przeprowadzono badanie z 1000 kolejnych elektrokardiogramów dorosłych pacjentów w celu określenia możliwości dokonania dokładniejszej diagnozy niż” niespecyficzne zmiany ST i T-wave.”Ponad 50% (209) z 410 nieprawidłowych elektrokardiogramów (z wyjątkiem zaburzeń rytmu serca) charakteryzowało się niespecyficzną depresją odcinka ST lub inwersją fali T, lub obu tych zaburzeń.,
te 209 przypadków składało się z czterech grup: (1) 46 pacjentów (22%) otrzymywało naparstnicę, co mogło być przyczyną zmian ST-T; (2) 57 pacjentów (27%) miało ostry epizod bólu serca w ciągu 5 dni przed elektrokardiogramem; (3) 57 pacjentów (27%) nie odczuwało ostatnio bólu serca, ale cierpiało na jakąś chorobę, która mogła być uznana za możliwą przyczynę zmian ST-T; oraz (4) 49 pacjentów (24%) nie odczuwało ostatnio bólu serca.pozorna przyczyna zmian elektrokardiograficznych. W ostatniej grupie, w przeciwieństwie do pozostałych, depresja odcinka ST była mniejsza niż 0.,
u pacjentów z niedawnym bólem serca, w przeciwieństwie do tych bez takiego bólu, elektrokardiogramy charakteryzowały się połączeniem depresji ST i inwersji fali T, z głębokością większą niż ½ mm depresji ST i większą niż 1 mm inwersji fali T, przez izolowaną inwersję fali T o więcej niż 2 mm, a zwłaszcza o więcej niż 5 mm w przewodach śródokordzeniowych, oraz przez kontur niedokrwienny odcinka ST, który jest w stanie wywołać ból. wciśnięty ponad ½ mm.,
nie stwierdzono wyraźnej różnicy w wynikach badań elektrokardiograficznych u pacjentów z niedawnym bólem serca trwającym krócej niż ½ godziny i u pacjentów z niedawnym bólem serca trwającym dłużej niż ½ godziny, gdy wykluczono przypadki z zawałem transmuralnym (zmiany załamka Q). Jest to zgodne z koncepcją, że elektrokardiogram zwykle nie rozróżnia niedokrwienia podendoeardial i martwicy podendokardialnej. To drugie różnicowanie zależy od wielu wyników badań klinicznych i laboratoryjnych.