spacerując po polu bitwy Gettysburg dziś łatwo wyobrazić sobie armie Unii i Konfederacji, walczące o kontrolę nad miastem Pennsylvania i otaczającymi je malowniczymi polami i skalistymi wzgórzami przez trzy dni w lipcu 1863 roku. Dla wielu turystów Żadna wizyta w Gettysburgu nie jest kompletna bez powtórzenia kroków generała Roberta E., Armia Lee z Północnej Wirginii, Ci Konfederaci, którzy przekroczyli otwarte pola w kierunku linii Unii na Cemetery Ridge 3 lipca w co do dziś jest powszechnie pamiętany jako ” Szarża Picketta.”Po bezpiecznym tyle, gdzie linie Unii trzymały się mocno, jednak niewielu odwróciło się i uznało setki zniewolonych ludzi, którzy wyszli z lasu, aby pomóc postrzępionym resztkom wycofujących się ludzi.
, Chociaż opowieści o tych imponujących robotnikach i niewolnikach obozowych zostały wymazane z naszej popularnej pamięci o wojnie na rzecz mitycznych relacji czarnych konfederackich żołnierzy, ich obecność w armii konfederackiej stanowiła wizualne przypomnienie dla każdego żołnierza-właściciela niewolników i nie-niewolników—że ich ostateczny sukces w walce zależał od własności innych ludzi.
w lecie 1863 r.około 6000-10000 wziętych do niewoli ludzi wsparło w różnych, Wielu z nich pracowało jako kucharze, rzeźnicy, kowale i pracownicy szpitali, a tysiące zniewolonych mężczyzn towarzyszyło oficerom Konfederatów jako ich niewolnicy obozowi lub służący. Mężczyźni ci pełnili dla swoich właścicieli szeroki zakres ról, w tym gotowanie, sprzątanie, żerowanie i wysyłanie wiadomości do rodzin z powrotem do domu. Właściciele niewolników byli przekonani, że ludzie ci pozostaną zaciekle lojalni nawet w obliczu możliwości ucieczki, ale przekonanie to będzie testowane przez całą kampanię Gettysburską.,
szukanie czarnych Konfederatów: najbardziej uporczywy mit Wojny Secesyjnej (Wojna secesyjna Ameryka)
ponad 150 lat po zakończeniu wojny secesyjnej, dziesiątki stron internetowych, artykułów i organizacji powtarzają twierdzenia, że gdzieś pomiędzy 500 a 100 000 wolnych i zniewolonych Afroamerykanów walczyło dobrowolnie jako żołnierze w armii Konfederacji. Ale jak twierdzi Kevin M. Levin w tej starannie zbadanej książce, takie twierdzenia zszokowałyby każdego, kto służył w armii podczas samej wojny.,
kup
na początku nowego roku Lincoln podpisał proklamację emancypacji, która wyzwoliła zniewolonych ludzi w Stanach, które odłączyły się od Stanów Zjednoczonych. Wieści szybko przefiltrowały się przez szeregi konfederatów i z pewnością były omawiane wśród zniewolonych sług armii. Proklamacja przekształciła armie Unii w armie wyzwolenia, funkcjonujące jako lejek, przez który nowo uwolnieni mogli zaciągnąć się do jednego z czarnych pułków, które szybko zapełniały się na całej północy, a także w okupowanych częściach Konfederacji., Z drugiej strony, Proklamacja jeszcze bardziej podkreśliła stopień, w jakim Armia Konfederacka stanowiła siłę zniewolenia. Decyzja Lee o sprowadzeniu armii na północ do wolnych stanów na początku maja, po zwycięstwie pod Chancellorsville, była obarczona niebezpieczeństwem ze względu na dramatyczne zmiany w Polityce Unii; jego żołnierze, Tylna Straż, personel pomocniczy zniewolonej pracy, byli narażeni na emancypację.
