definicja introspekcji
termin introspekcja jest zwykle używany przez psychologów do odnoszą się do obserwacji i kontemplacji ludzi własnych myśli, uczuć i doznań. We wczesnej psychologii wyszkolona introspekcja była postrzegana jako przydatne narzędzie do zdobywania danych o naturze takich Poznań, chociaż metodologia popadła w niełaskę i została w znacznym stopniu porzucona w ciągu ostatniego stulecia., Jednak introspekcyjne Autoportrety są nadal stosowane w psychologii społecznej do oceny takich konstrukcji, jak postawy, co prowadzi do ciągłej debaty nad właściwą rolą introspekcji w psychologii naukowej.
Historia introspekcji
kontrowersyjny charakter introspekcji wynika z jej wykorzystania jako narzędzia metodologicznego przez strukturalistów, którzy pod koniec XIX wieku dążyli do stworzenia nowoczesnej, empirycznej psychologii., Wilhelm Wundt i inni szkolili badaczy do badania i opisywania własnych myśli, próbując stworzyć tabelę pierwiastków umysłowych analogiczną do układu okresowego pierwiastków chemicznych. Ta metoda wytrenowanego introspekcjonizmu została opisana przez Edwarda Titchenera jako wymagająca bezstronności, uwagi, komfortu i świeżości. Po 40 latach badań strukturaliści skatalogowali 50 000 konstrukcji, reprezentujących trzy główne klasy elementów-odczucia, obrazy i uczucia—z których każdy był postrzegany jako posiadający cztery atrybuty-jakość, intensywność, czas trwania i jasność.,
metoda wytrenowanego introspekcjonizmu ostatecznie ugrzęzła z problemami wiarygodności i ważności, zwłaszcza że szkolenie z natury zabarwiło raporty introspekcjonistów. Podejście to zostało skrytykowane przez teoretyków Gestalt, którzy twierdzili, że ogólna organizacja myśli jest ważniejsza niż poszczególne elementy, oraz przez behawiorystów, którzy twierdzili, że zachowanie, a nie myśl, jest właściwym celem psychologii naukowej., W ciągu następnych 50 lat te dwa podejścia zdominowały odpowiednio Europę i Stany Zjednoczone, a metoda wyszkolonej introspekcji została porzucona.
Ważność Introspekcyjnych raportów własnych
krytyka behawiorystyczna kwestionuje każdą metodę badawczą, która opiera się na introspekcyjnych raportach własnych ludzi o ich percepcji, myślach lub uczuciach. Jednak takie środki samo-raport są powszechnie stosowane w psychologii społecznej, zwłaszcza do oceny nastrojów, emocji, przekonań i postaw, często z dobrym skutkiem., To prawda, że okresowo pojawiają się obawy, że ludzie mogą zniekształcać swoje własne raporty, zwłaszcza jeśli postawy, które utrzymują, są niepożądane społecznie. A ostatnio naukowcy wykazali, że ludzie czasami mają ukryte postawy, których nie są nawet świadomi, a które, w związku z tym, nie mogą być oceniane za pomocą wspólnych środków samo-raportowania. Jednym z nich jest pogląd, że takie postawy odzwierciedlają rozbudowaną adaptacyjną podświadomość, która z natury koloruje wszystkie percepcje, komunikację i działania., Alternatywnym poglądem jest to, że dorozumiane postawy mogą być stosunkowo rzadkie i często zastępowane przez świadome.
krytycy twierdzą również, że introspekcja koniecznie zmienia poznania, które ludzie kontemplują i zgłaszają. Jeden z programów badań sugeruje, że samo myślenie o swoich postawach powoduje, że stają się one bardziej ekstremalne. Inna wskazuje, że myślenie o przyczynach swoich postaw może zasadniczo zmienić te postawy w istotny sposób., Na przykład w jednym z badań uczestnicy zastanawiali się, dlaczego woleli jeden z dwóch plakatów, zanim zdecydowali, który zabrać do domu; inni dokonali wyboru bez introspekcji. Kiedy skontaktowano się kilka tygodni później, ci, którzy mieli introspekcję przed wyborem, byli na ogół mniej zadowoleni z ich wyboru niż ci, którzy tego nie zrobili. Badacze sugerują, że introspekcja skupiała się na łatwych do komunikowania uzasadnieniach ich wyboru, które nie odzwierciedlały ich rzeczywistych uczuć, prowadząc do wyborów, które ostatecznie uznali za niezadowalające.,
jednym z powszechnych poglądów jest to, że ludzie zazwyczaj lepiej rozpoznają własne postawy niż introspektywicznie oceniają przyczyny lub procesy leżące u ich podstaw. W jednym z badań klienci odczuli kilka koszul nocnych, poinformowali, które preferują, a następnie opisali powody swoich preferencji. W rzeczywistości wszystkie suknie były takie same, chociaż ludzie preferowali tę po prawej stronie, ze względu na wspólny efekt pozycji seryjnej., Jednak nikt poprawnie nie zgłosił, że ich preferencje były określane przez pozycję szeregową; zamiast tego ludzie wymyślali uzasadnienia dla swoich preferencji. Tendencja ludzi do wprowadzania teorii na temat swoich myśli i preferencji, a nie do obiektywnego zgłaszania takich myśli, leży u podstaw wielu krytyki metod introspektywnych.
niemniej jednak, niektórzy psychologowie twierdzą, że introspekcja powinna być traktowana jak każda inna metodologia naukowa, w tym nowoczesne zadania obrazowania mózgu, które mogą wydawać się bardziej naukowe., Innymi słowy, naukowcy muszą opracować wyrafinowane teorie procesów poznawczych zaangażowanych w introspekcję, czynniki, które wpływają na takie procesy, a tym samym okoliczności, w których introspekcja może lub nie może dostarczyć użytecznych danych. Ogólnie rzecz biorąc, oczekuje się, że introspekcja przyniesie więcej cennych danych na temat sposobu, w jaki doświadczane są bodźce i Wydarzenia, niż na temat mechanizmów lub przyczyn tych doświadczeń. I, ogólnie rzecz biorąc, zbieżne wyniki z kilku różnych metod będą bardziej ostateczne niż wyniki z jednej samej metody.,
rozważ na przykład introspekcyjne raporty bólu. Lekarze zazwyczaj zakładają, że raporty o charakterze, nasileniu i lokalizacji bólu są bardzo pouczające, nawet jeśli nie są całkowicie dokładne. Kiedy pacjent mówi: „boli, gdy podnoszę prawą rękę”, jest to kluczowy dowód w kadrowaniu problemu, który należy rozwiązać i w diagnozowaniu dolegliwości. Inne rodzaje danych, takich jak rentgenowskie lub obrazowania mózgu może również dostarczyć przydatnych danych, zwłaszcza w połączeniu z tych raportów siebie., Ale lekarze są o wiele bardziej sceptyczni wobec spekulacji pacjenta na temat przyczyn zgłaszanego bólu, takich jak „czuję się, jakbym rozdarł Bursę.”Tutaj Inne metody mogą być bardziej użyteczne. Mimo to, gdy pacjent ma odpowiednią wiedzę (np. sama jest lekarzem), nawet introspekcje dotyczące związku przyczynowego mogą być cenne. Niektórzy pisarze sugerują zatem, że udoskonalenie metod introspekcyjnych może ostatecznie wymagać, aby badani otrzymali specjalne szkolenie, co było kontrowersyjną propozycją ze względu na wcześniejszą krytykę metody wytrenowanej introspekcji.