Henry Clay of Kentucky (1777-1852) cieszył się wybitną karierą polityczną, mimo że nigdy nie osiągnął swojego największego pragnienia—prezydentury. W 1803 Clay po raz pierwszy zasiadł w stanowej Izbie Reprezentantów stanu Kentucky, stając się kluczowym przywódcą Senatu w erze antebellum-okresie w historii Senatu naznaczonym gorącymi debatami nad niewolnictwem i ekspansją terytorialną. Został wybrany do Senatu Stanów Zjednoczonych w 1806 roku, mimo że nie osiągnął jeszcze wymaganego konstytucyjnie wieku 30 lat., Po dwóch kolejnych kadencjach w Senacie Clay został wybrany do Izby Reprezentantów, gdzie szybko awansował na spikera. W latach 1825-1829 pełnił funkcję sekretarza stanu pod przewodnictwem Johna Quincy ' ego Adamsa, po czym powrócił do Senatu w 1831 i ponownie w 1849, pełniąc łącznie 16 lat jako senator. Przez całą swoją karierę, jako senator, Spiker Izby i sekretarz stanu, Clay pomógł poprowadzić kruchą Unię przez kilka krytycznych impasów., Jako senator sfałszował kompromis z 1850 roku w celu utrzymania Unii, ale takie kompromisy nie mogły rozstrzygnąć rozłamowych kwestii, które ostatecznie doprowadziły do wojny domowej. Clay zdobył takie tytuły jak „The Great Compromiser” i „The Great Pacificator”, ale był również sprytnym i ambitnym politykiem, który zyskał kilku potężnych wrogów, zwłaszcza prezydenta Andrew Jacksona. W 1833 Clay zaaranżował naganę Jacksona. Kiedy Clay zmarł w 1852 roku, wielki głos Senatu został uciszony. Henry Clay był pierwszą osobą uhonorowaną ceremonią pogrzebową w Rotundzie Kapitolu.