Since 1984
after the events of December 3 1984 environmental awareness and activism in India increasated significantly. Ustawa o Ochronie Środowiska została uchwalona w 1986 roku, tworząc Ministerstwo Środowiska i lasów (MoEF) i wzmacniając zaangażowanie Indii w ochronę środowiska. Zgodnie z nową ustawą MoEF otrzymał ogólną odpowiedzialność za administrowanie i egzekwowanie przepisów i polityk środowiskowych., Ustalono znaczenie włączenia strategii ochrony środowiska do wszystkich planów rozwoju przemysłowego kraju. Jednak pomimo większego zaangażowania rządu w ochronę zdrowia publicznego, lasów i dzikiej przyrody, polityka ukierunkowana na rozwój gospodarki kraju miała pierwszeństwo w ciągu ostatnich 20 lat .
Indie przeszły ogromny wzrost gospodarczy w ciągu dwóch dekad od katastrofy w Bhopalu. Produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca wzrósł z 1000 USD w 1984 r. do 2900 USD w 2004 r. i nadal rośnie w tempie ponad 8% rocznie ., Szybki rozwój przemysłu w znacznym stopniu przyczynił się do wzrostu gospodarczego, ale odnotowano znaczne koszty degradacji środowiska i zwiększone zagrożenia dla zdrowia publicznego. Ponieważ wysiłki na rzecz redukcji emisji pochłaniają dużą część Indyjskiego PKB, MoEF stoi w obliczu pod górkę, starając się wypełnić swój mandat zmniejszenia zanieczyszczenia przemysłowego . Duże uzależnienie od elektrowni węglowych i słabe egzekwowanie przepisów dotyczących emisji z pojazdów wynika z obaw ekonomicznych, które mają pierwszeństwo przed ochroną środowiska.,
wraz z rozwojem przemysłu od 1984 r.nastąpił wzrost przemysłu na małą skalę (SSIs), które skupiają się wokół głównych obszarów miejskich w Indiach. Zasadniczo istnieją mniej rygorystyczne przepisy dotyczące przetwarzania odpadów wytwarzanych przez SSIs z powodu mniejszej ilości odpadów wytwarzanych w poszczególnych branżach. Umożliwiło to SSIs usuwanie nieoczyszczonych ścieków do systemów odwadniających, które przepływają bezpośrednio do rzek. Rzeka Yamuna w Nowym Delhi jest ilustrowana., Niebezpiecznie wysokie poziomy metali ciężkich, takich jak ołów, kobalt, kadm, chrom, nikiel i cynk zostały wykryte w tej rzece, która jest głównym dostawą wody pitnej do stolicy Indii, stwarzając tym samym potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzi tam mieszkających i obszarów poniżej rzeki .
zanieczyszczenie gruntów spowodowane niekontrolowanym unieszkodliwianiem przemysłowych odpadów stałych i niebezpiecznych jest również problemem w całych Indiach. Wraz z gwałtowną industrializacją, wytwarzanie przemysłowych odpadów stałych i niebezpiecznych znacznie wzrosło, a wpływ na środowisko jest znaczący .,
W tym procesie wycofuje się szereg przepisów dotyczących ochrony środowiska w miarę wzrostu inwestycji zagranicznych. Doświadczenia Indii są porównywalne z doświadczeniami wielu krajów rozwijających się, które doświadczają wpływu dostosowania strukturalnego na środowisko. Eksploatacja i eksport zasobów naturalnych przyspieszyła na subkontynencie., Zakazy lokalizowania obiektów przemysłowych w strefach wrażliwych ekologicznie zostały wyeliminowane, a strefy ochronne zostały pozbawione ich statusu, tak aby można było budować kopalnie pestycydów, cementu i boksytu . Silne uzależnienie od elektrowni węglowych i słabe egzekwowanie przepisów dotyczących emisji spalin z pojazdów to inne konsekwencje obaw gospodarczych, które mają pierwszeństwo przed ochroną środowiska.,
w marcu 2001 roku mieszkańcy Kodaikanal w południowych Indiach złapali na gorącym uczynku Anglo-holenderską firmę Unilever, gdy odkryli wysypisko z toksycznymi odpadami rtęciowymi z fabryki termometrów prowadzonej przez indyjską spółkę zależną Hindustan Lever. 7,4-tonowy magazyn rtęciowego szkła został znaleziony w rozdartych stosach rozlewających się na ziemię na złomowisku znajdującym się w pobliżu szkoły., Jesienią 2001 roku Stal z ruin World Trade Center została wyeksportowana do Indii najwyraźniej bez uprzedniego przetestowania pod kątem zanieczyszczenia azbestem i metalami ciężkimi obecnymi w gruzach twin tower. Inne przykłady słabego zarządzania środowiskiem i względów ekonomicznych, które mają pierwszeństwo przed problemami zdrowia publicznego, są liczne .
