Ważność badania
Ważność badania odnosi się do tego, jak dobrze wyniki wśród uczestników badania reprezentują prawdziwe wyniki wśród podobnych osób spoza badania. Ta koncepcja ważności ma zastosowanie do wszystkich rodzajów badań klinicznych, w tym dotyczących częstości występowania, skojarzeń, interwencji i diagnozy. Ważność badania obejmuje dwie dziedziny: wewnętrzną i zewnętrzną Ważność.,
Ważność wewnętrzna jest definiowana jako zakres, w jakim obserwowane wyniki reprezentują prawdę w populacji, którą badamy, a zatem nie są spowodowane błędami metodologicznymi. W naszym przykładzie, jeśli autorzy mogą poprzeć, że badanie ma wewnętrzną Ważność, mogą stwierdzić, że podatne pozycjonowanie zmniejsza śmiertelność wśród pacjentów z ciężkimi ARDS. Wewnętrzna Ważność badania może być zagrożona przez wiele czynników, w tym błędy w pomiarach lub w wyborze uczestników badania, a naukowcy powinni myśleć o tych błędach i ich unikać.,
Po ustaleniu wewnętrznej ważności badania, badacz może przystąpić do oceny jego zewnętrznej ważności, pytając, czy wyniki badania mają zastosowanie do podobnych pacjentów w innym otoczeniu, czy nie (Rysunek 1). W przykładzie chcielibyśmy ocenić, czy wyniki badania klinicznego mają zastosowanie do pacjentów z ARDS w innych ICU. Jeśli pacjenci mają wczesne, ciężkie ARDS, prawdopodobnie tak, ale wyniki badania mogą nie mieć zastosowania do pacjentów z łagodnymi ARDS., Ważność zewnętrzna odnosi się do stopnia, w jakim wyniki badania są uogólnione dla pacjentów w naszej codziennej praktyce, zwłaszcza dla populacji, którą uważa się za reprezentowaną.
brak Wewnętrznej ważności oznacza, że wyniki badania odbiegają od prawdy, a zatem nie możemy wyciągnąć żadnych wniosków; stąd, jeśli wyniki badania nie są wewnętrznie ważne, zewnętrzna ważność jest nieistotna.,2 brak zewnętrznej ważności oznacza, że wyniki badania mogą nie mieć zastosowania do pacjentów, którzy różnią się od badanej populacji i w związku z tym mogą prowadzić do niskiej akceptacji leczenia testowanego w badaniu przez innych lekarzy.