Otho z Lagery
marzec, 1088
29 lipca 1099
Wiktor III
paschal II
1042
lagery, Francja
29 lipca 1099
Rzym, Włochy Urban II (ur. 1042, zm. 29 lipca 1099) – Otho z lagery, papież w okresie od 1088 do 29 lipca 1099., Najbardziej znany jest z rozpoczęcia pierwszej krucjaty (1095-1099) i utworzenia Współczesnej Kurii Rzymskiej, na wzór dworu królewskiego, w celu pomocy w prowadzeniu Kościoła. Był jednym z najbardziej znaczących i aktywnych zwolenników reform gregoriańskich, zwłaszcza jako legat w Niemczech w 1084 roku, i był jednym z niewielu, których Grzegorz VII mianował ewentualnymi następcami na papieża., Desiderius, opat Monte Cassino, który został papieżem Wiktorem III (1086-87), został wybrany papieżem początkowo, ale po jego krótkim panowaniu, Odo został wybrany papieżem Urbanem II przez aklamację (marzec 1088) na małym spotkaniu kardynałów i innych prałatów w Terracina. Podjął politykę papieża Grzegorza VII i realizując ją z determinacją wykazywał się większą elastycznością i dyplomatyczną finezją.,
na początku musiał liczyć się z obecnością potężnego antypapieża Klemensa III (1080, 1084-1100) w Rzymie; ale seria dobrze uczęszczanych synodów odbywających się w Rzymie, Amalfi, Benewencie i troii poparła go w odnowionych deklaracjach przeciwko symonii, świeckiej inwestyturze i klerykalnym małżeństwom oraz ciągłej opozycji do cesarza Henryka IV (1056-1105)., Z jednej strony Urban II starał się wzmocnić doczesną władzę Kościoła. Starał się również podnieść standardy postępowania klerykalnego i uczynić osobistą duchowość dominującą troską.
biografia
urodził się we Francji w Lagery (koło Châtillon-sur-Marne) i był wykształcony kościelnie. Był archidiakonem Rheims, gdy pod wpływem swojego nauczyciela Bruno z Kolonii zrezygnował i wstąpił do klasztoru w Cluny, gdzie został przeorem. W 1078 papież Grzegorz VII (1073-85) wezwał go do Włoch i mianował kardynałem-biskupem Ostii., Został wybrany na papieża w marcu 1088 roku, w sukcesji do Wiktora III. był zagorzałym zwolennikiem reform Grzegorza VII, które miały na celu jednocześnie poprawę moralnego i duchowego życia i integralności kapłanów i biskupów, a jednocześnie konsolidację doczesnej władzy Kościoła, twierdząc nie tylko jego niezależność od władzy świeckiej, ale jego wyższość nad nimi. Reformy obejmowały zakaz sprzedaży urzędów kościelnych (symonii) i świeckich (czyli królewskich) mianowania lub inwestytury biskupów. Tylko Kościół może wyznaczyć swoich sług., Ideą było, że zadaniem Kościoła, jako narzędzia Boga na ziemi, jest doprowadzenie całej ludzkości do jednego społeczeństwa rządzonego przez boskie prawo. W ten sposób Kościół jest nadrzędny nad wszystkimi innymi strukturami, w tym nad monarchiami i księstwami. Papież, jako wikariusz lub zastępca Chrystusa (Vararius Christi dosłownie „substytut Chrystusa”), sprawował najwyższą władzę. Problem polegał na tym, że królowie i książęta Europy spędzali dużo czasu walcząc między sobą i uważali papieża za coś nieistotnego, ponieważ nie miał on rzeczywistego znaczenia militarnego., Jego zdolność do wpływania, a nawet decydowania o ich wiecznym przeznaczeniu oraz potrzeba Papieskiego uznania ich koron wystarczały, by zawrzeć z nim przymierze jako atrakcyjną opcję. To, czego Urban, ambitny do przełożenia roszczenia papiestwa do władzy na rzeczywistość, potrzebował, to sposób kierowania energią militarną świeckich, aby służyło to celom Kościoła. Jedna z odpowiedzi przedstawiała się w kształcie krucjat., Byłyby to święte wojny, błogosławione i kierowane przez Kościół, aby ponownie zjednoczyć Wschodnie i Zachodnie chrześcijaństwo, przywrócić Ziemię Świętą do panowania chrześcijańskiego i pokonać muzułmańskich „niewiernych”, którzy teraz posiadali Jerozolimę i inne święte miejsca. Zamiast walczyć ze sobą i zakłócać pokój w Europie, rycerze będą teraz walczyć za Papieża.
