ostre zmiany zapalne łożyska polegają na rozproszonym nacieku neutrofilów w różnych miejscach narządu. Zmiany te obejmują ostre chorioamnionitis, funisitis, i naczyniówkowe zapalenie naczyń i reprezentują odpowiedź gospodarza (matki lub płodu) do chemotaktycznego gradientu w jamie owodniowej., Podczas gdy ostre chorioamnionitis jest dowodem odpowiedzi gospodarza matki, funisitis i naczyniówkowe zapalenie naczyń reprezentują płodowe odpowiedzi zapalne. Intraamniotic infection ogólnie był uważany za przyczynę ostrego chorioamnionitis i funisitis; jednak ostatnie dowody wskazują, że „sterylne” intraamniotic inflammation, który występuje w przypadku braku widocznych mikroorganizmów wywołanych przez „sygnały niebezpieczeństwa”, jest często związane z tymi zmianami., W kontekście zakażenia wewnątrzamniotycznego, chemokiny (takie jak interleukina-8 i białko chemotaktyczne granulocytów) ustalają gradient, który sprzyja migracji neutrofili z krążenia matki lub płodu do błon kosmówkowo-jamistych lub pępowiny, odpowiednio. Sygnały niebezpieczeństwa, które są uwalniane w trakcie stresu komórkowego lub śmierci komórki mogą również wywoływać uwalnianie chemokin neutrofilów. Częstość występowania zapalenia kosmówki jest zależna od wieku ciążowego po urodzeniu i występuje u 3-5% łożysk terminowych i u 94% łożysk terminowych po 21-24 tygodniu ciąży., Częstość jest wyższa u pacjentów z porodem spontanicznym, porodem przedwczesnym, klinicznym zapaleniem błony śluzowej jamy ustnej (przedwczesnym lub terminowym) lub pękniętymi błonami. Zapalenie błony śluzowej i naczyniówki są cechami zespołu odpowiedzi zapalnej płodu, stanu charakteryzującego się podwyższeniem stężenia interleukiny-6 w osoczu płodu i związanym z zbliżającym się początkiem porodu przedwczesnego, wyższym wskaźnikiem zachorowalności noworodków (po dostosowaniu do wieku ciążowego) i wieloorganowym zaangażowaniem płodu., Zespół ten jest odpowiednikiem ogólnoustrojowego zespołu odpowiedzi zapalnej u dorosłych: czynnikiem ryzyka powikłań krótko – i długoterminowych (tj. jałowego zapalenia u płodów, posocznicy noworodków, dysplazji oskrzelowo-płucnej, leukomalacji okołokomorowej i porażenia mózgowego). W artykule omówiono definicję, patogenezę, klasyfikację i staging oraz znaczenie kliniczne najczęstszych zmian w chorobach łożyska. Przedstawiono ilustracje zmian chorobowych i schematy mechanizmów choroby.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *