemówienie na swojej alma mater, Williams College. Wraz z dwoma nastoletnimi synami i sekretarzem stanu Jamesem G. Blaine ' em opuścił Biały Dom i udał się powozem do wejścia na stację w pobliżu National Mall., Jak większość prezydentów do tego momentu, nie towarzyszyli mu ochroniarze ani Ochrona.

Gdy powóz Garfielda zatrzymał się przed Baltimore i Potomac, Charles Guiteau wszedł do poczekalni, gotowy wypełnić to, co uważał za misję od Boga. Przez tygodnie 39-latek śledził prezydenta przez Waszyngton, cierpliwie czekając na szansę, by go zastrzelić. Członkowie rodziny i znajomi od dawna podejrzewali, że Guiteau jest szalony, ale zaplanował zbrodnię z mrożącą krew w żyłach precyzją. Prowadził treningi strzeleckie z użyciem Kości Słoniowej .,Pistolet kaliber 44-specjalnie zakupiony, ponieważ Guiteau myślał, że kiedyś będzie ładnie wyglądał w muzeum – a nawet próbował zwiedzić Więzienie Okręgowe, które zakładał, że będzie jego nowym domem po aresztowaniu. W kieszeni Guiteau nosił list zaadresowany do Białego Domu. „Tragiczna śmierć prezydenta była smutną koniecznością” – czytamy. ” ale zjednoczy Partię Republikańską i ocali Republikę. Życie jest przelotnym marzeniem i niewiele się liczy, gdy ktoś odchodzi.”

około 9:20 rano Garfield wszedł na stację wraz z sekretarzem Blaine ' em, który zaproponował eskortowanie go do pociągu. Gdy mężczyźni przeszli przez poczekalnię, Guiteau zakradł się za nimi i wyciągnął pistolet. „Jego oko było stabilne”, zauważył później świadek, ” a jego twarz przedstawiała wygląd odważnego człowieka, który jest zdeterminowany desperackim czynem i chciał zrobić to spokojnie i dobrze.”Guiteau oddał dwa strzały do prezydenta z bliskiej odległości. Pierwsza kula tylko drasnęła prawą rękę Garfielda, powodując, że krzyknął ” mój Boże! Co to jest?,”Drugi strzał był bardziej dokładny, uderzając Garfielda w dolną część pleców i powalając go o podłogę.

gdy tylko rozległy się strzały, stacja wypełniła się dźwiękiem panicznych krzyków przechodniów. Guiteau podjął próbę ucieczki, ale mężczyzna zablokował drzwi, pozwalając na zatrzymanie biletomatu i policjanta. Wściekli pasażerowie pociągu natychmiast otoczyli strzelca i zaczęli krzyczeć „Zlinczuj go! Zlinczuj go!”Na własną prośbę Guiteau, policja zabrała go w bezpieczne miejsce więzienia.,

Garfield w międzyczasie nadal leżał na podłodze dworca kolejowego, obficie krwawiąc z rany na plecach. W ciągu kilku minut przybyło 10 różnych lekarzy, aby zbadać go i spróbować zlokalizować drugą kulę. Choć nikt o tym nie wiedział, kula ominęła tętnice i organy prezydenta i osunęła się w pobliżu trzustki., To był uraz, który mógł przetrwać, ale armia lekarzy o dobrych intencjach tylko pogorszyła obrażenia, używając swoich niezsterylizowanych palców i narzędzi do badania rany, wprowadzając zarazki i potencjalnie powodując infekcję.

po godzinie rozdzierającego szturmu prezydent został przewieziony ze stacji kolejowej do sypialni w Białym Domu. Jego lekarze obawiali się, że nie przeżyje nocy, ale Garfield postawił na odważną twarz dla swoich dzieci. – Górna historia jest w porządku – zapewnił jeden ze swoich płaczących synów. „Tylko kadłub został uszkodzony.,”

podczas gdy Garfield spędził kilka następnych dni walcząc o życie, pojawiły się szczegóły dotyczące szalonego strzelca. Charles J. Guiteau był rodakiem z Illinois, który spędził większość swojego życia dryfując między miastami i próbując swoich sił we wszystkim, od prawa i głoszenia kazań po życie w wolnej miłości religijnej komunie. Był zagorzałym republikaninem i napisał przemówienie w imieniu Garfielda podczas wyborów prezydenckich w 1880 roku., Został on w dużej mierze zignorowany, ale Guiteau sformułował złudzenie, że jest to kluczowy czynnik w zwycięstwie prezydenta. Po inauguracji Garfielda Guiteau przeniósł się do Waszyngtonu i stał się częstym—i zdecydowanie niepożądanym—gościem w Białym Domu. Poprowadził nawet osobiste spotkanie z Garfieldem, podczas którego wręczył prezydentowi kopię swojego przemówienia i poprosił o nagrodę konsula w Paryżu.