Kiedy trzy korpusy piechoty Lee, liczące około 70 000, przekroczyły linię Masona-Dixona do Pensylwanii, napotkały wyraźne oznaki, że nie są już na przyjaznym terytorium., Karolińczycy z Pierwszego Korpusu generała porucznika Jamesa Longstreeta byli świadkami, jak kobiety z Chambersburga w Pensylwanii apelują do zniewolonych służących, by uciekli i odebrali im wolność. Jeśli konfederacki Generał Major William Dorsey Pender martwił się o swojego sługę obozowego o imieniu Joe, Pender nie podzielił się tym w tym, co okazało się być jego ostatnim listem do żony. „Joe wchodzi do inwazji z wielkim zapałem, „zauważył,” i jest dość aktywny w poszukiwaniu ukrytej własności.,”
” Hidden property „służył jako odniesienie do zbiegłych niewolników mieszkających już w południowej Pensylwanii; rozkazy zostały wydane przez całą armię Konfederacji, aby uchwycić i zwrócić tę” własność ” na południe. Wolni Afroamerykanie i zbiegli niewolnicy z hrabstwa Adams (w tym Gettysburg) i okolicznych hrabstw uciekli z wieścią o postępach Lee., Chociaż nie istnieją żadne dowody na to, że niewolnicy armii pomogli w porwaniu około 100 mężczyzn z miast takich jak Chambersburg, McConnellsburg, Mercersburg i Greencastle w przeddzień słynnej bitwy, jest bardzo prawdopodobne, że ci, którzy zostali usidleni i poprowadzeni na południe, przeszliby służbę obozową i innych niewolników, których podstawowa obecność w armii pomogła im schwytać.
**********
bitwa, która rozpoczęła się na zachód i północ od Gettysburga 1 lipca 1863 r., stopniowo się rozszerzała, gdy obie armie przesuwały jednostki wzdłuż dróg prowadzących do małego miasta., Pod koniec pierwszego dnia Konfederaci osiągnęli przewagę, gdy armia Unii ustanowiła nową linię obronną na południe od miasta, a Konfederaci zajęli pozycję naprzeciwko Seminary Ridge. Lee kontynuował ofensywę przez kolejne dwa dni, ale nie zdołał przełamać obrony Unii.
istnieje dziś bardzo niewiele relacji o czarnych mężczyznach maszerujących z Konfederatami w ogniu bitwy pod Gettysburgiem., (Poprzednia letnia kampania na Półwyspie Wirginii, gdzie obie armie były blisko siebie przez dłuższy czas, zawiera wiele takich opowieści.) Te podstawowe relacje źródłowe, w formie listów i pamiętników, opisują, jak obozowi niewolnicy pozostali na tyłach, przygotowani do pełnienia różnych ról pomocniczych. Historycy mogą zebrać razem, jak wyglądała Bitwa, przeglądając takie dokumenty, i zebrać zrozumienie tego, jak żołnierze w górę iw dół łańcucha dowodzenia postrzegali swój świat, w tym rolę zniewolonej pracy w ich życiu.,
gdy jednostki przygotowywały się do bitwy, członek 24.”Po południu 1 lipca Kapitan Unii Alfred Lee z 82 Pułku Ohio został ranny i znalazł się za liniami wroga. Wielu rebeliantów przechodziło obok, dopóki „młody człowiek o życzliwej ekspresji” nie próbował zlokalizować chirurga. W przeciwnym razie „polecił kilku murzynom pójść i zebrać” przedmioty, które ” mogłyby poprawić nasz komfort.,”Matt Butler, asystent chirurga z 37. Wirginii, zastrzelił konia spod niego i został ranny w stopę 2 lipca, gdy opiekował się upadłymi Konfederatami. Udało mu się” utykać ” z pola z pomocą obozowego służącego o imieniu Jim. Gdy ostrzał ustał 2 lipca, konfederacki artylerzysta Edward Porter Alexander był mile zaskoczony widząc swojego sługę Charleya ” na moim zapasowym koniu Meg &z bardzo serdecznymi pozdrowieniami& dobry zapas racji żywnościowych.,”Alexander przypomniał,” Murzyńscy słudzy polujący na swoich panów byli cechą krajobrazu tej nocy.”
