porozumienie Genewskie, znane formalnie jako porozumienia w sprawie rozwiązania sytuacji dotyczącej Afganistanu, zostało podpisane 14 kwietnia 1988 w siedzibie ONZ w Genewie, między Afganistanem i Pakistanem, ze Stanami Zjednoczonymi i Związkiem Radzieckim służącymi jako gwaranci.,Instrumenty: dwustronna umowa między Islamską Republiką Pakistanu a Demokratyczną Republiką Afganistanu w sprawie zasad wzajemnych stosunków, w szczególności w sprawie nieinterwencji i nieinterwencji; deklaracja w sprawie międzynarodowych gwarancji, podpisana przez Związek Radziecki i Stany Zjednoczone; dwustronna umowa między Pakistanem i Afganistanem w sprawie dobrowolnego powrotu uchodźców Afgańskich; oraz umowa w sprawie wzajemnych powiązań w celu uregulowania sytuacji związanej z Afganistanem, podpisana przez Pakistan I Afganistan i świadczona przez Związek Radziecki i Stany Zjednoczone.,
umowy zawierały również postanowienia dotyczące harmonogramu wycofania wojsk radzieckich z Afganistanu. Oficjalnie rozpoczęła się 15 maja 1988, a zakończyła 15 lutego 1989, kładąc tym samym kres dziewięcioletniej okupacji sowieckiej i wojnie radziecko–afgańskiej.
w grudniu 1985 roku Stany Zjednoczone wycofały się z porozumienia, które zawarły z Białym Domem,by po zakończeniu wycofywania się Sowietów wstrzymać dostawy broni do Mudżahedinów przez Pakistan., Michaił Gorbaczow czuł się zdradzony, ale Związek Radziecki był zdeterminowany do wycofania się, więc porozumienia zostały wyparte sprzecznym „zrozumieniem”, że dostawy broni będą kontynuowane.
afgański ruch oporu, czyli mudżahedini, nie był ani stroną negocjacji, ani porozumień genewskich i dlatego odmówił przyjęcia warunków porozumienia. W rezultacie wojna domowa trwała nadal po zakończeniu wycofywania się Sowietów., Wspierany przez Sowietów reżim Mohammada Najibullaha nie zdołał zdobyć poparcia społecznego, terytorium lub międzynarodowego uznania, ale był w stanie pozostać u władzy do 1992 roku, kiedy upadł i został opanowany przez mudżahedinów.