Streszczenie
zespół tylnej odwracalnej encefalopatii jest rzadkim powikłaniem na ogół związanym z bólem głowy i ostrymi zmianami ciśnienia krwi. Opóźnienie w rozpoznaniu i leczeniu może spowodować śmierć lub nieodwracalne następstwa neurologiczne. Przedstawiamy trzy przypadki PRES występujące u młodych kobiet podczas puerperium., Przedstawiamy przegląd literatury w okresie od stycznia 1990 r. do czerwca 2015 r. opisujący cechy kliniczne, podejście diagnostyczne i medyczne oraz wynik matczyny.
1. Wprowadzenie
zespół tylnej odwracalnej encefalopatii (PRES) jest rzadkim powikłaniem u pacjentów z ostrymi zaburzeniami nadciśnieniowymi. Jest również opisywany jako powikłanie po chemioterapii, infekcji, posocznicy, chorobach autoimmunologicznych i hiperkalcemii (obrzęk cytotoksyczny) . Został opisany jako pierwszy przez Hinchey et al. w 1996 roku ., Zespół ten objawia się objawami neurologicznymi: ból głowy, nudności lub wymioty, uogólnione drgawki, zaburzenia widzenia i zmienione czucie, w którym występuje obrzęk naczyniowy podkorowej istoty białej w tylnych płatach potylicznych i ciemieniowych . Częste są nawracające napady padaczkowe i występują zaburzenia widzenia, od hemianopsji i zaniedbania wzroku po ślepotę korową . Patogeneza PRES pozostaje niejasna, ale wydaje się być związana z obrzękiem naczynioruchowym w płacie potylicznym., Stan przedrzucawkowy / zespół HELLP, leki immunosupresyjne / cytotoksyczne, zakrzepowa plamica małopłytkowa / zespół hemolityczno-mocznicowy, ostre lub przewlekłe choroby nerek, leczenie steroidami i niewydolność wątroby wydają się być przyczynami wystąpienia obrzęku . Kliniczne podejrzenia PRES muszą być potwierdzone rezonansem magnetycznym (MRI). Najbardziej charakterystycznym wzorem obrazowania w PRES jest obecność obrzęku obejmującego białą substancję tylnych części obu półkul mózgowych, zwłaszcza regionów ciemieniowo-potylicznych . Narbone et al., sugerują zdefiniowanie tego stanu jako potencjalnie RES, aby podkreślić, że tylna lokalizacja zmian, nawet jeśli stała, może nie stanowić najbardziej istotnego stwierdzenia u niektórych pacjentów i że odwracalność nie jest spontaniczna, ale zazwyczaj jest związana z odpowiednim leczeniem . Wczesna diagnoza jest podstawowa, aby rozpocząć terapię i uniknąć śmiertelności i zachorowalności w zakresie powikłań długich i krótkich temp.
przedstawiamy trzy przypadki PRES występujące u młodych kobiet, podczas puerperium., Następnie przeprowadziliśmy przegląd literatury dotyczący przypadków PRES in puerperium, zgłaszanych od stycznia 1990 do czerwca 2015.
2. Prezentacja przypadków
2.1. Przypadek nr 1
21-letnia kobieta primigravida, u której nie stwierdzono w wywiadzie nadciśnienia tętniczego ani innych czynników ryzyka wystąpienia PRES, w 39.tygodniu została poddana cięciu cesarskiemu (CS) w celu prezentacji pośladków. Od pierwszego dnia pooperacyjnego rozwinęło się nadciśnienie tętnicze (170/105 mmHg), związane z cefalią i obrzękiem okołooczodołowym. Nadciśnienie tętnicze leczono chlorowodorkiem klonidyny w dawce 0,15 mg / kg mc., Pomimo leczenia w dniu pooperacyjnym 7 ciśnienie krwi wzrosło (180/115 mmHg) bez białkomoczu. Rozpoczęto podawanie pozajelitowe siarczanu magnezu (4G 20 / min IV. i wlew 1-2 g / h). U pacjenta rozwinął się silny ból głowy i uogólniony napad toniczno-kloniczny, leczony diazepamem iv 10 mg. Po ataku pacjent wykazał czujność, rozszerzenie źrenic i zmniejszenie ostrości wzroku. Tego samego dnia tomografia komputerowa (CT) wykazała ogniskowe obszary hipodrozji w prawej półkuli i hiperdensity w prawym kącie pontine móżdżku., Następnie wykonano MRI mózgu i MRI osiowe FLAIR wykazały bioccipital ogniska wysokiej intensywności sygnału z udziałem kory i podkorowej istoty białej z normalnymi obrazami ważonymi dyfuzją (DWI).