niepowodzenie Lee w dyslokacji armii Unii z jej pozycji skłoniło go do wydania ostatniego szturmu po południu 3 lipca, wykorzystując ludzi pod dowództwem generałów George ' a Picketta i Jamesa Johnstona Pettigrew. Gdy ich rozbite dowództwo wycofało się po ich odparciu, wielu niewolników obozowych wydostało się z ukrycia i ochrony lasów w poszukiwaniu swoich właścicieli i pomocy rannym., Usunięcie rannych nastąpiło późnym popołudniem i wieczorem 3 lipca, po kolejnym nieudanym ataku wzdłuż Centrum Linii Unii. Zdolność Armii Północnej Wirginii do bezpiecznego przekraczania Potomaku z armią Unii w pościgu zależała w dużej mierze od niewolników obozowych, którzy opiekowali się rannymi właścicielami, oraz od wielkiej liczby zniewolonych pracowników przydzielonych do pociągów, wozów i karetek, z których wszystkie rozciągały się na mile.
Po raz kolejny zapis historyczny opowiada nam ich historie., Dla jednego majora z Karoliny Południowej jego wojna zakończyła się na trudnym szlaku odwrotu z Gettysburga, zmuszając swojego sługę do podjęcia kroków w celu właściwego pochowania ciała. Gdy rodzina poległego oficera wróciła po wojnie, sługa w końcu wrócił do domu i przypomniał sobie wystarczająco dużo informacji o miejscu pochówku, aby eskortować członków rodziny, aby wyłowić ciało i przetransportować je do domu krótko po wojnie. Tymczasem kapitan William McLeod z 38. Georgii zmarł przed wycofaniem się, ale zniewolony robotnik o imieniu Moses podjął kroki, aby pochować McLeoda na pobliskiej farmie., Następnie Moses udał się wraz z brygadą Konfederatów do Winchester w Wirginii, a następnie udał się do domu z rzeczami osobistymi swojego właściciela do Swainsboro w stanie Georgia. W 1865 roku Moses odbył długą podróż z powrotem do Gettysburga ze szwagrem McLeoda, aby przywieźć ciało do domu.
niewolnicy obozowi, tacy jak Mojżesz, którzy z jakiegokolwiek powodu byli zobowiązani do swoich właścicieli, zrobili to z ograniczonymi dostępnymi zasobami i zrezygnowali w końcu z przekazywania słów pożegnalnych ich właścicieli swoim pogrążonym w żałobie rodzinom., Mężczyźni Ci nie zdecydowali się na ucieczkę i chociaż nie ma wątpliwości, że historie te świadczą o silnych więzach między właścicielem a niewolnikiem, tendencja zaginionych sprawców do oprawiania ich wokół wąskiego motywu niezachwianej lojalności nie uchwyciła innych czynników, które mogły wpłynąć na ich zachowanie. Niektórzy prawdopodobnie przewidywali brutalną karę, która towarzyszyła ich odbiciu (lub kara, która może być wymierzona członkom rodziny pod ich nieobecność), podczas gdy inni martwili się o to, jak mogą być traktowani za liniami Związkowymi. Niektórzy niecierpliwie oczekiwali spotkania z własnymi rodzinami.,
porucznik Sidney Carter, ranny w Gettysburgu, skrócił mu życie, ale przed śmiercią zażądał, aby jego obozowy niewolnik, Dave, „zabrał wszystko, co miał i przyniósł do domu”, gdzie każdy przedmiot miał być ofiarowany jako pożegnalny prezent dla członków jego rodziny. Ważniejsze niż transport dóbr osobistych, jednak Dave przekazał także ukochanym ostatnie myśli swojego mistrza. Carter chciał wiedzieć, że „jest gotów umrzeć” i że ” rozmawiał z duchownym o śmierci . . . tak słaby, że trudno go zrozumieć.,”Zapewnił swoją rodzinę, że spotkają się ponownie w niebie. Bez ciała wiadomość, że żołnierz został pocieszony w ostatnich godzinach i przygotował się na śmierć, uspokoiła członków rodziny, że ich ukochany doświadczył tego, co XIX-wieczni Amerykanie rozumieli jako ” dobrą śmierć.”
