by Raechel Myers
tekst: Księga Powtórzonego Prawa 32:1-4, Ewangelia wg św. Mateusza 7:24-29, 1 List św. Pawła do Koryntian 3:10-15
Edward Mote napisał tylko jeden hymn w swoim życiu. Z tego, co wiemy o jego życiu, „moja nadzieja jest zbudowana na niczym innym” było tak samo hymnem jego własnego świadectwa, jak stało się dla wierzących na całym świecie.
dorastając, nie wiedząc nic o Bogu ani o jego istnieniu, Mote najpierw uczęszczał do kościoła i stał się chrześcijaninem jako młody dorosły. Będąc jeszcze nowym wyznawcą, zmuszony był spróbować swoich sił w pisaniu hymnów., Tak więc Mote napisał z podstawowego, ale głębokiego zrozumienia swego zbawienia.
Nie mając hymnu, który mógłby ich poprowadzić w pieśni uwielbienia, Mote wyprodukował złożony kawałek papieru, na którym wypracował cztery wersy i refren. Razem zaśpiewali po raz pierwszy hymn znany obecnie jako „moja nadzieja jest zbudowana na niczym innym”, pobłogosławiony prawdami Słowa Bożego w tekstach.
dwadzieścia lat później, jako pastor Baptystyczny, Mote odegrał kluczową rolę w zabezpieczeniu budynku dla swojego zgromadzenia., W ramach podziękowania, Zgromadzenie zaoferowało umieszczenie aktu w jego imieniu, ale Mote odmówił, mówiąc: „nie chcę kaplicy. Chcę tylko ambony; a kiedy przestanę głosić Chrystusa, to mnie z tego wyrzuć!”(72). Mote rozumiał głęboką prostotę tego, co pozostaje bezpieczne i co zawsze będzie się wymykać.
Chrystus jest jedynym środkiem naszego zbawienia. Nasza nadzieja jest naprawdę zbudowana tylko na Jezusie.
moja nadzieja jest zbudowana na niczym innym
Edward Mote; William B., Bradbury
moja nadzieja jest zbudowana tylko na krwi i prawości Jezusa;
nie śmiem ufać najsłodszej ramie,
ale całkowicie opieram się na Imieniu Jezusa.
Refren:
na Chrystusie, na litej skale, stoję;
wszystkie inne grunty toną piasek,
wszystkie inne grunty toną piasek.
kiedy ciemność zasłania jego śliczną twarz,
spoczywam na jego niezmiennej łasce;
w każdej wysokiej i burzliwej wichurze,
Moja Kotwica trzyma w welonie.
jego przysięga, jego przymierze, jego krew
wesprzyj mnie w szumiącej Potopie;
gdy wszystko wokół mojej duszy ustąpi,
on wtedy jest moją nadzieją i pozostanie.,
Gdy przyjdzie z trąbą,
obym się w nim znalazł,
ubrany tylko w Jego sprawiedliwość,
bezbłędny, aby stanąć przed tronem.
Dough, Whitney J. The Hymnwriters: Our Unknown Friends: A Biographical Guide to British and American Sacred Song. Franklin, TN: Providence House Publishers, 1995.