Prologue
rozpad Imperium francuskiego w Azji Południowo-Wschodniej stworzyłby ewentualne państwa Wietnamu Północnego i Wietnamu Południowego. Wietnam Południowy był państwem i członkiem Związku francuskiego, które objęło władzę nad całym Wietnamem podczas I wojny indochińskiej, jednak duża część jego terytorium była kontrolowana przez komunistyczną Demokratyczną Republikę Wietnamu Viet Minh lub Wietnam Północny.,
Viet Minh była Narodową Koalicją niepodległościową utworzoną przez Ho Chi Minha w 1941 roku. Dążyli do uzyskania niepodległości od Francji i całego Wietnamu.
Francja była wspierana przez Stany Zjednoczone, które następnie wsparły Viet Minh przeciwko Japończykom. Później Viet Minh przejął kontrolę nad północnym Wietnamem na mocy porozumień genewskich i sprzeciwił się Wietnamu Południowego i Stanów Zjednoczonych. Ho Chi Minh był premierem Wietnamu Północnego w latach 1954-1955, a następnie prezydentem w latach 1945-1969.,
Wietnam Południowy był państwem utworzonym w 1949 roku przez Francję i uznanym na arenie międzynarodowej w 1950 roku. Były cesarz Bao Dai został szefem państwa, a po porozumieniach genewskich z 1954 roku Wietnam Południowy musiał zrezygnować z północnej części kraju na rzecz Demokratycznej Republiki Wietnamu. Ngo Dinh Diem został mianowany premierem w 1954 roku, a po obaleniu Bao Dai w 1955 roku został prezydentem Republiki Wietnamu z poparciem Stanów Zjednoczonych.,
Ngo Dinh Diem
urodzona w 1901 roku w środkowym Wietnamie, Rodzina Ngo Dinh Diem pochodzi z wioski Phu Cam, katolickiej wioski w pobliżu miasta Hue. Jego rodzina była jedną z pierwszych osób, które w XVII wieku nawróciły się na katolicyzm. Rodzina ucierpiała w wyniku antykatolickich prześladowań cesarzy Minh Mang i Tu Duc.
jego ojciec kształcił się w katolickiej szkole w brytyjskich Malajach, gdzie uczył się języka angielskiego i studiował kulturę europejską. Będąc pobożnym katolikiem, porzucił plany zostania księdzem rzymskokatolickim pod koniec lat 70., Pracował dla dowódcy francuskich sił zbrojnych jako tłumacz i brał udział w kampaniach przeciwko antykolonialnym rebeliantom. Wkrótce został wysokiej rangi Mandarynem i doradcą cesarza Thanh Thai pod francuskim reżimem kolonialnym. Chciał mieć pewność, że jego dzieci są dobrze wykształcone zarówno w klasyce chrześcijańskiej, jak i konfucjańskiej.
w dzieciństwie pracował na polach ryżowych, ucząc się we francuskiej szkole katolickiej, a później wstąpił do prywatnej szkoły założonej przez ojca., Starszy brat Diem, Ngo Dinh Thuc, został najwyższym rangą Katolickim biskupem Wietnamu. Ze względu na pochodzenie rodziny, wykształcenie, a zwłaszcza katolicyzm i konfucjanizm, Diem wykazywał te wpływy w późniejszym życiu, zwłaszcza w karierze i polityce.
Ascension
podczas swojej kariery jako Mandaryn, Diem stworzył swoją reputację pracoholika, nieprzekupnego, nacjonalistycznego przywódcy Katolickiego. Nacjonalizm katolicki w Wietnamie w latach 20.i 30., Jego powstanie ułatwiło również małżeństwo brata z córką Katolickiego szefa Rady Ministrów na dworze Hue.
Nguyen Huu Bai, Minister Spraw Wewnętrznych dworu królewskiego, był pod dużym wrażeniem więzi religijnych i rodzinnych Diem i tym samym stał się jego patronem. Po zetknięciu się z komunistami rozpowszechniającymi propagandę popadł w bunt i zaczął rozprowadzać własne broszury oraz angażować się w działalność antykomunistyczną. W 1929 został mianowany gubernatorem prowincji Binh Thuan., W latach 1930-1931 pomagał Francuzom w tłumieniu buntów chłopskich zorganizowanych przez komunistów. Wraz z wstąpieniem Bao Dai na tron w 1933 roku, Diem otrzymał zaproszenie do zostania jego ministrem spraw wewnętrznych. Zgodził się, ale po odrzuceniu jego propozycji reform podał się do dymisji. Diem potępił cesarza Bao Dai jako marionetkę dla Francuzów.,
Francuzi zagrozili Diem aresztowaniem i wygnaniem, w następnej dekadzie prowadził szeroko zakrojoną działalność nacjonalistyczną, korespondując z różnymi wietnamskimi rewolucjonistami, takimi jak jego przyjaciel Phan Boi Chau, Wietnamski działacz antykolonialny, którego Diem bardzo szanował. Doszli do wniosku, że nauki konfucjanizmu można zastosować do współczesnego Wietnamu. Rozpoczęła się II wojna światowa i Diem widział okazję dla Wietnamu do zakwestionowania francuskiej kolonizacji. Próbował nawiązać stosunki z Japończykami i utworzył tajną partię polityczną.,
to zostało nazwane Stowarzyszenie na rzecz odbudowy Wielkiego Wietnamu, ale jego istnienie zostało odkryte w 1944 roku i Francuzi zarządzili aresztowanie Diem. Uciekł do Sajgonu pod japońską ochroną, gdzie pozostał do końca wojny. Ho Chi Minh proklamował Demokratyczną Republikę Wietnamu, a w północnej części Wietnamu jego Viet Minh rozpoczął walkę z Francuzami. Diem chciał odwieść Bao Dai od przyłączenia się do Ho Chi Minh, ale został schwytany przez Viet Minh i ponownie wygnany., Później został zabrany do Ho Chi Minh, gdzie otrzymał od niego propozycję zostania ministrem, ale Diem odmówił.
