łączność między otworami hydrotermalnymi
czynniki, które odgrywają rolę w łączności między otworami są szybkość powstawania otworów wentylacyjnych, długowieczność otworów wentylacyjnych, Dystrybucja otworów wentylacyjnych, odstępy między czynnymi otworami wentylacyjnymi, temperatura odpowietrzania wody morskiej i reżim prądu dennego w miejscu odpowietrzania. Pierwsze czynniki są związane z tempem powstawania nowej skorupy oceanicznej. Tak więc podstawową informacją jest szybkość rozprzestrzeniania się systemu grzbietów oceanicznych i ilość aktywności wulkanicznej., Jak wspomniano powyżej, aktywność wulkaniczna wzdłuż grzbietu śródatlantyckiego jest na ogół znacznie mniejsza niż na Pacyfiku, a odstępy między poszczególnymi społecznościami wentylacyjnymi są znacznie większe w Atlantyku niż na Pacyfiku.
szacuje się, że cała woda w Oceanie Światowym przepływa przez grzbiety śródoceaniczne i ucieka przez otwory hydrotermalne raz na 10 do 100 milionów lat. Dla porównania, rzeki uzupełniają oceany w cyklu hydrologicznym mniej więcej raz na 30 000 lat., Dlatego bezwzględny strumień wody przez dopływ rzeki jest równy około 300 do 3000 razy strumieniu wody morskiej przez otwory hydrotermalne. Chociaż całkowita ilość wody uciekającej z głębinowych otworów wentylacyjnych nie jest duża, fakt, że otwory wentylacyjne mogą występować na całej długości grzbietu śródoceanicznego, a także na bokach erupcji podwodnych wulkanów, sugeruje, że proces ten ma znaczenie globalne.
larwy tarło ze źródła punktu odpowietrzania muszą polegać na prądach dennych do rozproszenia, a nie przepływ wody uciekającej z odpowietrznika., Grzbiety osiowe zazwyczaj wznoszą się ponad 1000 m wysokości ponad poziom równin abisalnych i w ten sposób oddziałują z przepływem wód dennych. Ich geometria liniowa ma tendencję do odchylania prądów dennych, aby płynęły równolegle do grzbietu, zwiększając rozpraszanie larw i kolonizację miejsc wentylacyjnych wzdłuż osiowego grzbietu. W przeciwieństwie do tego, doliny ryftowe i inne baseny osadzone między równoległymi grzbietami osiowymi mogą zawierać izolowane objętości wody, które mają powolne natężenia przepływu ograniczające rozprzestrzenianie się larw i kolonizację miejsc odpowietrzania., Z tych powodów wzorce rozkładu dzisiejszej fauny vent wykazują silne piętno czasu i geometrii starożytnych granic płyt (Tunnicliffe and Fowler, 1996).