StructureEdit
ilustracja przewodu pokarmowego człowieka
strukturę i funkcję można opisać zarówno jako anatomię ogólną, jak i jako anatomię mikroskopową lub histologię. Sam przewód jest podzielony na górne i dolne Trakty, a jelita małe i duże części.,
górny przewód pokarmowydytuj
górny przewód pokarmowy składa się z jamy ustnej, gardła, przełyku, żołądka i dwunastnicy.Dokładnym rozgraniczeniem między górnym i dolnym Traktem jest mięsień suspensoryczny dwunastnicy. To odróżnia embrionalne granice między przednimi i śródtułowymi, a także jest podziałem powszechnie używanym przez lekarzy do opisania krwawienia z przewodu pokarmowego jako” górnego „lub” dolnego ” pochodzenia., Po rozwarstwieniu dwunastnica może wydawać się jednolitym narządem, ale jest podzielona na cztery segmenty w oparciu o funkcję, lokalizację i anatomię wewnętrzną. Cztery segmenty dwunastnicy są następujące (począwszy od żołądka, a poruszając się w kierunku jelita czczego): żarówka, zstępujące, poziome i wznoszące. Mięsień suspensoryczny łączy górną granicę dwunastnicy wstępującej z przeponą.
mięsień suspensoryczny jest ważnym punktem anatomicznym, który pokazuje formalny podział między dwunastnicą i jelitą jelitową, odpowiednio pierwszą i drugą częścią jelita cienkiego., Jest to cienki mięsień wywodzący się z mezodermy zarodkowej.
przewód pokarmowy Dolny
przewód pokarmowy dolny obejmuje większość jelita cienkiego i całe jelito grube. W anatomii człowieka jelito (jelito, lub jelito. Éntera) – segment przewodu pokarmowego rozciągający się od zwieracza odźwiernika żołądka do odbytu i, podobnie jak u innych ssaków, składa się z dwóch segmentów, jelita cienkiego i jelita grubego., U ludzi jelito cienkie dzieli się dalej na dwunastnicę, jelito jelitowe i jelito jelitowe, podczas gdy jelito grube dzieli się na jelito ślepe, wstępujące, poprzeczne, zstępujące i esicę, odbytnicę i kanał odbytowy.
jelito Cienkieedytuj
jelito cienkie rozpoczyna się w dwunastnicy i jest strukturą rurową, zwykle od 6 do 7 m długości. Jego powierzchnia błony śluzowej u dorosłego człowieka wynosi około 30 m2., Połączenie okrągłych fałd, kosmków i mikrowłókienek zwiększa obszar chłonny błony śluzowej około 600 razy, co daje całkowitą powierzchnię około 250 metrów kwadratowych dla całego jelita cienkiego. Jego główną funkcją jest wchłanianie produktów trawienia (w tym węglowodanów, białek, lipidów i witamin) do krwiobiegu. Istnieją trzy główne podziały:
- dwunastnica: krótka struktura (o długości około 20-25 cm), która otrzymuje z żołądka chyme wraz z sokiem trzustkowym zawierającym enzymy trawienne i żółcią z pęcherzyka żółciowego., Enzymy trawienne rozkładają białka, a żółć emulguje tłuszcze do Miceli. Dwunastnica zawiera gruczoły Brunnera, które wytwarzają bogatą w śluz wydzielinę zasadową zawierającą wodorowęglany. Wydzieliny te, w połączeniu z wodorowęglanem z trzustki, neutralizują kwasy żołądkowe zawarte w chyme.
- jelito cienkie: jest to środkowa część jelita cienkiego, łącząca dwunastnicę z jelitą. Ma około 2,5 m długości i zawiera okrągłe fałdy znane również jako plicae circulares i kosmki, które zwiększają jego powierzchnię., Produkty trawienia (cukry, aminokwasy i kwasy tłuszczowe) są wchłaniane do krwiobiegu.