w tym okresie Diem i inni niekomunistyczni nacjonaliści stanęli przed dylematem. Nie chcieli przywrócić rządów kolonialnych ani nie chcieli wspierać Viet Minh, ponieważ taki Diem zadeklarował swoją neutralność i próbował utworzyć ruch trzeciej siły, który byłby zarówno antykomunistyczny, jak i antykomunistyczny., Zjednoczył niekomunistycznych Wietnamczyków, a także utrzymywał tajne kontakty z wysokimi rangą przywódcami Demokratycznej Republiki Wietnamu, próbując przekonać ich do opuszczenia strony Ho Chi Minha i przyłączenia się do niego.
Bao Dai podpisał umowę o przyznaniu Wietnamu statusu „państwa stowarzyszonego” w ramach Unii Francuskiej, ku rozczarowaniu Diem. Francuzi utworzyli wówczas Państwo Wietnamu, a Diem odmówił zostania premierem Bao Dai., Publicznie ogłosił w gazetach swój manifest o trzeciej sile przeciwnej Viet Minh i Bao Dai, ale mało ludzi przejawiało zainteresowanie nim i Viet Minh i Francuzi wiedzieli teraz, że jest Zagrożeniem. Kilka nieudanych zamachów zmusiło Diem do ponownego ucieczki na wygnanie.
wygnanie
Diem podróżował do Japonii i Rzymu. W Japonii spotkał się z księciem Cuong De, byłym sojusznikiem, i dyskutowali o swoich wysiłkach dotyczących Wietnamu. Cuon de wprowadził Wesleya Fishela do Diem. Był Amerykaninem pracującym dla CIA., Fishel był zwolennikiem antykolonialnej, antykomunistycznej doktryny trzeciej siły w Azji. Pomagał Diem organizować kontakty w Stanach Zjednoczonych, a w 1951 Diem udał się tam. Amerykańska ocena Diem była zróżnicowana, jednak zyskał przychylność wysokich rangą urzędników, takich jak: William Douglas, Francis Spellman, John F. Kennedy legendarny Szpieg szefa CIA William J. Donovan i wielu innych. Te znajomości pomogłyby mu w przyszłości.,
powrót do władzy
po konferencji genewskiej w 1954 r.Diem spotkał się z Bao Dai i zgodził się zostać premierem, jeśli otrzyma kontrolę wojskową i cywilną. Diem odniósł sukces i ustanowił swój nowy rząd. Krytykował Francuzów za opuszczenie Wietnamu Północnego komunistom w Genewie.
Diem stawił czoła wielu wyzwaniom związanym z jego nowym Stanowiskiem, jego wrogami wszędzie i pomagali im Francuzi, którzy chcieli odsunąć go od władzy., Jednak Diem założył Narodowy Bank Wietnamu, zaatakował swoich wrogów, pokonał Binh Xuyena i tym samym oznaczał koniec francuskiej ingerencji i spisków mających na celu usunięcie go.
W 1955 roku zaplanowano referendum, które określiłoby kierunek Wietnamu Południowego. Diem i Bao Dai brali udział w wyborach prezydenckich., Zwolennicy Diem używali propagandy, aby zniszczyć reputację Bao Dai, powstrzymywali jego zwolenników od głosowania, a gdy pojawiły się oficjalne wyniki głosowania, byli wyraźnie oszuści. Wtedy to Diem proklamował Republikę Wietnamu, z samym sobą jako jej pierwszym prezydentem.