te wyniki wskazywały na obrzęk naczynioruchowy spowodowany zaburzeniami autoregulacyjnymi naczyń mózgowych, zgodnie z PRES. W tym samym dniu pacjent rozwinął kolejny uogólniony napad toniczno-kloniczny, leczony diazepamem iv 10 mg i obustronną ślepotą. Poproszono o konsultację neurologiczną, ale nie wykryto ogniskowych objawów neurologicznych., EEG wykazało ogniskową epileptogenną czołowo-potyliczną. Analiza gazów krwi wykazała ciężką kwasicę (pH: 7,26; BE: -10,5). Pacjent był leczony fenytoiną 50 mg, mannitolem 100 mg x 4 t.i.d. (ter w die) I wodorowęglanem w celu skorygowania kwasicy. W dniu pooperacyjnym 10 ciśnienie krwi było stabilne, a pacjent był w lepszym stanie klinicznym, z lepszym widzeniem. Wyniki radiologiczne ustąpiły po badaniu MRI wykonanym 7 dni po pierwszym badaniu (ryc. 1 i 2)., Ponadto wykonano okresowe badanie elektroencefalograficzne, Przezczaszkowy EcoColorDoppler oraz jedno badanie okulistyczne w celu oceny trwałych uszkodzeń. Dwa miesiące po przezczaszkowej Eco ColorDoppler nadal ujawnił zwiększoną Velocimetrię tylnej tętnicy mózgowej. Dwa miesiące później nastąpiła pełna normalizacja parametrów EEG i przezczaszkowego Ecocolordopplera i pacjent zawiesił wszelkie leczenie. Po rocznej obserwacji nie stwierdzono trwałych uszkodzeń okulistycznych i neurologicznych.,
2.2., Przypadek nr 2
29-letnia primigravida, u której w wywiadzie nie stwierdzono nadciśnienia tętniczego ani innych czynników ryzyka PRES, została przyjęta do naszego oddziału w 40/3 tygodniu ciąży z powodu przedwczesnego pęknięcia błon. Ciśnienie tętnicze krwi było prawidłowe w momencie przyjęcia do badania i nie stwierdzono zmian w badaniu serologicznym. Urodziła po porodzie z oksytocyną dzień po przyjęciu. Zewnątrzoponowe zewnątrzoponowe były wymagane przez pacjenta i wykonywane przez położniczego dedykowanego anestezjologa za zgodą starszego ginekologa. U pacjentki rozwinął się silny ból głowy we wczesnym puerperium., W przypadku podejrzenia cefalei pooperacyjnej rozpoczęto leżenie w łóżku w pozycji leżącej i dożylną terapię płynem i paracetamolem (1 gr t.i.d.). W 6. dniu po porodzie miała poprawę objawów, ale nagle w 7. dniu po porodzie rozwinęło się nadciśnienie i uogólniony napad toniczno-kloniczny, leczony diazepamem iv 10 mg. Po ataku pacjent przeszedł neuroprofilaksję z siarczanem magnezu, ścisłe monitorowanie anestezjologiczne i MRI mózgu., MRI osiowe i FLAIR wykazały ogniska móżdżku i potylicy o wysokiej intensywności sygnału z udziałem kory i podkorowej istoty białej z normalnymi obrazami ważonymi dyfuzją (DWI), zwłaszcza w prawej półkuli. Ponadto stwierdzono zwiększone wzmocnienie leptomeningeal; w ten sposób PRES został zdiagnozowany neuroradiologicznie. EEG wykazało aktywność epilepsji lewej holohemisfery. Pacjent został przyjęty na oddział intensywnej terapii i leczony fenytoiną urapidyl i alfametildopą. Badania surowicy były w normie, z wyjątkiem izolowanego zwiększenia LDH: 876 J. / L.,
zmiany radiologiczne ustąpiły po badaniu MRI wykonanym po 5 dniach od pierwszego badania, a LDH powróciło do wartości prawidłowych po 7 dniach od zwiększenia.