powody krucjat
Urban miał na myśli kilka celów, kiedy głosił krucjaty. Po pierwsze, widział to jako okazję do zjednoczenia chrześcijaństwa w tym samym czasie, co umocnienie papiestwa i być może doprowadzenie Wschodu do jego kontroli., Po drugie, zapewniłoby to tym królom i innym szlachcie, którzy brali udział, odwrócenie uwagi od rywalizacji wewnątrzeuropejskiej i sporów terytorialnych, co wzmocniłoby również władzę papieską., Ideał jednego społeczeństwa z papieżem na czele mógłby zostać wskrzeszony, zamiast obecnej sytuacji, w której społeczeństwo „rozbiło się na mniejsze jednostki, oparte na zamkach, z których przybyli kasztelanie i ich ciała rycerzy, aby reprezentować jedyną władzę, gwałtowne, arbitralne i wymagające” być może dlatego, że ” społeczeństwo zbudowane na wojnę nie miało już żadnej innej funkcji niż odwrócenie swojej agresji na siebie.,”Chrześcijanie przez kilka stuleci nie mieli trudności z sankcjonowaniem wojny, ale Krucjaty umożliwiły Papieżowi skierowanie szlachty i rycerzy do walki w służbie i promowania celów Kościoła. Riley-Smith zwraca uwagę, że przemoc jako taka nie była uważana za złą, ale za ” moralnie neutralną.”Ważne były intencje sprawcy.”Fenomenem, który pojawił się podczas wypraw krzyżowych, było niezwykłe połączenie rozkazów wojskowych. Po trzecie, opiera się na rozmachu chrześcijańskiego rekonkwisty Hiszpanii, który pokazał, że muzułmanie mogą zostać pokonani., Po czwarte, Krucjaty pomogłyby wypełnić niemal puste kasety Kościoła. Muzułmanie jako niewierni byli poza Arką zbawienia, więc Kościół mógł swobodnie nauczać, że zabicie ich i poświęcenie jakiegokolwiek łupu Kościołowi było aktem zasługi, a nie grzechem. Pójście Na krucjatę było pokutą i pielgrzymką. Krzyżowcy złożyli przysięgę, która również uczyniła „krucjatę … rodzajem alternatywnej profesji dla życia zakonnego”, ważnym powołaniem świeckim.,
Krucjaty
papież Urban II głosi pierwszą krucjatę na Soborze w Clermont.
ruch krzyżowy Urbana II miał swój pierwszy publiczny kształt na Soborze w Piacenzie, gdzie w marcu 1095 roku Urban II otrzymał ambasadora od cesarza bizantyjskiego Aleksego I Komnena (1081-1118), prosząc o pomoc przeciwko muzułmanom. Zebrał się wielki sobór, w którym uczestniczyli liczni biskupi włoscy, Burgundzcy i francuscy., Na Soborze w Clermont, który odbył się w listopadzie 1095 r., kazanie Urbana II okazało się jednym z najskuteczniejszych pojedynczych przemówień w historii Europy, ponieważ wezwał szlachtę i lud do walki o Ziemię Świętą z rąk Turków Seldżuckich:
ja, a raczej Pan, proszę was jako heroldów Chrystusa, abyście opublikowali to wszędzie i przekonali wszystkich ludzi, niezależnie od rangi, piechurów i rycerzy, biednych i bogatych, natychmiast nieść pomoc tym chrześcijanom i zniszczyć tę podłą rasę z ziem naszych przyjaciół., Mówię to tym, którzy są obecni, oznaczało to również tych, którzy są nieobecni. Co więcej, Chrystus nakazuje.
