Wielkie Pireneje zostały wyhodowane wieki temu do pracy z psami pasterskimi i pasterskimi w Pirenejach między Francją a Hiszpanią.
jeden z pierwszych opisów rasy pochodzi z Fray Miguel Agustín, „przeor” świątyni, który żył w latach 1560-1630, opublikowany w 1617 roku, książka, którą nazwał Libro de los secretos de la agricultura, casa de campo y pastoril., Podaje powody, dla których pasterze preferują białe szczenięta, z wyłączeniem urodzonych z Plamami ciemnego koloru. Mówi o tym zakonnik: „psy bydła wełnianego nie powinny być tak duże lub tak ciężkie, jak te z straży domu, ale silne i wytrzymałe, lekkie i gotowe do walki i walki i do biegu, ponieważ muszą dokonać ratowania i strzec przed wilkami i polować na nie, jeśli te wziąć bydło… Powinny one być białe, aby pasterz mógł łatwo zobaczyć, kiedy biegną za wilkiem i znać je wieczorem i rano.,”
od 1675 roku rasa była ulubieńcem Wielkiego delfina i innych członków francuskiej arystokracji.
w połowie XIX wieku rasa nie była homogenizowana.,cle opublikowany w lutym 20, 1874, w czasopiśmie aklimatyzacji i napisane przez eksperta Kermadec psów, mówi:
tam w Pirenejach różne typy dużych psów, zwane psy górskie, a między innymi, dwie bardzo różne odmiany:
—jeden, możemy wyznaczyć z nazwą „pies Zachodnich Pirenejów”, szczególnie rozpowszechniony wokół Bagneres-de-Bigorre; mają wiele różnych gatunków psów, które są bardzo popularne w Pirenejach Zachodnich.gruby pysk, wiszące wargi, zaokrąglone uszy, trochę kręcone futro czarno-białe, wydaje się być w dużej mierze odmianą dużych psów oznaczonych nazwą Terra-Nova dogs, rozpowszechnioną w całej Francji.,
—drugi typ to „pies z Pirenejów wschodnich” jest duży, bardzo smukły, spiczasty pysk, spiczaste uszy i upadki, miękka, jedwabista i obfita sierść, całkowicie biały kolor śniegu. W niektórych przypadkach wokół oczu występuje czarniawy pasek, ale często jest całkowicie biały… Został przedłużony raz w Republice Andory i części Hiszpanii, ale w Andorze jest całkowicie wygaszony. Może nadal istnieć w górach Hiszpanii.,
Mary Crane założyła w 1931 roku wielką rasę Pirenejów w Ameryce i wraz z mężem Francisem założyła Basquaerie Great Pyrenees w ich domu w Needham w stanie Massachusetts. Jej oddanie i poświęcenie dla wielkich Pirenejów trwało ponad pięćdziesiąt lat.
w 1931 roku Basquaerie sprowadziła z Francji pierwsze wielkie Pireneje, w celu ustanowienia rasy w Ameryce., W 1933 roku Great Pyrenees został oficjalnie uznany przez American Kennel Club za rasę czystorasową kwalifikującą się do rywalizacji we wszystkich konkurencjach AKC, co w dużej mierze wynikało z wysiłków żurawi zmierzających do osiągnięcia tego uznania. Basquaerie zachowały najlepsze psy i rodowody Pirenejów na świecie przed zniszczeniami i działaniami wojennymi II wojny światowej w Europie. Przywieźli do Stanów Zjednoczonych prawie 60 wielkich Pirenejów z Francji i Europy, reprezentujących ponad 10 różnych linii rodowych lub hodowli oraz zróżnicowaną populację wielkich Pirenejów.,
SpreadEdit
Młody pirenejski pies górski w Krakowie
możliwe jest, że Wenezuelska Rasa Mucuchies pochodziła z wielkich Pirenejów, innych ras hiszpańskich i kilku innych ras, które mogły zostać wprowadzone w XVI wieku przez hiszpańskich konkwistadorów.
prawdziwe rozprzestrzenienie się wielkich Pirenejów z jego gór rozwinęło się w XIX wieku wraz z narodzinami romantyzmu., Rasa ta, ceniona najpierw za piękno i opanowanie, a następnie wrodzone cechy temperamentu, zyskała sławę w pozostałej części Europy. Wielkie Pireneje zostały wprowadzone w Ameryce przez generała Lafayette ' a w 1824 roku. W ,] zostały wprowadzone w 1843 roku, aby ratować stada na farmie w Hamilton.
na początku XIX wieku w górskich miejscowościach istniał prężnie rozwijający się Targ dla psów, z którego wywożono je do innych części Francji. Pies został opracowany, aby być zwinny w celu ochrony owiec na stromych, górskich zboczach.,