2.3. Przypadek nr 3
a gravida 1, 43-letnia kobieta, w 37 tygodniu ciąży, została przyjęta do naszej kliniki z powodu nadciśnienia ciążowego. W momencie przyjęcia do szpitala jej ciśnienie krwi wynosiło 140/90 mmHg, A badania laboratoryjne były w normie, z wyjątkiem ATII 56%, która była leczona infuzją 2000 UI ATII. Nie było w przeszłości nadciśnienia tętniczego ani innych chorób z wyjątkiem zespołu Gilberta., Obecna ciąża była fizjologiczna. Nadciśnienie ciężarnych leczono metyldopą 250 mgx2. W trzecim dniu rekonwalescencji kobieta zaczęła narzekać na bóle głowy i silny ból nadbrzusza, a my podaliśmy kortykosteroidy (CS).
pięć godzin po porodzie bóle głowy gwałtownie wzrosły, a pacjent rozwinął uogólniony napad toniczno-kloniczny. W postictal stan pacjent wykazał czujność, rozszerzenie źrenic i zmniejszenie ostrości wzroku. Ciśnienie krwi wynosiło 169/110-187/109 mmHg., Z rekomendacji anestezjologów, kobieta została przeniesiona do Oddziału Intensywnej Terapii (ICU)do monitorowania i zarządzania napadów. Przy przyjęciu na OIOM pacjent rozwinął inny uogólniony napad toniczno-kloniczny, leczony diazepamem iv 10 mg. MgSO4 podawano natychmiast, zaczynając od dawki nasycającej 4 g w ciągu 20 minut, a następnie od dawki podtrzymującej (IV. 1 g na godzinę). Parametry życiowe były monitorowane co 15 minut. EKG zarejestrowało rytm zatokowy przy 86 uderzeniach na minutę., Badania laboratoryjne wykazały zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT = 222 U / L, alat = 170 U/L, CPK = 266 U/L i LDH = 678 U/L) oraz zmniejszenie liczby płytek krwi do 56 x 109/l; stężenie bilirubiny w surowicy wynosiło 2,8 g/l, ATII 47, a albumin 2,2 g/dL. Wyniki badań czynności nerek, hematokrytu i elektrolitów mieściły się w granicach normy. Wyniki wskazywały na stan przedrzucawkowy po porodzie powikłany przez zespół HELLPA . Deksametazon podawano natychmiast. Pomimo leków przeciwnadciśnieniowych pacjent nadal skarżył się na potyliczny ból głowy, a także zaburzenia widzenia, takie jak niewyraźne widzenie., Z powodu uporczywego bólu głowy i zmniejszonej czujności pacjenta wykonano badanie MR mózgu. Wykonano obrazowanie MR mózgu i angiografię MR kręgu Willisa, które wykazały korowe i podkorowe zmiany hiperintensywne w obu płatach móżdżku z podwyższoną dyfuzją i bez angiopatii, cechy obrazowe związane z obrzękiem naczynioruchowym zgodne z zespołem PRES (ryc. 1) . Badanie neurologiczne wykazało senność pacjenta w stanie dezorientacji., Oprócz wlewu MgSO4 podawano leki przeciwedemigenne (deksametazon) i moczopędne (furosemid); byliśmy świadkami stopniowej poprawy stanu świadomości z ustąpieniem deficytu neurologicznego, analizą biochemiczną i normalizacją ciśnienia krwi. EEG ujawniło intensywną aktywność epileptogenną w płacie potylicznym. Pacjentka pozostawała 6 dni na OIOM-ie, po czym wróciła na oddział położniczy i 20 dnia po porodzie została wypisana do domu bez żadnych objawów., Badanie MRI mózgu wykonane 3 tygodnie później wykazało całkowite ustąpienie obrzęku mózgu i brak obrazowania naczyniowego nieprawidłowości. Rezolucja dodatkowo poparła diagnozę PRES . Po rocznej obserwacji nie utrzymuje się żadne trwałe uszkodzenie neurologiczne.