według kronikarza Roberta mnicha, Urban II cytuje:
Ta ziemia, którą zamieszkujesz, zamknięta ze wszystkich stron przez morza i otoczona górskimi szczytami, jest zbyt wąska dla Twojej dużej populacji; nie obfituje w bogactwo; i dostarcza mało żywności dla swoich kultywatorów. Dlatego mordujecie się nawzajem, prowadzicie wojnę i często giniecie przez wzajemne rany., Niechaj więc odejdzie nienawiść między Was, niech skończą się wasze kłótnie, niech skończą się wojny i niech śpią wszelkie spory i spory. Wejdźcie na drogę do Grobu Świętego, wyrwijcie tę ziemię od niegodziwego rodzaju i poddajcie ją sobie. Bóg dał wam ponad wszystkie narody wielką chwałę w ramionach. Odpowiednio podjąć tę podróż na odpuszczenie grzechów, z zapewnieniem niezniszczalnej chwały królestwa niebieskiego.,
Robert Mnich dalsze raporty:
Kiedy papież Urban powiedział te rzeczy w swoim miejskim dyskursie, tak wpłynął na jeden cel pragnienia wszystkich, którzy byli obecni, że wołali: „to jest wola Boża! Taka jest wola Boża!”Kiedy czcigodny papież to usłyszał, powiedział: umiłowani bracia, dzisiaj objawiło się w was to, co Pan mówi w Ewangelii:” gdzie dwóch lub trzech jest zebranych w imię moje, tam jestem pośród nich.,”Gdyby Pan Bóg nie był obecny w waszym duchu, wszyscy nie wydalibyście tego samego wołania. Bo chociaż wołanie było wydawane z licznych ust, to jednak pochodzenie wołania było jedno. Dlatego powiadam wam, że Bóg, który wszczepił to w piersi, wyciągnął go z Ciebie. Niech to będzie zatem waszym wołaniem wojennym w walkach, ponieważ to słowo jest dane Wam przez Boga. Kiedy atak zbrojny zostanie wykonany na wroga, niech ten jeden krzyk zostanie wzbudzony przez wszystkich żołnierzy Boga: to jest wola Boga! Taka jest wola Boża!,
jest sporne, czy słynne hasło „Bóg chce” lub „to jest wola Boża” (Deus vult po łacinie, dieu le veut po francusku) w rzeczywistości zostało ustanowione jako krzyk nawołujący podczas soboru. Chociaż Robert Mnich tak mówi, możliwe jest również, że slogan powstał później jako hasło propagandowe.,
Urban II i Sycylia
do sfery katolickiej, po pokoleniach panowania Cesarstwa Bizantyjskiego i hegemonii Arabskich emirów na Sycylii. Jego agentem na sycylijskich Kresach był Normański władca Roger I (1091-1101)., W 1098 roku, po spotkaniu w czasie oblężenia Kapui, Urban II nadał Rogerowi i Nadzwyczajne prerogatywy, niektóre z tych samych praw, które zostały odebrane doczesnym władcom w innych częściach Europy. Roger I miał być wolny w mianowaniu biskupów („inwestytura świecka”), wolny w zbieraniu dochodów kościelnych i przekazywaniu ich papiestwu (zawsze lukratywna Pozycja środkowa) i wolny w osądzaniu w sprawach kościelnych. Roger I miał być praktycznie legatem papieża na Sycylii., W czasie rechrystianizacji Sycylii konieczne było ustanowienie siedzib nowych diecezji, a także ustanowienie granic stolicy, z hierarchią kościelną przywróconą po wiekach dominacji muzułmańskiej. Lombard małżonka Rogera i Adelajda sprowadził osadników z doliny Po, aby skolonizować Wschodnią Sycylię., Roger I jako świecki władca wydawał się bezpieczną propozycją, ponieważ był jedynie wasalem swego krewnego hrabiego Apulii, samego wasala Rzymu, więc jako dobrze sprawdzony dowódca wojskowy wydawał się bezpieczny, aby dać mu te nadzwyczajne moce, które później miały dojść do końcowych konfrontacji pomiędzy Hohenstaufskimi spadkobiercami Rogera I.,
Urban II I cesarz Henryk
zgodnie z tą ostatnią Polityką promowano małżeństwo hrabiny Matyldy z Toskanii z Guelfem bawarskim, Książę Konrad pomógł w buncie przeciwko ojcu i koronował się na króla Rzymian w Mediolanie w 1093 roku, a Cesarzowa (Adelajda lub Praxedes) zachęcała do oskarżeń przeciwko mężowi. W długotrwałej walce z Filipem i (1060-1108), którego ekskomunikował za cudzołożne małżeństwo z Bertrade De Montfort, Urban II ostatecznie okazał się zwycięski.,
Urban II miał wiele korespondencji z arcybiskupem Anzelmem z Canterbury, któremu przekazał rozkaz pilnego przybycia do Rzymu zaraz po pierwszym locie arcybiskupa z Anglii, a wcześniej wyraził zgodę na dzieło Anzelma De Incarnatione Verbi (wcielenie słowa).
