wirus MERS-CoV należy do grupy beta coronavirus, Betacoronavirus, linii C. genomy MERS-CoV są filogenetycznie klasyfikowane do dwóch kladów, clade A I B. najwcześniejsze przypadki MERS były kladów a (EMC/2012 i Jordan-N3 / 2012), a nowe przypadki są genetycznie różne (clade B).
MERS-CoV jest jednym z siedmiu znanych koronawirusów zakażających ludzi, w tym hcov-229E,HCoV-NL63,HCoV-OC43,HCoV-HKU1, oryginalsars-COV (lub SARS-CoV-1) i SARS-COV-2., MERS-CoV różni się od koronawirusa SARS i różni się od koronawirusa przeziębienia i znanych endemicznych ludzkich betakoronawirusów HCoV-OC43 i HCoV-HKU1. Do 23 maja 2013 r. MERS-CoV był często określany jako wirus podobny do SARS, lub po prostu nowatorski koronawirus, a wcześniej był określany potocznie na tablicach informacyjnych jako „saudyjski SARS”.
w listopadzie, 2019, 2,494 przypadki Mer zostały zgłoszone z 858 zgonów, więc współczynnik śmiertelności przypadku jest>30%. Do 2015 roku zsekwencjonowano 182 genomy (94 z ludzi i 88 z wielbłądów dromedary)., Wszystkie sekwencje są >99% podobne. Genomy można podzielić na dwa klady-A i B – przy czym większość przypadków jest spowodowana przez Klad B. szczepy ludzkie i wielbłądowe są mieszane, co sugeruje wiele zdarzeń transmisji.
OriginEdit
pierwszy potwierdzony przypadek odnotowano w Dżuddzie w Arabii Saudyjskiej w kwietniu 2012 roku. Egipski wirusolog Ali Mohamed Zaki wyizolował i zidentyfikował nieznanego wcześniej koronawirusa z płuc mężczyzny. Zaki zamieścił swoje ustalenia 24 września 2012 na ProMED-mail., Wyizolowane komórki wykazały działanie cytopatyczne (CPE), w postaci zaokrąglenia i tworzenia syncytii.
we wrześniu 2012 roku znaleziono drugi przypadek.49-letni mężczyzna mieszkający w Katarze wykazywał podobne objawy grypy. Sekwencja wirusa była niemal identyczna jak w pierwszym przypadku. W listopadzie 2012 podobne przypadki pojawiły się w Katarze i Arabii Saudyjskiej. Odnotowano dodatkowe przypadki, z towarzyszącymi zgonami, i rozpoczęto szybkie badania i monitorowanie tego nowego koronawirusa.,Nie jest pewne, czy infekcje są wynikiem pojedynczego odzwierzęcego zdarzenia z późniejszą transmisją człowieka na człowieka, czy też wiele geograficznych miejsc zakażenia reprezentuje wiele odzwierzęcych zdarzeń z nieznanego wspólnego źródła.
badanie Ziada Memisha z Uniwersytetu w Rijadzie i współpracowników sugeruje, że wirus powstał gdzieś między lipcem 2007 a czerwcem 2012, z Być może aż 7 oddzielnymi odzwierzęcymi transmisjami., Wśród zbiorników zwierzęcych, CoV ma dużą różnorodność genetyczną, jednak próbki od pacjentów sugerowały podobny Genom, a zatem wspólne źródło, choć dane były ograniczone. Na podstawie analizy molekularnej ustalono, że wirusy z EMC/2012 i England/Qatar/2012 datują się na początek 2011 roku, co sugeruje, że te przypadki pochodzą od pojedynczego odzwierzęcego zdarzenia. Okazało się, że MERS-CoV krąży w populacji ludzkiej przez ponad rok bez wykrycia i sugeruje niezależną transmisję z nieznanego źródła.,
TropismEdit
u ludzi wirus ma silny tropizm dla niezrzeszonych komórek nabłonka oskrzeli i wykazano, że skutecznie unika wrodzonych odpowiedzi immunologicznych i antagonizuje produkcję interferonu (IFN) w tych komórkach. Ten tropizm jest unikalny w tym, że większość wirusów oddechowych celuje w komórki ciliated.,
ze względu na kliniczne podobieństwo między MERS-CoV i SARS-COV, zaproponowano, że mogą one używać tego samego receptora komórkowego; egzopeptydazy, enzymu konwertującego angiotensynę 2 (ACE2). Jednak później odkryto, że neutralizacja ACE2 przez rekombinowane przeciwciała nie zapobiega zakażeniu MERS-CoV. Dalsze badania zidentyfikowały dipeptydylopeptydazę 4 (DPP4; znaną również jako CD26) jako funkcjonalny receptor komórkowy dla MERS-CoV. W przeciwieństwie do innych znanych receptorów koronawirusowych, aktywność enzymatyczna DPP4 nie jest wymagana do zakażenia., Jak można się było spodziewać, Sekwencja aminokwasowa DPP4 jest silnie zachowana u różnych gatunków i jest wyrażana w ludzkim nabłonku oskrzeli i nerkach. Wydaje się, że geny Bat DPP4 podlegały ewolucji adaptacyjnej w wysokim stopniu w odpowiedzi na infekcje koronawirusowe, więc rodowód prowadzący do MERS-CoV mógł krążyć w populacjach nietoperzy przez długi okres czasu, zanim zostały przeniesione na ludzi.