3. Materiały i metody
przeprowadzono badania z udziałem PubMed, EMBASE, Medline i list referencyjnych w celu identyfikacji artykułów opublikowanych od stycznia 1990 do czerwca 2015 dotyczących PRES podczas puerperium., Wyszukiwanie zostało przeprowadzone za pomocą słów kluczowych” PRES in puerperium”, a następnie w drugim kroku użyliśmy słów kluczowych” PRES in post-partum ” w celu wykrycia publikacji, które wymknęły się pierwszemu etapowi badań. Nasze kryteria włączenia raportów do naszej analizy to rozwój PRES podczas puerperium, opis diagnostyki radiologicznej i terapii oraz wynik matczyny. Kryteria wykluczenia pomijały co najmniej jedno kryterium włączenia. Wyodrębniono charakterystykę matki i dane kliniczne., Następnie przeanalizowaliśmy czas wystąpienia PRES, diagnostykę instrumentalną, terapię farmakologiczną, wynik pacjenta oraz kliniczną i instrumentalną obserwację każdego pacjenta.
4. Wyniki
nasze wstępne wyszukiwanie literatury zidentyfikowało 43 publikacje. Szukając słów kluczowych „PRES in post-partum” otrzymaliśmy 64 wyniki. Przeanalizowaliśmy we wstępnym etapie 107 rękopisów. Z przeglądu wyłączono siedemdziesiąt dziewięć artykułów: 36 rękopisów z powodu porównania w obu badaniach i 43 Z powodu pominięcia przynajmniej jednego kryterium włączenia., Dodaliśmy do naszej analizy 12 kolejnych artykułów, które wymknęły się wstępnemu etapowi naszych poszukiwań, ale spełniły kryteria włączenia przeglądu. W sumie w naszej analizie uwzględniliśmy 40 badań kwalifikacyjnych, z końcową populacją 47 pacjentów (ryc. 3). Ogólne i kliniczne charakterystyki pacjentów przedstawiono w tabeli 1. Średni wiek matki wynosił 28,66 lat (zakres 19-47). Nie stwierdzono współistniejącej choroby u 24/47 pacjentów; zamiast tego w 21/47 przypadków występowały choroby związane z rozwojem PRES, a w 2/47 przypadków współistniejąca choroba nie była związana z PRES., Za początek choroby uznano wczesne puerperium w 13/47 przypadkach i późne puerperium w 34/47 przypadkach. Napady padaczkowe ujawniono w 39/47 przypadkach. 45 pacjentów zgłosiło inne objawy. Instrumentalną diagnozę uzyskano jedynie na podstawie CT u 2/47, tylko na podstawie MRI u 25/47, na podstawie CT i MRI u 19/47 oraz na podstawie CT, MRI i CTA u 1/47 pacjentów.,leptyczne leki profilaktyczne lub terapeutyczne (siarczan magnezu, benzodiazepiny, gardenale, lewetyracetam i walproinian), 4/47 tylko z lekami przeciwnadciśnieniowymi (blokery kanału wapniowego, blokery receptorów angiotensyny, nitroderywaty, blokery receptorów beta i leki moczopędne), 23/47 z skojarzonym leczeniem przeciwpadaczkowym i przeciwnadciśnieniowym, i 10/47 otrzymujących leczenie wielolekowe, w tym dodatkowe leki (takie jak steroidy, kwas acetylosalicylowy, heparyna Niskocząsteczkowa, Propofol, Paracetamol i kodeina); wreszcie jeden pacjent był leczony wielolekową terapią związaną z wymianą osocza., Wentylacja mechaniczna była konieczna w 40/47 przypadkach, a 19/47 pacjentów należało przyjąć na oddział intensywnej terapii (OIOM). Powikłania o wczesnym początku występowały w 9/47 przypadkach; tymczasem tylko 2/47 przypadków zgłaszało powikłania długotrwałe. Jeden pacjent zmarł i 44/47 wykazały pełną remisję. Średni czas do remisji klinicznej wynosił 10,69 dni (zakres 2-45) (Tabela 2).,
