godzina policyjna bije dzwon dnia rozstania,
lowing herd wind slowly o ' er the lea,
The Oracz homeward plods his weary way,
and leaves the world to darkness and to me.,
Teraz zanika migoczący krajobraz na widoku,
i całe powietrze uroczysty bezruch trzyma,
Zapisz gdzie chrząszcz koła jego droczący lot,
i senne tinklings kołują odległe fałdy;
Zapisz, że z yonder bluszcz-manted tow 'r
smutna Sowa robi do księżyca narzekać
z takich jak, różdżka blisko jej sekret bow' r,
molestować jej starożytne samotne rządy.
pod tymi chropowatymi wiązami, cieniem cisu,
gdzie trawa w wielu pleśniowych stosach,
każdy w swojej wąskiej celi na zawsze leżał,
niegrzeczni przodkowie z wioski śpią.,
bryzgoczące wołanie kadzącego poranka,
jaskółka drżąca z budowanej słomą szopy,
kapryśny clarion koguta, lub echoczący róg,
już nie obudzi ich z pokornego łoża.
dla nich już nie pali się płonące palenisko,
lub zapracowana gospodyni pielęgnuje swoją wieczorną opiekę:
żadne dzieci nie biegną do powrotu ojca,
ani nie wspinają się na kolana zazdroszcząc pocałunku, aby się podzielić.
często zbierali plony na sierp,
ich bruzda często uparta glebe pękła:
Jak oni przegonili swoją drużynę!
Jak uginały się lasy pod ich mocnym uderzeniem!,
niech ambicja nie wyśmiewa ich pożytecznej pracy,
ich domowych radości, a przeznaczenie niejasne;
ani wielkość nie słyszy z pogardliwym uśmiechem
krótkie i proste kroniki ubogich.
chwała heraldyki, Przepych pow' r,
i całe to piękno, całe bogactwo, które dał E ' ER,
czeka tak samo nieuniknioną godzinę:
ścieżki chwały prowadzą tylko do grobu.
ani wy, dumni, nie przypisujcie im winy,
Jeśli pamięć o ich grobowcu nie podniesie trofeów,
Gdzie przez długą nawę i sklepienie gwiaździste hymn pęcznieje nuta pochwalna.,
Czy piętrowa urna lub animowany biust
Powrót do swojej rezydencji może nazwać ulotnym oddechem?
Czy głos honoru może wywołać cichy pył,
czy Flatt ' ry ukoi tępe zimne ucho śmierci?
być może w tym zaniedbanym miejscu leży
jakieś serce raz w ciąży z niebiańskim ogniem;
ręce, aby rózga Imperium mogła kołysać się,
lub obudzić żywą lirę do ekstazy.
ale wiedza dla ich oczu jej obszerna strona
bogata w łupy czasu nie rozwijała się;
chłód nędzy stłumił ich szlachetny gniew,
i zamroził genialny prąd duszy.,
pełne wiele klejnotów najczystszych promieni pogodne
ciemne niezgłębione jaskinie niedźwiedzia oceanicznego:
pełne Wiele Kwiat rodzi się, aby zarumienić się niewidzialnie,
i zmarnować swoją słodycz na pustynnym powietrzu.
jakaś wieś, która z nieustraszoną piersią
Mały tyran swoich pól wytrzymał,
jakiś niemyły niechlujny Milton tutaj może odpocząć,
jakiś Cromwell bez winy z krwi swego kraju.,
brawa listy senatów rozkazywać,
groźby bólu i Ruiny pogardzać,
rozrzucać mnóstwo O' er ziemi uśmiechniętej,
i czytać ich historię w oczach narodu,
ich los zakazał: ani ograniczał tylko
ich Świetliste cnoty, ale ich zbrodnie ograniczone;
zakazał przedzierać się przez rzeź do tronu,
i zamykać Bramy Miłosierdzia dla ludzkości,
walczące bóle świadomej prawdy ukrywać,
aby ugasić rumieniec pomysłowego wstydu,
lub stos kapliczki luksusu i dumy
kadzidłem rozpalonym przy płomieniu muzy.,
z dala od niegodziwych kłótni tłumu,
ich trzeźwe życzenia nigdy nie nauczą się zbłądzić;
wzdłuż chłodnej doliny życia
zachowywali bezgłośny ton swojej drogi.
A jednak te kości z obelgi chronią
jakiś wątły pomnik wciąż Stojący blisko,
z nieokrzesanymi rymami i bezkształtną rzeźbą,
błagają o Przemijający hołd westchnienia.
ich imiona, ich lata, pisane przez TH 'unletter' d muse,
miejsce sławy i elegii:
i wiele świętych tekstów wokół niej,
które uczą wiejskiego moralisty umierać.,
dla kogo, dla głupiego zapomnienia zdobycz,
ta przyjemna niespokojność,
opuściła ciepłe zakątki radosnego dnia,
ani nie rzuciła tęsknego spojrzenia za sobą?
na jakąś pieszczotliwą pierś rozstępująca dusza polega,
niektóre pobożne krople zamykające oko wymaga;
Ev 'N z grobowca głos natury płacze,
Ev' N w naszych Popiołach żyją swoimi pożarami.,
dla Ciebie, ktĂłry, Ĺ „wiadomy O Th' unhonour’d dead,
dostaĹ' w tych wierszach ich bezsztucznä … opowieĹ „ć;
jeĹ” li przypadek, przez samotnÄ … kontemplacjÄ ™ prowadzonÄ…,
jakiĹ „bratni duch zapyta o TwĂłj los,
ktĂłry mĂłgĹ' by powiedzieć,
czÄ ™ sto widzieliĺ „my go o brzasku
Szczotkujä … C pospiesznymi krokami rosä ™ z dala
aby spotkaÄ ‡ sĹ' oĹ ” ce na trawniku na găłrze.
' tam u stóp buka kiwającego głową
, który tak wysoko wieje swoje stare fantastyczne korzenie,
jego apatyczna długość w południe rozciągała się,
i porzeczała nad strumykiem, który bełkotał.,
’Hard by Yon wood, now smiling as in scorn,
Mutt' ringing his krnąbrne fantazje he wove,
Now drooping, wooful wan, like one forlorn,
Or crazed with care, or cross ' d in hopeless love.
’pewnego ranka tęskniłem za nim na custom' d hill,
wzdłuż wrzosowiska i w pobliżu jego fav 'Rite drzewo;
inny przyszedł;
ani jeszcze obok rill,
ani w górę trawnika, ani w lesie nie był on;
' następny z brudów należnych w smutnej tablicy
powoli przez drogę kościelną widzieliśmy go borne.,
podejdź i poczytaj (bo możesz przeczytać) lay
wyryty na kamieniu pod cierniem:'
Epitafium
tutaj spoczywa głowa na kolanach Ziemi
młodzieniec do szczęścia i do sławy nieznany.
uczciwa nauka nie pochyliła się nad jego skromnym porodem,
i melancholijne piętnowanie go dla siebie.
wielka była jego szczodrość, a jego dusza szczera,
Heav 'N zrobił zadośćuczynienie jak w dużej mierze wysłać:
dał Mis’ry wszystko, co miał, łza,
zyskał od Heav' N (’było wszystko, czego chciał) przyjaciela.,
nie szukaj dalej jego zasług, aby ujawnić,
lub wyciągnąć jego słabości z ich strasznego miejsca zamieszkania,
(tam jednak w drżącej nadziei spoczywają)
łono jego ojca i jego Boga.