Madame Lelica

Historiaedytuj

najwcześniejsi osadnicy w łańcuchu Marianów wywodzili się z rasy Malajskiej i migrowali z Półwyspu Malajskiego przez Indonezję lub Filipiny. Wczesne Chamorros byli rolnikami, rybakami, myśliwymi i budowali swoje domy na dużych kamiennych filarach znanych dziś jako „kamienie latte” (kilka z nich nadal istnieje na Tinian i Rota).

pierwszym Europejczykiem na tych wodach był Ferdynand Magellan w 1521 roku, który wylądował na pobliskim Guam i zajął Wyspy dla Hiszpanii., Nie zadowalając się zdobyciem ziemi, Hiszpanie pomogli sobie również w tym, co stało się wokół. Tubylcy odpowiedzieli w naturze, pomagając sobie w narzędziach i innych przedmiotach ze statków Magellana. W 1668 roku zmieniono nazwę na Las Marianas po Marii Annie austriackiej, wdowie po hiszpańskim Filipie IV.

prawie cała rdzenna ludność Wysp wymarła podczas rządów hiszpańskich, ale nowi osadnicy z dzisiejszej Mikronezji odbudowali je w pewnym stopniu., Sprzedany Niemcom w 1899 roku, Japończycy przejęli w 1914 roku i przekształcili wyspę w garnizon wojskowy. Podczas II Wojny Światowej Marines wylądowali 15 czerwca 1944 roku i ostatecznie wygrali gorzko stoczoną trzytygodniową bitwę o Saipan.

pod administracją USA jako część Terytorium Powierniczego ONZ na Pacyfiku, mieszkańcy Marianów Północnych zdecydowali w latach 70. nie dążyć do niepodległości, ale raczej nawiązać bliższe związki z negocjacjami USA o status terytorialny rozpoczął się w 1972 roku. W 1975 roku zatwierdzono przymierze mające na celu ustanowienie wspólnoty w unii politycznej z USA., Nowy rząd i konstytucja weszły w życie w 1978 roku. Mariany są samorządne z lokalnym gubernatorem, gubernatorem porucznikiem i legislaturą, ale rząd Stanów Zjednoczonych zajmuje się obroną i relacjami zagranicznymi. Mieszkańcy są obywatelami USA z urodzenia, ale nie płacą podatków federalnych ani nie głosują w wyborach prezydenckich, zamiast tego wybierają przedstawiciela bez prawa głosu do rządu USA.,

gospodarka korzysta w znacznym stopniu z pomocy finansowej ze strony USA. Stopa finansowania zmniejszyła się wraz ze wzrostem lokalnych dochodów rządowych. Kluczowy przemysł turystyczny zatrudnia około 50% siły roboczej i stanowi około jedną czwartą PKB., Dominują turyści japońscy i koreańscy. Roczne wejścia turystyczne przekroczyły pół miliona rocznie, ale trudności finansowe w Japonii spowodowały chwilowe spowolnienie. Więcej koreańskich turystów idzie do CNMI niż Guam, podczas gdy więcej japońskich turystów idzie do Guam niż CNMI. Zmiana ta jest odzwierciedlona w zmianie linii lotniczych obsługujących Wyspy: Korean Air i Asiana Airlines oferują bezpośrednie połączenia do Saipan z Seulu w Korei Południowej, a JAL i ANA oferują bezpośrednie połączenia z Japonii na Guam., Usługi lotnicze są obecnie oferowane z większości głównych chińskich miast, jak również (w tym Szanghaju, Pekinie i Guangzhou).

sektor rolny składa się z rancz bydła i małych gospodarstw produkujących kokosy, chlebowiec, pomidory i melony. Produkcja odzieży była kiedyś największym przemysłem, ale ostatnia fabryka odzieży została zamknięta na początku 2009 roku.

Północne Wyspy CNMI zamieszkują głównie Caroline Islanders (Grupa wywodząca się z Sfederowanych Stanów Mikronezji), natomiast Południowe Wyspy zamieszkują Chamorros. CNMI umożliwia wejście do wielu pracowników migrujących.,

klimat

tropikalny morski; umiarkowany przez północno-wschodnie wiatry pasatowe, niewielkie sezonowe wahania temperatury. Pora sucha od grudnia do czerwca, pora deszczowa od lipca do października. Sezon tajfunu lub huraganu trwa kilka miesięcy i rozpoczyna się od końca sierpnia do początku września i trwa do stycznia.

TerrainEdit

południowe wyspy są wapienne z poziomymi tarasami i frędzlami raf koralowych. Północne Wyspy są wulkaniczne.