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
CNS: central nervous system, MV: mechanic ventilation, ICU: intensive care unit, MRI: magnetic resonance imaging, CT: computed tomography, CTA: computed tomographic angiographic; Multidrug: therapy including antiepileptic, antihypertensive, and other kind of drugs such as diuretics or antiplatelets or anticoagulants, and ELICA: extracranial internal left carotid artery.,
|
5. Discussion
Posterior reversible encephalopathy syndrome (PRES) is a rare disorder associated with acute hypertension; its exact incidence remains unknown., Patogeneza PRES nie jest jasna; wydaje się, że jest związana z szybkim rozwojem nadciśnienia, które prowadzi do nieprawidłowej autoregulacji mózgowej; w szczególności w płacie potylicznym, gdzie unerwienie współczulne jest mniej rozpowszechnione, powodując ogniskowy obrzęk naczynioruchowy . Inne warunki związane z PRES są również chemioterapia, zakażenie, posocznica, choroby autoimmunologiczne, i hiperkalcemia (cytotoksyczne obrzęk). W rzeczywistości hipoteza wiodąca sugeruje kluczową rolę dysfunkcji śródbłonka i aktywacji w patogenezie PRES ., PRES charakteryzuje się przejściowymi objawami neurologicznymi, w tym bólem głowy, zmianami wzrokowymi, drgawkami i zmienionymi czuciami . Ślepota korowa jest uważana za typowy i charakterystyczny objaw tego zespołu . PRES jest odwracalny w ciągu kilku dni, ale jeśli odpowiednie leczenie jest opóźnione, istnieje wysokie ryzyko trwałego uszkodzenia neurologicznego wtórnego do zawału mózgu lub krwotoku i przepukliny transtentorialnej skutkującej śmiercią ., Subiektywne problemy poznawcze, rozwój przewlekłej padaczki i postęp do nieodwracalnej (częściowej) ślepoty mogą być długotrwałymi konsekwencjami po latach od ostrego epizodu . Opisano wczesne i późne powikłania, takie jak obrzęk płuc, rozwarstwienie zewnętrznej tętnicy szyjnej lewej, przepuklina mózgowa, krótkotrwała utrata pamięci, krwotok podpajęczynówkowy, trwałe łagodne dysmetria, zaburzenia widzenia i śmierć . Wczesne rozpoznanie objawów jest fundamentalne dla terminowej diagnozy., Jak donoszono w literaturze MRI mózgu jest złotym standardowym narzędziem diagnostycznym; neuroobrazowanie wykonywane wykazuje rozproszony obrzęk istoty białej, który selektywnie obejmuje regiony ciemieniowo-potyliczne mózgu; obrzęk zwykle wykazuje izo-lub hipointensywność w DWI . Lee i in. zgłaszano badanie obejmujące 136 przypadków PRES, w tym pacjentkę niezwiązaną z ciążą. MRI przeprowadzone u tych pacjentów wykazało obrzęk naczynioruchowy zlokalizowany w płatach potylicznych i ciemieniowych (98%), ale także w płacie czołowym (68%), płacie skroniowym (60%), móżdżku (32%) i zwojach podstawnych (14%) ., Wstępna ocena pacjentów z PRES powinna koncentrować się na szybkiej korekcji ciśnienia krwi, nawodnieniu za pomocą płynów