gdzieś w XII wieku p. n. e.rodzina w starożytnym mieście portowym Aszkelon, w dzisiejszym Izraelu, opłakiwała stratę dziecka. Ale nie poszli na miejski cmentarz. Zamiast tego wykopali mały dół w brudnej podłodze swojego domu i pochowali niemowlę w miejscu, w którym mieszkali.
że DNA dziecka pomaga teraz uczonym prześledzić pochodzenie Filistynów, dawna, nieco kontrowersyjna tajemnica., W relacjach z Biblii hebrajskiej Filistyni pojawiają się głównie jako nikczemni wrogowie Izraelitów. Wysłali Delilę, aby obcięła włosy Izraelskiemu wodzowi Samsonowi i tym samym pozbawiła go władzy. Goliat, olbrzym zabity przez Dawida, był Filistynem. Reputacja Filistynów jako wrogiego, podżegającego do wojny, hedonistycznego plemienia stała się tak wszechobecna, że „Filistyni” są nadal czasami lobbowani jako obraza dla niekulturalnej lub chamskiej osoby.
Ale kim dokładnie byli Filistyni? W Biblii starożytne miasta takie jak Aszkelon, Aszdod i Ekron zostały wymienione jako twierdze Filistyńskie., W XIX i XX wieku uczeni zaczęli wreszcie tworzyć odrębny zapis archeologiczny Kultury Filistyńskiej. Wykopaliska wykazały, że miasta te ujrzały pojawienie się nowej architektury i artefaktów na początku epoki żelaza, około 1200 R. p. n. e., sygnalizując przybycie Filistynów. Na przykład ceramika znaleziona na Filistyńskich stanowiskach archeologicznych wydawała się wytwarzana lokalnie, ale wyglądała uderzająco jak wyroby stworzone przez Kultury Egejskie, takie jak Mykeńczycy, którzy zbudowali swoją cywilizację w dzisiejszej Grecji kontynentalnej., A Biblia wspomina „Caphtor”, czyli Kretę, jako miejsce pochodzenia Filistynów.
historycy wiedzą również, że w czasie, gdy te zmiany zachodzą w zapisie archeologicznym, cywilizacje na Morzu Egejskim i wschodnim Morzu Śródziemnym upadały. Filistyni są Pisani w egipskich hieroglifach, gdzie są określani jako Peleset, wśród plemion „Ludów morskich”, o których mówi się, że walczyli z faraonem Ramzesem III około 1180 r.p. n. e. tymczasem inni uczeni sugerowali, że Filistyni byli w rzeczywistości lokalnym plemieniem, lub tym, które pochodziło z dzisiejszej Turcji lub Syrii.,
teraz naukowcy wyodrębnili DNA ze szczątków 10 osobników, w tym czterech niemowląt, pochowanych w Aszkelonie w epoce brązu i epoki żelaza. Wyniki, które zostały opublikowane dzisiaj w czasopiśmie Science Advances, sugerują, że Filistyni rzeczywiście wyemigrowali na Bliski Wschód z południowej Europy.,
„jest to doskonały przykład przypadku, w którym postępy w nauce pomogły nam odpowiedzieć na pytanie, które od dawna było przedmiotem dyskusji archeologów i historyków starożytnych”, mówi Eric Cline, profesor na George Washington University i dyrektor Capitol Archaeology Institute, który nie był zaangażowany w badania.
nowe badanie wynika z odkrycia w 2013 roku cmentarza z ponad 200 pochówków współczesnych z osiedlem Filistyńskim w Aszkelonie tuż za starożytnymi murami miasta., Cmentarz, który był używany w późnej epoce żelaza, między Xi a VIII wiekiem p. n. e., był pierwszym cmentarzem Filistyńskim, jaki kiedykolwiek znaleziono. Archeolodzy udokumentowali praktyki pochówku, które odróżniały się od kananejskich poprzedników Filistynów i ich egipskich sąsiadów. Na przykład w kilku przypadkach małe dzbanki z perfumami były schowane w pobliżu głowy zmarłego. Odnalezienie ludzkich szczątków Filistyńskich oznaczało również, że istnieje możliwość znalezienia DNA Filistyńskiego.,
„wiedzieliśmy o rewolucji w paleogenetyce i sposobie, w jaki ludzie byli w stanie zebrać pojedyncze setki tysięcy punktów danych”, mówi Daniel Master, dyrektor wykopalisk i profesor archeologii w Wheaton College w Illinois.
