Blog
funkcja scanf pozwala na akceptację wejścia ze standardowego in, którym dla nas jest zazwyczaj klawiatura. Funkcja scanf może robić wiele różnych rzeczy, ale może być zawodna, ponieważ nie radzi sobie zbyt dobrze z ludzkimi błędami. Ale dla prostych programów jest wystarczająco dobry i łatwy w użyciu.,
najprostsza aplikacja scanf wygląda tak:
Reklama
scanf("%d", &b);
program odczyta wartość całkowitą, którą użytkownik wprowadza na klawiaturze (%D oznacza liczbę całkowitą, tak jak printf, więc b musi być zadeklarowane jako int) i umieść tę wartość w B.,
funkcja scanf używa tych samych symboli zastępczych co printf:
musisz umieścić & przed używaną zmienną w scanf. Powód, dla którego stanie się jasne, gdy dowiesz się o wskaźnikach. Łatwo jest zapomnieć znak &, a kiedy go zapomnisz, Twój program prawie zawsze się zawiesi podczas jego uruchomienia.
ogólnie rzecz biorąc, najlepiej jest użyć scanf, jak pokazano tutaj — aby odczytać pojedynczą wartość z klawiatury., Użyj wielu wywołań scanf, aby odczytać wiele wartości. W każdym prawdziwym programie zamiast tego będziesz używać funkcji Get lub fgets do odczytu tekstu linii na raz. Następnie „przeanalizujesz” linię, aby odczytać jej wartości. Powodem, dla którego to robisz, jest wykrywanie błędów w danych wejściowych i obsługa ich według własnego uznania.
funkcje printf i scanf wymagają trochę praktyki, aby być w pełni zrozumiałe, ale po opanowaniu są niezwykle przydatne.
zmodyfikuj ten program tak, aby przyjmował trzy wartości zamiast dwóch i dodawał wszystkie trzy razem:
Możesz również usunąć zmienną b w pierwszej linii powyższego programu i zobaczyć, co robi kompilator, gdy zapomnisz zadeklarować zmienną. Usuń średnik i zobacz, co się stanie. Zostaw aparat. Usuń jeden z nawiasów obok głównej funkcji. Wykonaj każdy błąd sam, a następnie uruchom program przez kompilator, aby zobaczyć, co się stanie., Symulując błędy takie jak te, możesz dowiedzieć się o różnych błędach kompilatora, co ułatwi znalezienie literówek, gdy zrobisz je naprawdę.