krystaloidowych i utrzymaniu odpowiedniego natlenienia . Pande et al. stwierdził, że PRES z powodu rzucawki wykazały lepsze rokowanie niż PRES spowodowane przez inne czynniki ryzyka . Liman i in. porównano 24 pacjentów z PRES w stanie przedrzucawkowym i 72 pacjentów z PRES z innymi predysponującymi przyczynami, a w pierwszej grupie stwierdzono częste całkowite ustąpienie obrzęku i rzadziej szczątkowe zmiany strukturalne . Demirel i in., zasugerował, że terminowa suplementacja wlewu tiopentalu do leczenia przeciwnadciśnieniowego i siarczanu magnezu może poprawić stan kliniczny szybciej i skuteczniej u pacjentów z PRES, aby uniknąć trwałych uszkodzeń . Zgłosiliśmy trzy przypadki PRES powstałych podczas puerperium, w których terminowe rozpoznanie objawów pacjenta dotarło do nas, aby wykonać wczesną diagnozę i nagłą terapię., W przypadku pacjentów z poporodowym rozpoznaniem PRES, wczesna interwencja koncentruje się na monitorowaniu parametrów życiowych i obrazów MRI oraz leczeniu skoncentrowanym na kontroli nadciśnienia; redukcja obrzęku mózgu jest skuteczną terapią, która pozwoliła nam uniknąć następstw neurologicznych, wczesnych i późnych powikłań oraz śmierci pacjenta. Wykonanie MRI mózgu w podejrzanym PRES klinicyści powinni być świadomi wykrycia objawów obrzęku cytotoksycznego, który jest oznaką rozwoju choroby ., Rozprzestrzenianie się i lokalizacja obrzęku są zmienne i może zależeć od czasu opóźnienia między napadu i MRI. Istnieje duża zmienność również w czasie normalizacji MRI mózgu. Według literatury, pomimo znaczenia cytotoksycznego obrzęku, nie jest on związany ze złym rokowaniem lub rozwojem wczesnych lub późnych następstw. W analizie uszkodzenia mózgu i w celu uzyskania właściwej diagnozy przydatne jest wykonanie dokładnego badania MRI przy użyciu Map współczynnika dyfuzji pozornej (ADC) i obrazowania dyfuzyjnego., Pomimo zwiększonej intensywności sygnału w Mapach ADC, uważa się za niezbędne odróżnienie obrzęku wazogennego od obrzęku cytotoksycznego u pacjentów z PRES; obrazowanie ważone dyfuzją jest bardziej wrażliwe na wykrywanie zmian niedokrwiennych i obrzęku cytotoksycznego niż mapy ADC . Odwrotnie, pozytywność ADC ocenia odwracalność uszkodzenia wyrażając obrzęk naczynioruchowy . Ograniczona dyfuzja jest typowym stwierdzeniem w PRES, ponieważ obrzęk cytotoksyczny niekoniecznie jest skłonny do nieodwracalności lub rozwoju następstw ., Ukryty wzór MRI do oceny jest obecność zwiększonego wzmocnienia leptomeningeal w płyn atenuowany odwrotnej Recovery (FLAIR) sekwencji w tych pacjentach . Agarwal e al. przeanalizowano obrazowanie MRI u pacjentów 20 cierpiących na PRES i stwierdzili zwiększenie leptomeningeal u 35% tych pacjentów. Zwykle jest to związane z innymi wynikami radiologicznymi PRES, ale rzadko jest to pojedyncze odkrycie. Zwiększone wzmocnienie leptomeningeal jest wynikiem uszkodzenia śródbłonka i wzrostu przepuszczalności mikronaczyniowej ., Nasza analiza danych wykazała obecność leptomeningeal enhancement w sekwencji FLAIR tylko w 1/3 przypadku, podczas gdy