- Ileum: końcowy odcinek jelita cienkiego. Ma około 3 m długości i zawiera kosmki podobne do jejunum. Pochłania głównie witaminę B12 i kwasy żółciowe, a także wszelkie inne pozostałe składniki odżywcze.
jelito Grubeedytuj
jelito grube zwane również okrężnicą, składa się z jelita ślepego, odbytnicy i kanału odbytu. Obejmuje również dodatek, który jest dołączony do jelita ślepego.,
główną funkcją jelita grubego jest wchłanianie wody.,Powierzchnia błony śluzowej jelita grubego dorosłego człowieka wynosi około 2 m2.
Rozwójedytuj
jelito jest strukturą pochodzącą z endodermy. Około szesnastego dnia rozwoju człowieka zarodek zaczyna składać się brzusznie (a jego brzuszna powierzchnia staje się wklęsła) w dwóch kierunkach: boki zarodka składają się na siebie, a głowa i ogon składają się do siebie., W rezultacie kawałek worka żółtkowego, struktura wyściełana endodermą w kontakcie z brzusznym aspektem zarodka, zaczyna być ściągany, aby stać się prymitywnym jelitem. Worek żółtkowy pozostaje połączony z rurką jelitową przez przewód witellinowy. Zwykle struktura ta regeneruje się podczas rozwoju; w przypadkach, gdy nie, jest znana jako uchyłek Meckela.
podczas życia płodowego prymitywne jelito stopniowo dzieli się na trzy segmenty: przedni, środkowy i tylny., Chociaż terminy te są często używane w odniesieniu do segmentów jelita pierwotnego, są one również regularnie używane do opisywania regionów jelita ostatecznego, jak również.
każdy segment jelita jest dalej określony i powoduje powstanie specyficznych struktur jelitowych i związanych z jelitami w późniejszym rozwoju. Składniki pochodzące z jelita WŁAŚCIWEGO, w tym żołądka i jelita grubego, rozwijają się jako obrzęki lub rozszerzenia w komórkach prymitywnego jelita., Natomiast pochodne związane z jelitami-to znaczy te struktury, które wywodzą się z jelita prymitywnego, ale nie są częścią jelita WŁAŚCIWEGO, w ogóle, rozwijają się jako torebki jelita prymitywnego. Naczynia krwionośne zaopatrujące te struktury pozostają stałe przez cały okres rozwoju.,t
przewód pokarmowy ma formę histologii ogólnej z pewnymi różnicami, które odzwierciedlają specjalizację w anatomii funkcjonalnej., Układ pokarmowy można podzielić na cztery koncentryczne warstwy w następującej kolejności:
- błona śluzowa
- Podśluzowa
- warstwa mięśniowa
- Adventitia lub serosa
błona Śluzowaedytuj
błona śluzowa jest najbardziej wewnętrzną warstwą przewodu pokarmowego. Błona śluzowa otacza światło lub otwartą przestrzeń w rurce. Warstwa ta ma bezpośredni kontakt z trawionym pokarmem (chyme). Błona śluzowa składa się z:
- nabłonka – warstwy wewnętrznej. Odpowiada za większość procesów trawiennych, chłonnych i wydzielniczych.,
- Lamina propria-warstwa tkanki łącznej. Niezwykle komórkowe w porównaniu do większości tkanki łącznej
- Mucularis mucosae-cienka warstwa mięśni gładkich, która wspomaga przechodzenie materiału i zwiększa interakcję między warstwą nabłonkową a zawartością światła przez pobudzenie i perystaltykę.
błony śluzowe są wysoce wyspecjalizowane w każdym narządzie przewodu pokarmowego, aby radzić sobie z różnymi schorzeniami. Największą zmienność obserwuje się w nabłonku.,
Submucosaedytuj
submucosa składa się z gęstej, nieregularnej warstwy tkanki łącznej z dużymi naczyniami krwionośnymi, limfatykami i nerwami rozgałęziającymi się w błonie śluzowej i mięśniach zewnętrznych. Zawiera splot podśluzówkowy, jelitowy splot nerwowy, położony na wewnętrznej powierzchni mięśni zewnętrznych.
