Madame Lelica

Anatomia klinicznie istotna

lunate jest jedną z ośmiu kości nadgarstka znajdujących się w nadgarstku. Te osiem kości ułożone są w dwa rzędy z czterema kośćmi w każdym. Rząd proksymalny, bocznie do przyśrodkowo, składa się z kości skokowej, lunatykowanej, triquetrum i pisiformu., Rząd dystalny, idący w tym samym kierunku, składa się z trapezu, trapezu, kapitatu i hamatu. Lunate artykuluje bocznie z scaphoid, srednio z triquetrum, a inferiorly z kapitate i hamate.

istnieje kilka więzadeł, które przyłączają się do powierzchni grzbietowej i dłoniowej kości nadgarstka i trzymają je razem i zapewniają stabilność w nadgarstku. Większość więzadeł nazywa się w odniesieniu do dwóch kości, które łączą.,div id=”3b484aaa5e”>

Mechanism of Injury

Scapholunate instability (the most common instability in the wrist) occurs when a person experiences a fall onto an outstretched hand (FOOSH) with the wrist positioned in extension, ulnar deviation, and intercarpal supination., Niestabilność Scapholunate jest uważana za obecną, jeśli co najmniej dwa z następujących trzech więzadeł są uszkodzone: volar radioscapholunate więzadło, scapholunate więzadło międzykostne i grzbietowe scapholunate więzadło. Jeśli nie zostanie leczona, dynamiczna niestabilność łopatki może przejść do podwichnięcia rotacyjnego łopatki, dysocjacji łopatki, niestabilności segmentu grzbietowego międzykalowanego, a następnie Zaawansowanego zapaści łopatki.,

Prezentacja kliniczna

pacjent z niestabilnością lunatyczną najprawdopodobniej będzie miał w przeszłości uraz nadgarstka, który doprowadził do pewnego rodzaju uszkodzenia więzadeł stabilizujących kości nadgarstka. Dodatkowo, pacjent z historią niektórych chorób zwyrodnieniowych zapalnych, takich jak chondrokalcynoza, dna moczanowa, aseptyczna martwica kości kości łopatkowej lub lunate lub deformacja Madelung (forma niewspółosiowości) może również prowadzić do niestabilności cieśni nadgarstka. Pacjent będzie miał dolegliwości bólowe w nadgarstku, szczególnie wokół kości łopatkowej i lunatykowanej., Ból może być przewlekły, jeśli nie ma historii urazu, lub ostre, jeśli uraz jest wynikiem urazu. Ból jest zazwyczaj pogarsza nadmiernych działań, takich jak pisanie na komputerze lub robi pompki, lub chwytając. Pacjent może odmówić „klikania” w nadgarstku, ale zgłosić uczucie „niestabilności” z niektórymi działaniami.

procedury diagnostyczne

badanie fizykalne

nadgarstek najprawdopodobniej nie będzie obrzękowy lub przetargu podczas palpacji, jeśli nie było historii urazu. Pełny zakres ruchu może być zachowany przy przewlekłym rodzaju urazu., Delikatny grzbietowy odstęp łopatkowy może być widoczny, ale może wydawać się normalny w radiogramach, a test zmiany łopatkowej spowoduje albo „zgrzytanie” dźwiękiem, albo będzie bolesny dla pacjenta.

badanie palpacyjne artykulacji Łopatkowatej

badanie palpacyjne guzka Listera na dystalnej kości promieniowej. Przesuń się nieco dystalnie do guzka, a znajdziesz staw łopatkowo-łopatkowy.,

Scaphoid Shift Test (Test Watsona)

procedura

• egzaminator wykonuje palpację i zapewnia siłę ucisku na kości skokowej (kciuk na powierzchni ręki—używaj anatomicznej tabakierki dla odniesienia—i pierwszy palec na powierzchni dłoni) jedną ręką, chwytając jednocześnie dłoń na poziomie śródręcza drugą.
• egzaminator biernie przesuwa nadgarstek pacjenta w odchyleniu łokciowym i lekkim wyprostowaniu.,
• egzaminator biernie i powoli przesuwa nadgarstek pacjenta w kierunku odchylenia promieniowego i lekkiego zgięcia.

interpretacja

wynik testu jest pozytywny, jeśli powstaje „thunk” lub objawy pacjenta są reprodukowane po uwolnieniu kompresji kości łopatkowej.

dokładność diagnostyczna

• czułość = .69
• 66
• + LR = 2.,0

badanie diagnostyczne

odstęp łopatkowo—łopatkowy-jest to pomiar odległości między proksymalnym przyśrodkowym kącikiem łopatkowym a proksymalnym bocznym kącikiem łopatkowym. Rozdzielenie większe niż 2 mm może świadczyć o niestabilności łopatolunatu i jest określane jako „znak Terry' ego Thomasa.”Można to zmierzyć za pomocą zdjęć radiologicznych i należy je porównać ze stroną niezwiązaną z pacjentem. Widok „zaciśniętej pięści” na zdjęciu radiologicznym może pomóc podkreślić przestrzeń między dwiema kośćmi.,