Gao et al. stwierdzono, że większość pacjentów nie wykazuje żadnego nieprawidłowego wzmocnienia na postcontrast T1WI; odnotowano, że występuje u 21% -38% pacjentów z PRES zgodnie z literaturą . Jeśli chodzi o raporty EEG u pacjentów cierpiących na PRES, należy zauważyć, że liczne badania koncentrowały się na radiologicznych lub klinicznych wynikach PRES; tymczasem wzorce EEG są słabo opisane. Kastrup i in., retrospektywnie przeanalizowano 49 pacjentów dotkniętych PRES i charakteryzujących aktywność ognisk padaczkowych u tych pacjentów, w szczególności w płacie czołowym lub potylicznym . W naszym przypadku jeden z pacjentów rozwinął połączoną, dwuogniskową aktywność padaczkową czołowo-potyliczną, drugi izolowaną aktywność potyliczną, a ostatni osobliwą aktywność padaczkową lewej półkuli. U żadnego pacjenta nie wystąpiła wtórna padaczka.
obecnie proponuje się również hipotezę dysfunkcji śródbłonka w patofizjologii PRES., Z tego powodu pomocne może być monitorowanie stężenia LDH w surowicy jako markera dysfunkcji śródbłonka . Należy pamiętać, że istnieje wiele ciężkich powikłań położniczych, które mogą być spowodowane dysfunkcją śródbłonka jako stan przedrzucawkowy, a więc u tych pacjentów nie zaleca się izolowanego monitorowania LDH, ale pełnego badania przesiewowego na marker surowicy stanu przedrzucawkowego., Ujawniliśmy wzrost w dwóch z trzech przypadków PRES: u jednego pacjenta podwyższony poziom LDH jest związany z małopłytkowością, podwyższonym poziomem enzymów wątrobowych i wzrostem markerów hemolizy i po pierwsze zależał od rozwoju zespołu HELLP u kobiety w stanie przedrzucawkowym; tymczasem inni pacjenci wykazywali izolowany wzrost poziomu LDH, który może być związany z rozwojem PRES, jak donoszono w innych przypadkach w literaturze ., Zbliżanie się do kobiety cierpiącej na ból głowy po CS lub VD z dopochwowym zewnątrzoponowym ścisłe monitorowanie jest konieczne w celu szybkiej interwencji w przypadku rozwoju PRES.
6. Wnioski
zespół PRES należy zawsze rozważyć u kobiet z ostrymi zaburzeniami nadciśnienia związanymi z napadami padaczkowymi lub innymi objawami neurologicznymi w okresie ciąży i po porodzie. W naszych przypadkach pacjent uzyskał całkowitą remisję objawów ze względu na wczesną diagnozę i nagłą terapię., Nasza recenzja stwierdziła konieczność przeprowadzenia diagnozy instrumentalnej, przy użyciu MRI jako narzędzia diagnostycznego Gold standard oraz odpowiedniej terapii farmakologicznej i podtrzymującej życie, aby uniknąć opóźnień w diagnozie i leczeniu, które mogą skutkować śmiercią lub nieodwracalnymi następstwami neurologicznymi.
zgoda
pacjent otrzymał pisemną świadomą zgodę na publikację niniejszego raportu przypadku i towarzyszących mu zdjęć. Kopia pisemnej zgody jest dostępna do wglądu przez redaktora naczelnego niniejszego czasopisma.,
konflikty interesów
autorzy nie zgłaszają konfliktów interesów i nie otrzymywali wsparcia finansowego na opracowanie.
podziękowania
autorzy pragną zadedykować ten manuskrypt dla uczczenia pamięci Profesora Maurizio Marco Anceschi.