warstwa mięśniowa
warstwa mięśniowa składa się z wewnętrznej warstwy okrężnej i podłużnej warstwy zewnętrznej. Okrągła warstwa zapobiega cofaniu się pokarmu do tyłu, a podłużna warstwa skraca przewód., Warstwy nie są naprawdę podłużne lub okrągłe, raczej warstwy mięśni są spiralne z różnymi partiami. Wewnętrzny okrąg jest spiralny o stromym skoku, a zewnętrzny podłużny jest spiralny o znacznie płytszym skoku. Podczas gdy mięśnie zewnętrzne są podobne w całym przewodzie pokarmowym, wyjątkiem jest żołądek, który ma dodatkową wewnętrzną skośną warstwę mięśniową, która pomaga w Mieleniu i mieszaniu pokarmu. Muscularis externa żołądka składa się z wewnętrznej warstwy skośnej, środkowej warstwy okrągłej i zewnętrznej warstwy podłużnej.,
pomiędzy okrągłą i podłużną warstwą mięśniową znajduje się splot mięsisty. To kontroluje perystaltykę. Aktywność inicjowana jest przez komórki rozrusznika serca (komórki śródmiąższowe Cajala). Jelito ma wewnętrzną aktywność perystaltyczną (podstawowy rytm elektryczny) ze względu na własny jelitowy układ nerwowy. Szybkość może być modulowana przez resztę autonomicznego układu nerwowego.
skoordynowane skurcze tych warstw nazywa się perystaltyką i napędza pokarm przez przewód pokarmowy. Jedzenie w przewodzie pokarmowym nazywa bolus (piłka żywności) od jamy ustnej do żołądka., Po żołądku pokarm jest częściowo trawiony i półpłynny i jest określany jako chyme. W jelicie grubym pozostała substancja półstała nazywana jest kałem.
adventitia i serosaedytuj
zewnętrzna warstwa przewodu pokarmowego składa się z kilku warstw tkanki łącznej.
dootrzewnowe części przewodu pokarmowego są pokryte serozą., Należą do nich większość żołądka, pierwsza część dwunastnicy, wszystkie jelita cienkiego, caecum i dodatek, okrężnicy poprzecznej, esicy okrężnicy i odbytnicy. W tych odcinkach jelita istnieje wyraźna granica między jelitem a otaczającą tkanką. Te części drogi mają krezkę.
części zaotrzewnowe pokryte są adventitią. Wtapiają się w otaczającą tkankę i są ustalone w pozycji. Na przykład zaotrzewnowy odcinek dwunastnicy zwykle przechodzi przez płaszczyznę transploryczną., Należą do nich przełyk, odźwiernik żołądka, dystalna dwunastnica, wstępująca okrężnica, zstępująca okrężnica i kanał odbytu. Ponadto jama ustna ma adventitia.
ekspresja genów i białekedytuj
około 20 000 genów kodujących białko ulega ekspresji w komórkach ludzkich, a 75% tych genów ulega ekspresji w co najmniej jednej z różnych części układu pokarmowego. Ponad 600 z tych genów jest dokładniej wyrażonych w jednej lub kilku częściach przewodu pokarmowego, a odpowiednie białka pełnią funkcje związane z trawieniem pokarmu i wchłanianiem składników odżywczych., Przykładami specyficznych białek o takich funkcjach są pepsynogen PGC i lipaza LIPF, wyrażona w komórkach głównych, oraz atpaza żołądkowa ATP4A i żołądkowy czynnik wewnętrzny GIF, wyrażony w komórkach ciemieniowych błony śluzowej żołądka. Specyficzne białka wyrażone w żołądku i dwunastnicy biorące udział w obronie obejmują białka mucyny, takie jak mucyna 6 i intelektin-1.
