O' Brien urodził się 7 lipca 1917 roku w Springfield w stanie Massachusetts. O polityce uczył się w młodym wieku. Jego ojciec, lokalny lider Partii Demokratycznej, zwerbował go w wieku 11 lat, aby służył lokalnie jako ochotnik w kampanii prezydenckiej Ala Smitha w 1928 roku. O ' Brien stał się namiętnym Demokratą. W 1942 uzyskał licencjat z prawa na Northeastern University – Springfield Division, obecnie znanej jako Western New England University School of Law. O ' Brien ożenił się w 1945 z byłą Elvą Brassard. Mieli jednego syna, Lawrence ' a F., O ' Brien III, który został lobbystą.
został mianowany w 1946, 1948 i 1950 roku przez swojego przyjaciela Fostera Furcolo, aby służyć lokalnie jako dyrektor kampanii wyborczych Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. O 'Brien został mianowany w 1952 roku przez Johna F. Kennedy' ego dyrektorem jego udanej kampanii wyborczej do Senatu USA, a w 1958 roku dyrektorem jego udanej kampanii wyborczej w Massachusetts. Wybory Kennedy 'ego były w dużej mierze przypisywane rekrutacji O' Briena, jego wykorzystaniu ochotników i jego rozwoju kampanii wyborczej w całym stanie.,
w 1959 roku zbudował podwaliny kampanii prezydenckiej Kennedy ' ego w 1960 roku, podróżując po Stanach Zjednoczonych. O 'Brien został mianowany w 1960 roku przez Kennedy' ego NA STANOWISKO DYREKTORA jego kampanii prezydenckiej. Jego planowanie wyborów w kluczowych stanach pierwotnych, takich jak Wisconsin i Wirginia Zachodnia, przekonało wielu członków partii, że katolicyzm Kennedy ' ego nie jest problemem.
O ' Brien opracował nową partię prezydencką. Zbierał informacje o każdym delegacie konwentu i zastępcy delegata oraz często komunikował się z łącznikami każdego delegata., O ' Brien został mianowany w 1964 roku przez prezydenta Lyndona B. Johnsona na stanowisko dyrektora jego kampanii prezydenckiej. W 1968 roku O 'Brien był jednym z doradców senatora Roberta F. Kennedy' ego w kampanii prezydenckiej. Po zabójstwie Kennedy 'ego, wiceprezydent Hubert Humphrey mianował O' Briena dyrektorem jego kampanii prezydenckiej, a Howard Hughes – lobbystą w Waszyngtonie.,
John H. Meier, były doradca biznesowy Hughesa, współpracował z Humphreyem i innymi, aby wykorzystać Donalda Nixona do podawania dezinformacji swojemu bratu, prezydentowi.,
według Meiera powiedział Donaldowi, że był pewien, że Demokraci wygrają wybory, ponieważ mieli wiele informacji na temat nielegalnych kontaktów Richarda Nixona z Howardem Hughesem, które nigdy nie zostały ujawnione, i że O ' Brien miał informacje. (O ' Brien właściwie nie miał żadnych dokumentów, ale Meier chciał, aby Richard Nixon myślał, że tak.) Donald następnie zadzwonił do brata i powiedział mu, że Meier dał Demokratom wszystkie informacje Hughesa, które mogą go zniszczyć (Richard Nixon) i że O ' Brien to miał.,
podczas wyborów prezydenckich w 1972 roku O 'Brien był głównym doradcą George' a McGoverna. Podczas afery z Thomasem Eagletonem wymieniano jego nazwisko jako możliwego zastępcę wiceprezydenta. Stanowisko to objął później Sargent Shriver.
17 czerwca 1972 roku biuro O ' Briena w kompleksie Watergate zostało włamane podczas skandalu Watergate, który następnie doprowadził do dymisji prezydenta Nixona.,
nagroda DNC Lawrence O ' Brien została utworzona w 1992 roku przez jego rodzinę i liderów Partii Demokratycznej, aby potwierdzić wieloletnią służbę, jaką ofiarował partii i jego wiarę w znaczenie wkładu wolontariuszy.
GovernmentEdit
jego pierwsze stanowisko w Waszyngtonie objął w 1948 r.jako asystent administracyjny Fostera Furcolo. W 1960 roku został powołany przez prezydenta-elekta Kennedy ' ego do rekrutacji personelu do jego administracji., O 'Brien został mianowany w 1961 roku przez prezydenta Kennedy' ego do służby w Waszyngtonie jako specjalny asystent prezydenta ds. kontaktów z Kongresem i personelu. O ' Brien był również odpowiedzialny za przyznanie patronatu. O 'Brien był członkiem wewnętrznego kręgu zaufanych doradców prezydenta Kennedy' ego, znanego w Waszyngtonie jako „Irlandzka Mafia”.
lobbował z powodzeniem podczas pierwszego roku prezydentury Kennedy ' ego na rzecz rozszerzenia Stałego Komitetu Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych ds. zasad w celu zapewnienia liberalnej i umiarkowanej większości. O ' Brien lobbował również za podwyższeniem płacy minimalnej., W 1962 kierował działalnością prezydenta Kennedy ' ego z ramienia Partii Demokratycznej podczas jej kampanii wyborczych.
O 'Brien towarzyszył prezydentowi Kennedy' emu i Jackie Kennedy ' emu w ich podróży do Teksasu w listopadzie 1963 roku i jechał samochodem bezpośrednio za prezydentem w Dallas. Jako taki był naocznym świadkiem zamachu na prezydenta Kennedy ' ego. Po tym, jak prezydent został uznany za zmarłego, O ' Brien towarzyszył trumnie i Jackie Kennedy z powrotem do Air Force One NA Love Field w Dallas., Podczas pobytu na pokładzie Air Force One, prezydent Johnson wezwał O 'Briena i Kenny' ego O 'Donnella, innego informatora Kennedy' ego i członka „irlandzkiej mafii”, prosząc ich obu, aby pozostali i pracowali z nim w nowej administracji. Chociaż O 'Brien nigdy nie był blisko Johnsona (a wielu pisarzy, w tym Biograf Johnsona Robert Caro, donosiło, że O' Brien nie lubił lub nie ufał Johnsonowi i/lub otwarcie wyśmiewał się z Johnsona), pozostał w Białym Domu i pracował dla nowego prezydenta., Prezydent Johnson mianował O ' Briena specjalnym asystentem prezydenta ds. kontaktów z Kongresem i personelu. O ' Brien kontynuował tę służbę do 1965 roku.
O ' Brien został mianowany w 1965 roku przez prezydenta Johnsona do służby w Waszyngtonie, jako Amerykański Poczmistrz generalny. O ' Brien kontynuował tę służbę do 1968 roku. We wrześniu 1967 roku Urząd Pocztowy anulował wiele umów „poczta koleją”, decydując się na przenoszenie poczty pierwszej klasy transportem lotniczym i drogowym., Miało to katastrofalny wpływ na przychody pociągów pasażerskich i doprowadziło bezpośrednio do zakończenia wielu tras pasażerskich w Stanach Zjednoczonych, które już w 1830 roku polegały na przewożeniu poczty, aby uzupełnić swoje dochody (patrz: Poczta kolejowa).
U. S. National Archives and Records Administration Lawrence F. O ' Brien Gallery została nazwana i otwarta w 2004 roku ku jego pamięci.