łapówki są jedną z najczęstszych form korupcji w rządzie. W niektórych przypadkach kickback przybiera formę „wycinka akcji” i może być tak dobrze znany, że jest powszechnie znany—a nawet stać się częścią kultury narodu. Na przykład w Indonezji prezydent Suharto był publicznie znany jako „Pan dwadzieścia pięć procent”, ponieważ wymagał, aby wszystkie główne kontrakty w całym kraju zapewniały mu 25 procent dochodu, zanim zatwierdzi kontrakt. W Pakistanie prezydent Asif Ali Zardari był publicznie znany jako „Mr., Dziesięć procent” z tego samego powodu, który później stał się sto procent. Po wejściu do rządu, zaczął brać 10% wszystkich dużych inwestycji kontraktowych, zanim zatwierdził kontrakt. Jednak łapówki różnią się od innych form korupcji, takich jak dywersja majątku, jak malwersacje, z powodu zmowy między dwiema stronami.
Schematy Kickback mogą być wszechobecne. Na przykład w Stanach Zjednoczonych firmy świadczące usługi medyczne pacjentom Medicare płaciły lekarzom za wysyłanie pacjentów do nich, niezależnie od tego, czy pacjent potrzebował leczenia, diagnozy lub testu, czy nie., W 1987 roku Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił rygorystyczną ustawę o przeciwdziałaniu Kickback Enforcement Act, aby zapobiec takim planom.
we Włoszech scena polityczna została dramatycznie zmieniona przez skandale Tangentopoli w latach 90., które ujawniły powszechne stosowanie łapówek w rządach krajowych i lokalnych.