utrata pułkownika Henry King Burgwyn Jr., zabitego w pierwszym dniu walk pod Gettysburgiem, była druzgocącą stratą nie tylko dla 26. Karoliny Północnej, ale także, jak opisał kolega z pułku, dla jego sługi Kinciena, który ” bierze to gorzko.,”Gdy ciało Burgwyna zostało odpowiednio pochowane, Kincien zaproponował przewiezienie osobistych rzeczy młodego pułkownika do domu wraz z informacją o jego śmierci, o której wiedział, że jego rodzina pragnęła. Kwatermistrz pułku zapewnił rodzinę, że przedmioty pułkownika, w tym spyglasses, zegarek, szczoteczka do zębów i różne memoranda książki plus $ 59, były bezpieczne pod opieką Kinciena. „Nigdy nie widziałem wierności silniejszej w żadnej” – zauważył kwatermistrz w liście. Cztery lata później ciało Burgwyna zostało ponownie złożone na cmentarzu Oakwood w Raleigh w Karolinie Północnej.,
w bezpośrednim następstwie bitwy i kontynuując odwrót Armii konfederackiej do Wirginii, inni niewolnicy obozowi i zniewoleni mężczyźni porzucili jednak swoje stanowiska. Kwatermistrz w dywizji Johna Bella Hooda zauważył, że ” wielu Murzynów przeszło do Jankesów.”Naloty kawalerii Unii, takie jak te prowadzone przez Judsona Kilpatricka pod Monterey Pass 5 lipca, utrudniły odwrót zmęczonych konfederatów i spowodowały wzięcie dodatkowych więźniów, w tym pracowników obozu dołączonych do haubic Richmond, a także majora Williama H., Sługa szambelana, koń i sprzęt osobisty. Niektórzy z nich byli krótko przetrzymywani jako więźniowie w związkowych obozach jenieckich. Po uwolnieniu dołączyli do pułków związkowych lub znaleźli drogę do miast na północy w poszukiwaniu pracy.
dla wielu oficerów Konfederatów, którzy zostali oddzieleni od swoich sług w wyniku bitwy lub zamieszania w odwrocie, rozczarowanie czekało ich, jak to zrobił Kapitan Waddell z 12.Wirginii, który dołączył do swojej jednostki 8 lipca tylko po to, aby dowiedzieć się, że jego sługa Willis uciekł z jego bagażu osobistego., Te heroiczne historie porzucenia zostały szybko wyparte przez nadzwyczajne kroki wierności podjęte przez zniewolonych ludzi, takich jak Mojżesz, Dave czy Kincien i stały się centralnym elementem ruchu przegranej sprawy, który podkreślał niezachwiane i niekwestionowane posłuszeństwo niewolników wobec ich panów.
*********
wraz z reorganizacją armii Konfederacji w kolejnych tygodniach po kampanii, cienkie szeregi wielu pułków zostały powiększone przez brak jej zniewolenia., Gettysburg może nie był wielkim punktem zwrotnym wojny dla Lee i Armii Północnej Wirginii—armia miałaby walczyć jeszcze przez blisko dwa lata—ale kampania Gettysburska sygnalizowała kryzys zaufania w wiarę żołnierzy w niezachwianą wierność ich niewolników.
dziś niektóre z tych historii wyciągniętych z historycznego zapisu można znaleźć na setkach stron internetowych, nie jako historie zniewolonych mężczyzn, ale jako czarnych żołnierzy Konfederatów., Ta mityczna opowieść, która pochodzi dopiero z połowy lat 70., byłaby całkowicie nierozpoznawalna dla żołnierzy i oficerów Armii Północnej Wirginii. Dla prawdziwych Konfederatów od Roberta E. Lee na dół, niewolnicy obozowi i inni zniewoleni robotnicy—cała instytucja niewolnictwa, tak naprawdę-były kluczowe dla ostatecznego sukcesu armii w terenie i rebelii Konfederatów jako całości