kiedy odmówiono mu urzędu rządowego, zamyślony umysł Guiteau zwrócił się ku zemście., Leżąc pewnej nocy w łóżku, miał coś, co określił jako” błysk ” boskiej inspiracji: Bóg chciał, aby zabił prezydenta. Guiteau przekonał się, że śmierć Garfielda uratuje kraj, pozwalając wiceprezydentowi Chesterowi A. Arthurowi zająć jego miejsce. Nawet po aresztowaniu nadal wierzył, że wiceprezydent przyjdzie mu na ratunek. – Trzymaj się mnie – poradził jeden z detektywów. „Artur i wszyscy ci ludzie są moimi przyjaciółmi, a Ty zostaniesz szefem policji.,”

gdy lato ciągnęło się, gazety drukowały stały strumień informacji medycznych na temat Garfielda. 49-letni prezydent zebrał się w pierwszych dniach po strzelaninie, ale jego stan pogorszył się po tym, jak jego lekarz, D. Willard Bliss, podał ciężkie dawki chininy, morfiny i alkoholu, co spowodowało ataki wymiotów, które spowodowały, że był słaby i wychudzony., Bliss przeprowadził także wielokrotne badania medyczne, bezskutecznie próbując zlokalizować drugą kulę. W sierpniu skorzystał nawet z pomocy wynalazcy telefonicznego Alexandra Grahama Bella, który użył prymitywnego wykrywacza metali zwanego „balansem indukcyjnym” do poszukiwania ślimaka. Maszyna sprawdziła się doskonale w testach, ale ekran nie powiódł się z powodu ingerencji metalowych sprężyn na łóżku prezydenta. Co gorsza, Bell mógł przeszukać tylko prawą stronę ciała Garfielda, gdzie Bliss błędnie wierzył, że kula została utknięta.,

we wrześniu rozległa infekcja—najprawdopodobniej spowodowana leczeniem—spowodowała uporczywą gorączkę i ropnie na całym ciele. Został zabrany do domku na wybrzeżu Jersey w nadziei, że chłodne morskie powietrze ożywi go, ale zmarł w nocy 19 września 1881 roku. Był prezydentem przez zaledwie 200 dni.

naród wszedł w krótki okres żałoby po przywódcy, którego ledwo znał., Aż 100 000 osób okazało się, że ciało Garfielda leżało w stanie w Rotundzie Kapitolu, ale wkrótce Uwaga zwróciła się w kierunku ukarania Charlesa Guiteau. Mściciele próbowali zastrzelić zabójcę prezydenta dwa razy, a gdy w listopadzie 1881 roku rozpoczął się jego proces o morderstwo, sąd musiał przejść przez ponad 150 różnych mężczyzn, aby zebrać bezstronną ławę przysięgłych. Guiteau przyznał się do winy z powodu niepoczytalności, argumentując, że zamach był „działaniem Boga, a nie moim.,”Twierdził nawet, że prawdziwą przyczyną śmierci Garfielda był błąd w sztuce lekarskiej z rąk jego lekarzy. – Zaprzeczam zabijaniu, jeśli Wysoki Sądzie-oznajmił w pewnym momencie. „Przyznajemy się do strzelaniny.”

Guiteau miał rację – wielu historyków uważa teraz, że Garfield przeżyłby, gdyby nie ograniczenia medycyny z lat 80., ale jego apel o niepoczytalność nie przekonał ławy przysięgłych, która zajęła mniej niż godzinę, aby wydać wyrok skazujący. 30 czerwca 1882 roku, prawie rok po tym, jak zastrzelił prezydenta, Guiteau został stracony przez powieszenie w Waszyngtonie