Dorsal View

Dorsal View- Radiograph

Outcome Measures

Potential self-report measures for individuals presenting with wrist pain are listed below.,

• kwestionariusz niepełnosprawności ramienia, barku i ręki (DASH)
• Quick DASH –ta miara wyniku jest skróconą wersją kreski i służy do określenia fizycznej funkcji i objawów pacjenta.
• Brigham and Women ' s Hospital Carpal Tunnel Questionnaire (CTQ) – ta miara wyników ma na celu ocenę stanu czynnościowego wraz z nasileniem objawów u pacjentów z zespołem cieśni nadgarstka.,
• Patient-Rated Wrist Evaluation Score (PRWE) – ten wynik pomiaru stara się oszacować ból i niepełnosprawność nadgarstka, według pacjenta, w celu oceny potencjalnego wyniku u pacjentów ze złamaniami dystalnego kości promieniowej.
• wynik Gartlanda i Werleya – jest to jedna z najczęściej stosowanych miar wyników stosowanych w klinice do oceny funkcji nadgarstka i ręki.

Zarządzanie/interwencje

leczenie zachowawcze

leczenie zachowawcze jest wykonywane w celu złagodzenia objawów., Pacjent może skorzystać z unieruchomienia długim opponensem lub szyną kontrolną nadgarstka, pokazaną poniżej. Należy również pouczyć pacjenta, aby unikał osiowego obciążenia nadgarstka (tj. oporowego pięściarstwa), które można wykonać za pomocą szyny z blokiem dystalnym, który zapobiega zginaniu palców.

chirurgiczne

operacja jest zalecana, jeśli występuje znaczny stopień uszkodzenia więzadeł, o których mowa, lub jeśli interwencje zachowawcze nie powiodą się., Operacja może być wykonywana w celu naprawy uszkodzonych więzadeł, które powodują niestabilność lub zamocować lub fuse kości nadgarstka. Stwierdzono, że naprawa tkanek miękkich jest preferowaną interwencją chirurgiczną w ostrych przypadkach, podczas gdy nie ma określonej preferencji w przewlekłych przypadkach. Wyniki są najlepsze po naprawie tkanek miękkich, ale nie ma znaczącej różnicy między ostrymi i przewlekłymi przypadkami.,

leczenie pooperacyjne

pacjenci mogą skorzystać z wczesnej, kontrolowanej mobilizacji pooperacyjnej poprzez zastosowanie szyny na zawiasach nadgarstka. Po chirurgicznej naprawie za pomocą transferu ścięgna nadgarstek jest unieruchomiony. Jednak natychmiastowa mobilizacja powinna nastąpić w ramieniu, łokciu, przedramieniu i cyfrach, a pacjent powinien wznowić lekkie czynności. Po 4 tygodniach po operacji mogą rozpocząć się chronione ćwiczenia nadgarstka; należy unikać skręcania i używania narzędzi ręcznych., Stopniowe wzmacnianie i kondycjonowanie może rozpocząć się po 6-8 tygodniach po operacji, a postęp jest określany na pacjenta. Praca fizyczna i rekreacja mogą wznowić (powoli) po 3 miesiącach.

diagnostyka różnicowa

podobnie jak w przypadku wszystkich innych przypadków, przed ostatecznym rozpoznaniem niestabilności lunatyków należy wykluczyć inne potencjalne diagnozy. Te inne potencjalne diagnozy nadgarstka można podzielić na kategorie w zależności od lokalizacji bólu/objawów u pacjenta.,

ból promieniowego nadgarstka

• zespół cieśni nadgarstka
• pierwsza choroba zwyrodnieniowa kości nadgarstka
• Dequervaina (zwężające się zapalenie ścięgna ścięgna na bocznej granicy tabaki anatomicznej)
• złamanie Collesa
• złamanie kości skokowej
• radikulopatia C6-C7

nieswoisty ból nadgarstka

mechaniczny ból nadgarstka-osoby, które mają objawy podejrzane o niestabilność łopatkowatą z niczym nie wyróżniającymi się wynikami dalszych badań, mogą doznać urazu, takiego jak nadwyrężenie lub skręcenie nadgarstka, dysfunkcja stawów lub powtarzające się urazy., Testy, które odróżniają te diagnozy często nie mają znanej wiarygodności lub dokładności diagnostycznej. Tak więc, jeśli konkretna diagnoza nie może być wykonana z pewnością, A czerwone flagi są orzekane mniej prawdopodobne, najbardziej dokładna diagnoza może być określany jako „mechaniczny ból nadgarstka”, który jest w dużej mierze diagnoza wykluczenia. Interwencja polegałaby na rozwiązaniu zidentyfikowanych upośledzeń, takich jak hipomobilność stawów, zmniejszona długość mięśni lub zmniejszona siła