Transmisjaedytuj
13 lutego 2013 roku Światowa Organizacja Zdrowia stwierdziła, że „ryzyko długotrwałej transmisji międzyludzkiej wydaje się być bardzo niskie.,”Komórki MERS-CoV infekuje w płucach stanowią tylko 20% komórek nabłonka dróg oddechowych, więc duża liczba wirionów są prawdopodobnie potrzebne do wdychania spowodować infekcję.
dr Anthony S. Fauci z National Institutes of Health w Bethesda, Maryland, stwierdził, że od teraz MERS-CoV „nie rozprzestrzenia się w sposób trwały na osobę w ogóle.”Dr Fauci stwierdził, że istnieje potencjalne niebezpieczeństwo w tym, że możliwe jest mutowanie wirusa w szczep, który przenosi się z osoby na osobę.,
Centers for Disease Control and Prevention (CDC) wymienia Mer jako przenoszone z człowieka na człowieka. Z ich FAQ, w odpowiedzi na pytanie ” czy MERS-CoV rozprzestrzenia się z osoby na osobę?”, odpowiadają ” wykazano, że MERS-CoV rozprzestrzenia się między ludźmi, którzy są w bliskim kontakcie. Obserwowano również przeniesienie zakażenia z zakażonych pacjentów na personel medyczny. Badane są klastry przypadków w kilku krajach.,”Istnieje również artykuł New York Times, który zapewnia pewien korelacyjny kontekst dla tego.
jednak, 28 maja, CDC ujawniło, że człowiek z Illinois, który pierwotnie uważano za pierwszy przypadek rozprzestrzeniania się osoby na osobę (od człowieka z Indiany na spotkaniu biznesowym), w rzeczywistości test był negatywny dla MERS-CoV. Po wykonaniu dodatkowych i bardziej ostatecznych testów z użyciem testu na obecność przeciwciał neutralizujących, eksperci z CDC doszli do wniosku, że pacjent z Indiany nie rozprzestrzenił wirusa na pacjenta z Illinois., Testy wykazały, że człowiek z Illinois nie był wcześniej zakażony. Możliwe jest wystąpienie silent MERS, to jest, gdy pacjent nie rozwija się objawy. Wczesne badania wykazały, że do 20% przypadków nie wykazuje żadnych oznak aktywnej infekcji, ale mają przeciwciała MERS-CoV we krwi.
EvolutionEdit
wirus wydaje się pochodzić z nietoperzy. Sam wirus został wyizolowany z nietoperza., Wirus ten jest blisko spokrewniony z Tylonycteris bat coronavirus HKU4 i Pipistrellus bat coronavirus HKU5. Dowody serologiczne wskazują, że wirusy te zainfekowały wielbłądy przez co najmniej 20 lat. Ostatni wspólny przodek kilku ludzkich szczepów został datowany na marzec 2012 r. (95% przedział ufności od grudnia 2011 r. do czerwca 2012 r.).
dostępne do tej pory dowody sugerują, że wirusy były obecne u nietoperzy od pewnego czasu i rozprzestrzeniły się na wielbłądy w połowie lat 90., Pierwotny gatunek żywiciela nietoperzy i czas początkowego zakażenia u tego gatunku nie został jeszcze określony.
badanie sekwencji 238 izolatów wykazało, że wirus ten wyewoluował w trzy klady różniące się używaniem kodonów, gospodarzem i dystrybucją geograficzną.
rezerwat przyrody
We wrześniu 2012 Ron Fouchier spekulował, że wirus mógł pochodzić od nietoperzy., Prace epidemiologa Iana Lipkina Z Columbia University w Nowym Jorku wykazały, że wirus wyizolowany z nietoperza wyglądał na zgodny z wirusem znalezionym u ludzi. Betacoronawirusy 2C wykryto u nietoperzy Nycteris w Ghanie i nietoperzy Pipistrellus w Europie, które są filogenetycznie spokrewnione z wirusem MERS-CoV., Jednak główny naturalny zbiornik, w którym ludzie zarażają się wirusem, pozostał nieznany aż do 9 sierpnia 2013 r. raport w czasopiśmie „The Lancet Infectious Diseases” wykazał, że 50 z 50 (100%) surowicy krwi wielbłądów omańskich i 15 ze 105 (14%) hiszpańskich wielbłądów miało specyficzne dla białka przeciwciała przeciwko białkowi kolcowemu MERS-CoV. Surowica krwi z europejskich owiec, kóz, bydła i innych wielbłądów nie miała takich przeciwciał.
wkrótce po 5 września 2013 r.w journal of Eurosurveillance opublikowane zostało badanie seroepidemiologiczne R. A Perera et al., tam, gdzie badali 1343 ludzkie i 625 zwierzęce surowice wskazywały, obfita obecność swoistego przeciwciała MERS-CoV u 108 z 110 egipskich wielbłądów dromedarów, ale nie u innych zwierząt, takich jak kozy, krowy lub owce w tym regionie. Są to pierwsze i znaczące doniesienia naukowe, które wskazywały na rolę „wielbłądów dromedarnych” jako rezerwuaru MERS-CoV.