czas przejazdu pokarmu przez przewód pokarmowy zależy od wielu czynników, w tym wieku, pochodzenia etnicznego i płci., Do pomiaru czasu tranzytu wykorzystano kilka technik, w tym radiografię po posiłku oznaczonym symbolem baru, analizę wodorową oddechu i analizę scyntygraficzną po posiłku znakowanym izotopem. To trwa od 2,5 do 3 godzin dla 50% zawartości opuścić żołądek. Szybkość trawienia zależy również od trawionego materiału, ponieważ skład żywności z tego samego posiłku może opuszczać żołądek w różnym tempie. Całkowite opróżnienie żołądka trwa około 4-5 godzin, a tranzyt przez okrężnicę trwa od 30 do 50 godzin.,
funkcja Odpornościaedytuj
bariera Odpornościaedytuj
przewód pokarmowy stanowi ważną część układu odpornościowego. Powierzchnia przewodu pokarmowego szacuje się na około 32 metrów kwadratowych, czyli około pół boiska do badmintona. Przy tak dużej ekspozycji (ponad trzy razy większej niż odsłonięta powierzchnia skóry) te składniki odpornościowe działają, aby zapobiec przedostawaniu się patogenów do układu krążenia krwi i limfy., Podstawowe składniki tej ochrony są dostarczane przez barierę śluzówki jelit, która składa się z elementów fizycznych, biochemicznych i odpornościowych opracowanych przez błonę śluzową jelit. Mikroorganizmy są również trzymane w ryzach przez rozbudowany układ odpornościowy obejmujący tkankę limfoidalną związaną z jelitami (GALT)
istnieją dodatkowe czynniki przyczyniające się do ochrony przed inwazją patogenów. Na przykład niskie pH (w zakresie od 1 do 4) żołądka jest śmiertelne dla wielu mikroorganizmów, które wchodzą do niego. Podobnie śluz (zawierający przeciwciała IgA) neutralizuje wiele patogennych mikroorganizmów., Inne czynniki w przewodzie pokarmowym przyczyniają się do funkcji immunologicznej to enzymy wydzielane w ślinie i żółci.
homeostazaedytuj
korzystne bakterie mogą również przyczynić się do homeostazy układu odpornościowego przewodu pokarmowego. Na przykład Clostridia, jedna z najbardziej dominujących grup bakterii w przewodzie pokarmowym, odgrywa ważną rolę w wpływaniu na dynamikę układu odpornościowego jelit. Wykazano, że spożycie diety o wysokiej zawartości błonnika może być odpowiedzialne za indukcję komórek regulatorowych T (Treg)., Wynika to z produkcji krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych podczas fermentacji składników odżywczych pochodzenia roślinnego, takich jak maślan i propionian. Zasadniczo maślan indukuje różnicowanie komórek Treg poprzez zwiększenie acetylacji histonu H3 w promotorze i zachowanie niekodujących sekwencji regionów locus FOXP3, regulując w ten sposób limfocyty T, powodując zmniejszenie odpowiedzi zapalnej i alergii.
mikrobiota Jelitowaedit
w jelicie grubym znajduje się kilka rodzajów bakterii, które mogą radzić sobie z cząsteczkami, których organizm ludzki nie może w inny sposób rozbić., Jest to przykład symbiozy. Bakterie te odpowiadają również za produkcję gazów na styku gospodarz-patogen, wewnątrz naszego jelita (gaz ten jest uwalniany jako wzdęcia po wyeliminowaniu przez odbyt). Jednak jelito grube dotyczy głównie absorpcji wody z trawionego materiału (który jest regulowany przez podwzgórze) i ponownego wchłaniania sodu, a także wszelkich składników odżywczych, które mogły uniknąć pierwotnego trawienia w jelicie krętym.
prozdrowotne bakterie jelitowe flory jelitowej służą zapobieganiu przerostowi potencjalnie szkodliwych bakterii w jelitach., Te dwa rodzaje bakterii konkurują o przestrzeń i „żywność”, ponieważ zasoby w przewodzie pokarmowym są ograniczone. Stosunek 80-85% korzystny do 15-20% potencjalnie szkodliwych bakterii na ogół jest uważany za normalny w jelitach.
detoksykacja i metabolizm lekówedytuj
enzymy takie jak CYP3A4, wraz z działaniem antyporter, odgrywają również kluczową rolę w metabolizmie leków w jelitach w detoksykacji antygenów i ksenobiotyków.