History and Culture
Ft. Traktat Laramie-1868
Laramie był drugim fortem zbudowanym przez rząd w serii fortów w celu ochrony osadników podróżujących po szlaku Oregońskim. Fort był sceną kilku podpisań traktatów, z których najważniejszym był Ft. Traktat z Laramie z 1868 roku.
, wojska zaczęły wkraczać na obszar, który był głównym źródłem polowań na bizony dla Czejenów, Siuksów i Arapaho. W 1866 Red Cloud odmówił podpisania Traktatu o nieagresji w Ft Laramie i wypowiedział wojnę wszystkim nie-Indianom wchodzącym do regionu. On i jego banda Siuksów Oglala dokonali szeregu ataków na amerykańskich osadników i górników, którzy podróżowali szlakami Oregonu i Bozemana. Kiedy w grudniu 1868 roku kapitan William Fetterman poprowadził partię pomocy na terytorium Indian, nigdy więcej ich nie widziano., Po kolejnych walkach, m.in. w bitwie pod Wagon Box i bitwie pod Hayfield, armia ostatecznie ewakuowała się z regionu w 1868 roku.
traktat Ft. Laramie zostało podpisane w 1868 roku zrzekając się Szlaku Bozemana w zamian za zaprzestanie dalszych nalotów indiańskich. Traktat ustanowił „Rezerwat wielkich Siuksów”, oddając Indianom ziemie na zachód od rzeki Missouri, w tym świętą ziemię Siuksów, Czarne wzgórza.. Red Cloud nalegał, aby niektóre rządowe forty, w tym Fort Laramie, zostały usunięte z rodzimych ziem przed podpisaniem umowy., Siuksowie świętowali podpisanie traktatu spalając każdy opuszczony fort wzdłuż szlaku. Traktat ten, podpisany przez różne strony tubylcze w ciągu kilku miesięcy po ciężkich negocjacjach, miał na celu ustanowienie pokojowych stosunków między Stanami Zjednoczonymi a Indianami, a także ustalenie granic rezerwatów, w których Indianie zgodzili się osiedlić.
traktat trwał tylko do czasu odkrycia złota w Black Hills w 1874 roku. Pośpiech górników na Czarne wzgórza zapoczątkował ostatnią wojnę równin, w tym bitwę o Little Bighorn., Naród Siuksów nigdy nie uznał utraty czarnych wzgórz. W 1980 roku Sąd Najwyższy podtrzymał poprzednią decyzję Court of Claims z 1979 roku, która orzekła, że Indianie Siuksów mieli prawo do nagrody w wysokości 17,5 miliona dolarów, plus 5% odsetek rocznie od 1877 roku, łącznie około 106 milionów dolarów. Justice Harry Blackmun napisał (a):
” podsumowując, wnioskujemy, że.. ustawa z 1877 r. nie miała wpływu na samą zmianę formy inwestycji indiańskich posiadłości plemiennych”., Ustawa z 1877 r. dotyczyła raczej przejęcia własności plemiennej, która została oddana na wyłączną okupację Siuksów przez Ft. Traktat z Laramie z 1868 roku. To przyjęcie wiązało się ze zobowiązaniem rządu do sprawiedliwego odszkodowania dla narodu Siuksów, a ten obowiązek, w tym przyznanie odsetek, musi być wreszcie zapłacony.”
Siuksowie nie zrealizowali czeku, wciąż argumentując, że ziemia powinna zostać zwrócona.