ostatnie prace łączą wielbłądy z wirusem. An ahead-of-print dispatch for the journal Emerging Infectious Diseases records research showing the coronavirus infection in Dromedary camel cieląt i dorosłych, 99.,9% pasuje do genomu ludzkiego kladu B MERS-CoV.
wiadomo, że przynajmniej jedna osoba, która zachorowała na MERS, miała kontakt z wielbłądami lub niedawno piła mleko wielbłądowe.
kraje takie jak Arabia Saudyjska I Zjednoczone Emiraty Arabskie produkują i spożywają duże ilości mięsa wielbłądów. Istnieje możliwość, że afrykańskie lub Australijskie nietoperze żywią wirusa i przekazują go wielbłądom. Importowane z tych regionów wielbłądy mogły przenosić wirusa na Bliski Wschód.,
w 2013 roku MERS-CoV zidentyfikowano u trzech członków dromedarskiego stada wielbłądów przetrzymywanych w Katarskiej stodole, co wiązało się z dwoma potwierdzonymi przypadkami ludzi, którzy od tego czasu wyzdrowieli. Obecność MERS-CoV w wielbłądach została potwierdzona przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego i środowiska (RIVM) Ministerstwa Zdrowia i Erasmus Medical Center (WHO Collaborating Center), Holandia. Żaden z wielbłądów nie wykazywał żadnych oznak choroby podczas pobierania próbek., Najwyższa Rada zdrowia Kataru w listopadzie 2013 r. zaleciła, aby osoby z podstawowymi chorobami zdrowotnymi, takimi jak choroby serca, cukrzyca, choroby nerek, choroby układu oddechowego, osoby immunosupresyjne i osoby starsze, unikały bliskich kontaktów ze zwierzętami podczas odwiedzania Farm i rynków oraz aby praktykowały dobrą higienę, taką jak mycie rąk.,
dalsze badania nad wielbłądami dromedarskimi z Arabii Saudyjskiej opublikowane w grudniu 2013 wykazały obecność MERS-CoV u 90% badanych wielbłądów Dromedar (310), sugerując, że wielbłądy Dromedar mogą być nie tylko głównym zbiornikiem MERS-CoV, ale także zwierzęcym źródłem MERS.
zgodnie z aktualizacją podsumowania MERS-CoV z 27 marca 2014, ostatnie badania potwierdzają, że wielbłądy służą jako główne źródło MERS-CoV infekujących ludzi, podczas gdy nietoperze mogą być ostatecznym rezerwuarem wirusa., Dowody obejmują częstotliwość, z jaką wirus został znaleziony u wielbłądów, na które były narażone ludzkie przypadki, dane seriologiczne, które pokazują powszechną transmisję u wielbłądów, oraz podobieństwo wielbłądów CoV do ludzkiego CoV.
w dniu 6 czerwca 2014 r.Gazeta Arab News przedstawiła najnowsze wyniki badań w New England Journal of Medicine, w których 44-letni Saudyjczyk, który prowadził stado dziewięciu wielbłądów, zmarł na MERS w listopadzie 2013 r., Jego przyjaciele powiedzieli, że byli świadkami stosowania miejscowego leku na nos jednego z jego chorych wielbłądów—czterech z nich podobno chorych z wydzieliną z nosa-siedem dni przed tym, jak sam został dotknięty MERS. Naukowcy zsekwencjonowali wirus znaleziony w jednym z chorych wielbłądów i wirus, który zabił człowieka, i odkryli, że ich genomy były identyczne. W tym samym artykule Arab News poinformował, że według stanu na 6 czerwca 2014 roku w Królestwie Arabii Saudyjskiej odnotowano 689 przypadków Mer, w których zginęły 283 osoby.,
Taksonomyedit
MERS-CoV jest bliżej spokrewniony z koronawirusami bat HKU4 i HKU5 (linia 2C) niż z SARS-COV (linia 2B) (2, 9), dzieląc ponad 90% tożsamości sekwencyjnej z ich najbliższymi związkami, koronawirusami bat HKU4 i HKU5 i dlatego uważa się, że należą do tego samego gatunku przez Międzynarodowy Komitet taksonomii wirusów (ICTV).,; pozytywny-sens, одноцепочечные RNA-wirusy” zespół: Nidovirales” rodzina: Coronaviridae” podrodziny: Coronavirinae” typ: Betacoronavirus” gatunków: Betacoronavirus 1 (powszechnie zwany ludzki koronawirusy OC43), człowieka, koronawirusy HKU1, koronawirusy myszy, nietoperz, нетопырь-karzeł koronawirusy HKU5, Aegyptiacus bat koronawirusy HKU9, sars, związanych z коронавирусом, Tylonycteris bat koronawirusy HKU4, niskie cove
- wirus gospodarze:
- homo sapiens (człowieka)
- camel
- bity
szczepów:
- izolowanie:
- izolowanie:
- strona NCBI