śmierć i dziedzictwo
Urban II zmarł 29 lipca 1099, czternaście dni po upadku Jerozolimy przez krzyżowców, ale zanim wieści o tym wydarzeniu dotarły do Włoch; jego następcą został papież Paschal II (1099-1118). Jego spuścizna jest ogólnie oceniana w świetle krucjat., Krucjaty miały głęboki, ale lokalny wpływ na świat islamski, gdzie odpowiedniki „Franków” i „krzyżowców” pozostały wyrazami pogardy. Muzułmanie tradycyjnie świętują Saladyna, kurdyjskiego wojownika, jako bohatera przeciwko krzyżowcom. W XXI wieku niektórzy w świecie arabskim, tacy jak arabski ruch niepodległościowy i ruch Panislamski, nadal nazywają zaangażowanie Zachodu na Bliskim Wschodzie ” krucjatą.,”Krucjaty są obecnie powszechnie uważane przez świat islamski za okrutne i dzikie ataki europejskich chrześcijan, chociaż w tamtym czasie wydawały się być postrzegane jako mniej znaczące, ponieważ miały miejsce podczas wewnętrznej rywalizacji między rywalizującymi dynastiami, a ich Księstwa czasami pełniły użyteczną funkcję jako strefa buforowa między tymi dynastiami. Jednak przez pewien czas nawet Saladyn cieszył się, że państwa krzyżowców są strefą buforową między jego terytorium a jego muzułmańskimi rywalami i zawarł z krzyżowcami traktaty, podobnie jak jego następca.
Urban II był wykwalifikowanym taktykiem., Chciał umieścić papiestwo w centrum zjednoczonego świata chrześcijańskiego, ale był otoczony podziałem. Wschodnia i Zachodnia połowa kościoła była podzielona i daleko od Europy Zachodniej, cieszącej się pokojem i stabilnością, jego rycerze obracali miecze przeciwko sobie, zamiast przeciwko wspólnemu wrogowi. Kierując niechęć do świata muzułmańskiego, Urban II sprawował władzę doczesną, kontrolując armie Europy, aby zrealizować swój plan na rzecz bardziej zjednoczonej Europy., Jednocześnie prowadził wewnętrzną kampanię reform mającą na celu uczynienie Kościoła bardziej duchowym i podniesienie standardów postępowania klerykalnego. Chwilowo udało mu się wzmocnić władzę papieską i zjednoczyć Europę za swoim przedsięwzięciem krzyżowym. Jednak w dłuższym okresie jego ideał krucjat gloryfikował konflikt, podważał pretensje chrześcijaństwa do bycia religią pokoju, trwale szkodził stosunkom Christina-muzułmanin i nie kładł trwałych fundamentów, na których można by zbudować bardziej zjednoczoną Europę., Po zakończeniu wypraw krzyżowych i zakończonych klęską, wojna w domu ponownie stała się zajęciem rycerskim.
uwagi
- tamże, P xxx.
- Tamże, p 14.
- Fulcher of Chartres, Urban II: Speech at Council of Clermont, 1095, Five versions of the Speech. 05.10.2007. 00: 00
- Robert Mnich, Urban II: mowa na Soborze w Clermont, 1095, pięć wersji mowy. 05.10.2007. 00: 00
- Asbridge, Thomas S. Pierwsza Krucjata: Nowa historia. [2009-11-23 19: 54], ISBN 9780195178234
- Święci i grzesznicy: Historia papieży. New Haven, CT: Yale University Press, 2006. ISBN978-0300115970
- Templariusze. Nowy Jork: Barnes and Noble, 1982. ISBN 9780880296632
- Riley-Smith, Jonathan Simon Christopher, ed. Oxford History of the Crusades. Oxford; New York: Oxford University Press, 1999. ISBN 0192853643
wszystkie linki pobrano 21 kwietnia 2020.
- pięć wersji jego przemówienia do pierwszej krucjaty z średniowiecznego Źródła.,
kredyty
autorzy i redaktorzy encyklopedii Nowego Świata przepisali i uzupełnili artykuł Wikipedii zgodnie ze standardami nowej encyklopedii świata. Ten artykuł jest zgodny z warunkami licencji Creative Commons CC-by-sa 3.0 (CC-by-sa), które mogą być używane i rozpowszechniane z odpowiednim przypisaniem. Zgodnie z warunkami tej licencji należy się uznanie, które może odnosić się zarówno do autorów nowej encyklopedii świata, jak i bezinteresownych wolontariuszy Wikimedia Foundation. Aby zacytować ten artykuł, Kliknij tutaj, aby wyświetlić listę akceptowalnych formatów cytowania.,Historia wcześniejszych prac wikipedystów jest dostępna dla badaczy tutaj:
- Urban II history
historia tego artykułu od czasu jego importu do nowej encyklopedii świata:
- Historia „Urban II”
Uwaga: mogą obowiązywać pewne ograniczenia dotyczące korzystania z poszczególnych obrazów, które są oddzielnie licencjonowane.