katastrofa w Bhopalu mogła zmienić charakter przemysłu chemicznego i spowodować ponowne zbadanie konieczności wytwarzania takich potencjalnie szkodliwych produktów., Jednak wnioski z ostrych i przewlekłych skutków narażenia na pestycydy i ich prekursory w Bhopal nie zmieniły wzorców praktyki rolniczej. Szacuje się, że 3 miliony ludzi rocznie odczuwa skutki zatrucia pestycydami, przy czym największe narażenie występuje w rolniczym świecie rozwijającym się. Jest to podobno przyczyną co najmniej 22 000 zgonów w Indiach każdego roku. W stanie Kerala odnotowano znaczną śmiertelność i zachorowalność po narażeniu na Endosulfan, toksyczny pestycyd, którego stosowanie było kontynuowane przez 15 lat po wydarzeniach związanych z Bhopalem .,
agresywny marketing azbestu jest kontynuowany w krajach rozwijających się w wyniku wprowadzenia ograniczeń w jego stosowaniu w krajach rozwiniętych ze względu na ugruntowany związek między produktami azbestowymi a chorobami układu oddechowego. Indie stały się głównym konsumentem, zużywając około 100 000 ton azbestu rocznie, z czego 80% jest importowane, a Kanada jest największym zagranicznym dostawcą. Wydobycie, produkcja i stosowanie azbestu w Indiach jest bardzo luźno regulowane pomimo zagrożeń dla zdrowia., Raporty wykazały, że zachorowalność i śmiertelność z powodu choroby związanej z azbestem będzie nadal w Indiach bez egzekwowania zakazu lub znacznie ściślejszych kontroli .
UCC zmniejszyła się do jednej szóstej swojej wielkości od katastrofy w Bhopal w celu restrukturyzacji i zbycia się. W ten sposób firma uniknęła wrogiego przejęcia, umieściła znaczną część aktywów UCC poza zasięgiem prawnym ofiar i dała swoim akcjonariuszom i kierownikom najwyższego szczebla obfite zyski ., Firma nadal działa pod własnością Dow Chemicals i nadal stwierdza na swojej stronie internetowej, że katastrofa w Bhopal była „spowodowana celowym sabotażem”. .
po katastrofie w Bhopalu zaobserwowano pewne pozytywne zmiany. Brytyjska firma chemiczna ICI, której Indyjska spółka zależna produkowała pestycydy, zwiększyła uwagę na kwestie zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony środowiska po wydarzeniach z grudnia 1984 roku. Spółka zależna wydaje obecnie 30-40% swoich nakładów inwestycyjnych na projekty związane z ochroną środowiska., Jednak nadal nie przestrzegają standardów tak rygorystycznych jak ich spółka dominująca w Wielkiej Brytanii. .
amerykański gigant chemiczny DuPont wyciągnął wnioski z Bhopalu w inny sposób. Firma próbowała przez dekadę eksportować fabrykę nylonu z Richmond, VA do Goa w Indiach. We wczesnych negocjacjach z rządem Indyjskim DuPont dążył i zdobył niezwykłą klauzulę w umowie inwestycyjnej, która zwolniła go z wszelkich zobowiązań w razie wypadku. Ale mieszkańcy Goa nie byli skłonni zgodzić się, podczas gdy ważny teren ekologiczny został oczyszczony dla przemysłu ciężkiego zanieczyszczającego., Po prawie dekadzie protestów mieszkańców Goa, DuPont został zmuszony do pokrzyżowania planów. Chennai było kolejnym proponowanym miejscem dla fabryki tworzyw sztucznych. Tamtejszy rząd stanowy znacznie zwiększył zapotrzebowanie na DuPont na koncesje w zakresie zdrowia publicznego i ochrony środowiska. Ostatecznie plany te zostały również przerwane z powodu tego, co firma nazwała „problemami finansowymi”. .