czy spędzasz dużo czasu pracując w wierszu poleceń? Być może zauważyłeś, że większość uruchamianych poleceń to mały podzbiór wszystkich dostępnych poleceń. Większość z nich jest nawykowa i możesz je prowadzić każdego dnia.,

aby zmniejszyć cierpienie związane z pisaniem, Programiści narzędzia poleceń starali się wyeliminować obce pisanie za pomocą skrótów, na przykład „ls” zamiast „list”, „cd” zamiast „change-directory”, „cat” zamiast „catenate” itp. Jednak pisanie tej samej komendy w kółko i w kółko jest naprawdę nudne i nie do radości.

tutaj przydają się aliasy. Za pomocą aliasu można przypisać skrót do konkretnego polecenia. Tutaj będziemy rozmawiać o tym, jak tworzyć aliasy Bash i zademonstrować kilka przydatnych aliasów, które mogą ci się podobać.,

alias Bash

gdy uruchamiasz polecenie w terminalu, zadaniem powłoki jest przetworzenie i przedstawienie go systemowi operacyjnemu w celu wykonania zadania docelowego. Bash (akronim „Bourne-Again shell”) jest zdecydowanie jedną z najpopularniejszych powłok uniksowych. Większość dystrybucji Linuksa jest domyślnie wyposażona w powłokę Bash.

Co to jest Bash alias? Wszyscy wiemy, jak działa alias, prawda? Podobnie, jeśli chcesz użyć frazy do oznaczenia określonego polecenia, możesz utworzyć „alias” dla tego polecenia. Bash zapamięta i potraktuje niestandardową frazę jako polecenie., Po uruchomieniu Bash automatycznie przełoży go na oryginalne polecenie.

istnieją 2 rodzaje aliasów Bash.

  • Temporary: ten typ aliasu trwa tak długo, jak długo jest uruchomiona sesja powłoki. Kiedy powłoka zostanie zlikwidowana, zapomni o aliasie.
  • Permanent: po utworzeniu Bash zapamięta utworzenie aliasu i jego znaczenie.

pokażę w tym samouczku jak tworzyć i zarządzać aliasami. Wszystkie opisane metody są wykonywane na Ubuntu. Jednak będą one działać na każdej dystrybucji Linuksa tak długo, jak długo pracujesz z Bash.,

tymczasowe Tworzenie aliasów

jest to forma aliasu, który Bash zapomni po zamknięciu sesji. Dlatego zalecam utworzenie aliasu, który jest wart uwagi dla sesji.

w przypadku tworzenia tymczasowego aliasu Bash struktura poleceń wygląda tak.

$ alias <alias_name>=<polecenie>

wyjaśnijmy to na przykładzie., Jestem na Ubuntu, więc jeśli chcę zaktualizować wszystkie pakiety systemu, muszę uruchomić następujące polecenie.

$ sudo apt update && sudo apt upgrade-y

a może użyjesz „apt-sysupdate” jako alternatywy, która wykona to samo zadanie co wyżej wymienione polecenie? Utwórz alias, uruchamiając to polecenie.,

$ alias apt-sysupdate=”sudo apt update && sudo apt upgrade-y”

sprawdźmy czy działa!

Voila! To działa!

tutaj, ilekroć Bash zobaczy polecenie „apt-sysupdate”, zostanie ono przetłumaczone na polecenie long, które zostanie wykonane.

Oto fajna rzecz do zrobienia. Może utworzymy alias aliasu? Stwórzmy alias ” update „dla polecenia”apt-sysupdate”.,

$ alias update=”apt-sysupdate”

teraz zobaczmy, czy to działa.

Yup, it does!

Tworzenie aliasów permanentnych

aby utworzyć aliasy permanentne, musimy zadeklarować je w pliku bashrc. Bashrc jest skryptem powłoki, który jest wykonywany za każdym razem, gdy rozpoczyna się sesja bash. Znajduje się na”~/.bashrc”. Jest unikalny dla każdego użytkownika w systemie.

bashrc jest popularnym wyborem do tworzenia ulubionych aliasów. Bashrc może być obecny lub nie w Twoim systemie., Otwórz bashrc za pomocą Vima. Jeśli nie jest obecny, vim otworzy pusty tekst. Dowiedz się więcej o vim.

$ vim~/.bashrc

Oto teraz kod dla aliasu wygląda następująco.

$ alias <alias_name>=”<polecenie>”

stwórzmy stały alias „Update”, który powie apt, aby zaktualizować pamięć podręczną repo i zainstalować wszystkie dostępne aktualizacje.,

$ alias update=”sudo apt update && sudo apt upgrade-y”

Po utworzeniu aliasu zapisz plik. Następnie powiedz bashowi, aby przeładował plik.

$ source ~/.bashrc

Czas sprawdzić, czy działa. Uruchom ponownie system, Zaloguj się na swoje konto i uruchom alias „update”, który właśnie stworzyliśmy.

Voila! Alias został pomyślnie utworzony!,

Co Tu się dzieje? Mówiąc najprościej, bash tworzy tymczasowy alias za każdym razem, gdy BASHRC jest ładowany. Gdy bash zakończy działanie, zapomina o aliasie. Jednak, ponieważ plik bashrc jest pierwszym skryptem, który wykonuje bash, tymczasowy alias jest z powrotem. Można go opisać jako „pseudo-permanentny” alias.

nadpisywanie aliasu

Załóżmy, że ustawiłeś alias „ls” dla polecenia „ls-lhA” i z jakiegoś powodu musisz użyć głównego narzędzia „ls”, aby zrobić coś innego. W podobnych przypadkach wymagane jest ominięcie aliasu.,

aby tymczasowo ominąć alias, uruchom polecenie o następującej strukturze.