partia Can Lao odegrała kluczową rolę w reżimie Diem, w razie potrzeby przejmowała rolę rządu. Według Millera demokracja do Diem była zakorzeniona w jego podwójnej tożsamości konfucjańskiej i katolickiej, i była związana z komunitaryzmem i doktryną personalizmu., Jednak reżim Diem ' a „demokratyczny rząd jednego człowieka” napotykał coraz większe trudności. Po naciskach ze strony Stanów Zjednoczonych i Wietnamu zgodził się na przeprowadzenie wyborów parlamentarnych. Jednak Diem zastosował cenzurę w prasie, kandydaci stanęli w obliczu nękania i zastraszania, nie pozostawiając nikomu szansy na wejście w jego buty. Wiceprezydent USA L. B. Johnson odwiedził Sajgon i ogłosił Diem „Winstonem Churchillem Azji”.,
podczas jego prezydentury Diem wprowadził programy reformy Sajgońskiego społeczeństwa, zamknięto burdele i kryjówki opium, rozwód i aborcja stały się nielegalne, a prawa dotyczące cudzołóstwa zostały wzmocnione. Założono wiele szkół i uniwersytetów oraz zachowano tradycyjną kulturę wietnamską. W dziale ekonomicznym wskazano kluczowe czynniki, rozwiniętą gospodarkę, wsparcie lokalnych kapitalistów, stabilizację waluty, zmniejszenie deficytów budżetowych, poprawę infrastruktury budowlanej., W 1957 roku rząd Diem zaproponował plan pięcioletni, który miał na celu zwiększenie powierzchni upraw do 20% i poprawę produkcji rolnej do 25%.
rząd zachęcał również do rozwoju rzemiosła, przemysłu, handlu i innych działań mających na celu zmniejszenie roli zagranicznych kapitalistów i zwiększenie roli rodzimych kapitalistów. Dokonując tych reform, Diem skoncentrował się również na eliminowaniu komunistów.
, Doszło do wielu zamachów na Diem, ale udało mu się uchronić. Sposób, w jaki obchodził się z komunistami, wywołał w opinii publicznej poczucie strachu, A Stany Zjednoczone powoli zaczęły od niego odchodzić. Administracja Johna F. Kennedy ' ego ostatecznie zdecydowała się na obalenie Diem pod koniec 1963 roku, z powodu kryzysu buddyjskiego. Na kilka miesięcy przed obaleniem Diem, buddyści świętujący buddyjskie urodziny w Hue otrzymali rozkaz zrzucenia swoich religijnych FLAG.,
był rządowy dekret, który zakładał, że tylko Flagi narodowe mogą być powiewane w Wietnamie Południowym. Protestujący buddyści zwrócili uwagę, że brat Diem, Ngo Dinh Thuc, Arcybiskup Wietnamu, został niedawno uhonorowany papieskimi sztandarami. Wydaje się to być bardziej dowodem na prokatolickie nastawienie Antybuddyjskie. Diem nie zrobił nic w tej sprawie, a kolejny protest w Hue wywołał masakrę. Wojska rządowe ostrzelały tłum, rozjechano ludzi, w tym dzieci, które zostały zmiażdżone pod czołgami.,
Więcej protestów i więcej osób zostało aresztowanych lub zabitych, dopóki jeden incydent nie zakończył go. Mnich o imieniu Thich Quang Duc spalił się żywcem, podczas gdy inni mnisi i mniszki powstrzymywali policję przed zbliżeniem się do niego. Malcolm Brown, amerykański fotograf uchwycił ten moment, a mnich stał się męczennikiem z powodu braku obaw rządu.
fotografia pojawiła się na pierwszych stronach każdej gazety w Ameryce i ogólnie w świecie zachodnim następnego ranka., Chociaż Diem wisiał na mocy przez kilka miesięcy, jest to moment, który doprowadził do jego śmierci. Nie był to odosobniony incydent, coraz większa liczba buddyjskich mnichów i mniszek poszła za przykładem Thich Quang Duc i spaliła się żywcem w proteście. Ostatecznie w listopadzie 1963 r. powstała Kabała generałów i obaliła Diem. Diem i jego brat zostali wielokrotnie postrzeleni i dźgnięci nożem, a następnie ich ciała zostały pochowane w nieoznakowanym grobie.
Wietnam Południowy nie był w stanie ustanowić stabilnego rządu po zabójstwie Diem., Po jego śmierci doszło do kilku zamachów stanu, podczas gdy Stany Zjednoczone nadal miały wpływ na rząd Wietnamu Południowego. Zamach wzmocnił próby scharakteryzowania Wietnamu Południowego jako ” zwolenników kolonializmu.”
Po śmierci Diem reżim upadł i oznaczał koniec Pierwszej Republiki Wietnamu. Niektóre z wkładów Diem można jednak docenić, takie jak jego udział w rozwiązaniu kryzysu uchodźczego na północy i ogólnej pacyfikacji kraju., Ustabilizował Wietnam Południowy, który ucierpiał w wyniku I wojny indochińskiej i był teraz częściowo niezależny.
czynniki bezpieczeństwa i normalizacji przyczyniły się do stworzenia korzystnych warunków dla gospodarki i rozwoju edukacji, zwłaszcza poprzez utworzenie uniwersytetów, które stosowały metody Szkół Zawodowych w stylu europejskim i amerykańskim.