uzyskanie DNA z nowo odkrytych ludzkich szczątków w Aszkelonie okazało się jednak trudne., Południowy Lewant nie ma korzystnego klimatu dla zachowania DNA, które może się zepsuć, gdy jest zbyt ciepło lub wilgotno-mówi Michał Feldman, który studiuje archeogenetykę w Instytucie Maxa Plancka w Niemczech i jest głównym autorem nowego raportu. Niemniej jednak badaczom udało się uporządkować cały genom trzech osobników z cmentarza.
aby ustalić punkt odniesienia dla lokalnego profilu genetycznego, naukowcy zsekwencjonowali również genomy ze szczątków trzech Kananejczyków, którzy zostali pochowani w Aszkelonie w epoce brązu, przed rzekomym przybyciem Filistynów. Zespół był również w stanie wydobyć DNA ze szczątków czterech niemowląt, które wcześniej zostały znalezione w Filistyńskich domach podczas wykopalisk w latach 1997-2013., Dzieci te zostały pochowane w epoce żelaza, w XII lub XI wieku, krótko po tym, jak Filistyni przypuszczalnie przybyli do regionu.
wyniki wykazały, że wszystkie cztery niemowlęta z epoki żelaza miały pewne podpisy genetyczne pasujące do tych obserwowanych w populacjach z epoki żelaza z Grecji, Hiszpanii i Sardynii. „Pojawił się jakiś przepływ genów, którego wcześniej nie było”, mówi Feldman.
badacze zinterpretowali te wyniki jako dowód na to, że migracja rzeczywiście miała miejsce pod koniec epoki brązu lub we wczesnej epoce żelaza., Jeśli to prawda, niemowlęta mogły być wnukami lub prawnukami pierwszych Filistynów, którzy przybyli do Kanaanu.
W rzeczywistości europejskie podpisy nie były w ogóle wykrywalne u osób pochowanych kilka wieków później na cmentarzu Filistyńskim. Pod względem genetycznym Filistyni wyglądali wówczas jak Kananejczycy. Fakt ten sam w sobie dostarcza dodatkowych informacji o kulturze Filistyńskiej., „Kiedy przyszli, nie mieli żadnego tabu ani zakazu zawierania małżeństw z innymi grupami wokół siebie”, mówi mistrz. Wydaje się też, że inne grupy kategorycznie nie miały tego tabu na ich temat. „Jedną z rzeczy, które myślę, że to pokazuje, jest to, że świat był naprawdę skomplikowany, czy mówimy o genetyce, tożsamości, języku lub kulturze, a rzeczy zmieniają się cały czas”, dodaje.
Cline ostrzega, że zawsze najlepiej jest uważać na łączenie nowych danych genetycznych z kulturami i wydarzeniami historycznymi, a naukowcy zdają sobie sprawę, że gdyby tylko spojrzeli na DNA z Cmentarza Filistyńskiego, mogliby wymyślić zupełnie inną historię o tożsamości Filistynów.
„nasza historia wydaje się być pełna tych przemijających impulsów mieszania genetycznego, które znikają bez śladu”, mówi Marc Haber, genetyk z Wielkiej Brytanii.,”Wellcome Sanger Institute”, który nie brał udziału w badaniach. Haber znalazł wcześniej dowody na” impulsy ” przepływu genów z Europy na Bliski Wschód w średniowieczu, które zniknęły wieki później. „Starożytne DNA ma moc, aby spojrzeć głęboko w przeszłość i dać nam informacje o wydarzeniach, o których wiedzieliśmy niewiele lub nic.”
ustalenia są dobrym przypomnieniem, Feldman mówi, że kultura lub pochodzenie etniczne danej osoby nie jest tym samym, co ich DNA., „W tej sytuacji pojawiają się obcokrajowcy z nieco innym składem genetycznym, a ich wpływ, genetycznie, jest bardzo krótki. To nie pozostawia długotrwały wpływ, ale kulturowo zrobili wpływ, który trwał przez wiele lat.”