$ \<polecenie>

na przykład utworzyłem alias „ls” dla polecenia „ls-lhA”. Za każdym razem, gdy uruchomię ls, zostanie przetłumaczone na polecenie. Co zrobić, jeśli chcę po prostu uruchomić narzędzie ” ls ” bez żadnych dodatkowych opcji? Obejdźmy tymczasowo alias.,

$ \ls

Listing aliases

To view all the currently configured aliases, run this command.

$ alias

Deleting Temporary Aliases

Removing a temporary alias is super simple. Just run this command.

$ unalias <alias_name>

For example, I have 3 aliases in total., Aby pozbyć się aliasu „update”, komenda powinna brzmieć:

$ unalias update

sprawdźmy wynik.

$ alias

Voila! Alias zniknął!

innym sposobem jest wyjście z bieżącej sesji bash lub ponowne uruchomienie systemu. Bash nie zapamięta tymczasowych aliasów. Tutaj, zrestartowałem komputer i nie ma pseudonimu bash.

usuwanie stałych aliasów

aliasy zadeklarowane w pliku bashrc nie znikną., Nawet jeśli je unializujesz, nie są one usuwane z pliku bashrc. Następnym razem, gdy sesja bash jest ładowana, alias jest również z powrotem. Dlatego aby pozbyć się stałych aliasów, musimy ręcznie usunąć je z pliku bashrc.

Otwórz plik bashrc w Vimie.

$ vim~/.bashrc

Usuń aliasy bash, których nie potrzebujesz. Alternatywnie możesz je skomentować, aby następnym razem, gdy będziesz ich potrzebować, możesz po prostu odkomentować.

Zapisz plik i powiedz bashowi, aby przeładował bashrc.,

$ source ~/.bashrc

kilka przydatnych aliasów bash

oto kilka popularnych aliasów, których używa Wiele osób. Możesz eksperymentować z aliasami. Pamiętaj, że za każdym razem, gdy zapomnisz aliasu, możesz po prostu uruchomić polecenie „alias”, aby zobaczyć, który z nich uruchomić.

poniższe polecenie wyświetli zawartość katalogu z czytelnymi dla człowieka informacjami w formacie „long listing”.

$ alias ll=”ls-lha”

zróbmy „ls”, aby wyświetlić wpisy w kolumnie ze wskaźnikami.,

$ alias ls=”ls-CF”

możemy również wykonać literówkę uruchamiając zamierzone polecenie.

$ alias SL=”ls-Cf”

czasami wyjście ls będzie bardzo długie. W takiej sytuacji zmniejsz wydajność ls.

$ alias lsl=”ls-lhFA | less”

następnie jest to polecenie „cd”. Dodajmy alias do katalogu nadrzędnego.

$ alias ..=”Cd..,”

użyj następnego aliasu, aby wyszukać żądany plik / folder w bieżącym katalogu.

$ alias fhere=”find . – name „

teraz sprawdźmy kilka aliasów systemowych. Narzędzie ” df ” służy do sprawdzania użycia dysku. Ustaw następujący alias tak, aby raportował dane wyjściowe w jednostce czytelnej dla człowieka wraz z typem systemu plików i wyświetlał sumę na dole.

$ alias df=”DF-Tha –total”

a może zrekonstruujesz wyjście narzędzia „du”?,

$ alias du=”du-ach | sort-h”

narzędzie „free” zgłasza ilość używanej/nieużywanej pamięci uruchomionego systemu. Uczyńmy wyjście „wolne” bardziej przyjaznym.

$ alias free=”free-mt”

Jeśli stale pracujesz z tabelą procesów, istnieje wiele aliasów, które możemy zaimplementować. Na przykład, ustawmy domyślne wyjście dla polecenia „ps”.

$ alias ps=”ps auxf”

dodajmy funkcję wyszukiwania do tabeli procesów.,

$ alias psg=”ps aux | grep-v grep | grep-i-e VSZ-e”

a co powiesz na to, aby Katalog/folder był trochę łatwiejszy? Często po” mkdir „następuje flaga”- p ” do tworzenia dowolnego katalogu nadrzędnego. Zwiążmy go w następującym aliasie.

$ alias mkdir=”mkdir-p”

chcesz otrzymywać powiadomienia o każdym utworzeniu katalogu? Dodajmy flagę „- v ” z „mkdir”.

$ alias mkdir=”mkdir-pv”

Wget jest prostym programem do pobierania wiersza poleceń., Jeśli jednak pojawi się jakiś problem podczas pobierania, zostanie on automatycznie anulowany. Aby zmusić wget do kontynuowania pobierania, flaga „-c ” musi zostać przekazana. Połączmy je w ten pseudonim.

$ alias wget=”wget-c”

chcesz sprawdzić publiczny adres IP? Dodajmy go do listy aliasów!

$ alias myip=”curlhttp://ipecho.net/plain; echo”

oto jak wygląda mój bashrc z tymi wszystkimi aliasami.,

myśli końcowe

Alias jest wspaniałą funkcją, która zmniejsza obciążenie i nudę pisania tego samego długiego polecenia. Jest to również niezwykle przydatne w użyciu skryptów bash, aby zmniejszyć obciążenie pracą, podczas gdy kod pozostaje wolny od niepotrzebnego bałaganu.

nie ma stałego zestawu aliasów. Aliasy, o których wspomniałem wcześniej, są typowymi aliasami, z których eksperci zawsze korzystają. Jednak w zależności od twojej codziennej pracy, w końcu wymyślisz własne pseudonimy.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *