kwestie Prawneedytuj
Jeśli Przedsiębiorstwo eksportuje produkt po cenie niższej niż cena, którą zwykle pobiera na własnym rynku krajowym, lub sprzedaje po cenie, która nie pokrywa jego pełnych kosztów produkcji, mówi się, że „dumping” produktu. Jest to część podrzędna różnych form dyskryminacji cenowej i jest klasyfikowana jako dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia. Opinie różnią się co do tego, czy taka praktyka stanowi nieuczciwą konkurencję, ale wiele rządów podejmuje działania przeciwko dumpingowi w celu ochrony przemysłu krajowego., Porozumienie WTO nie wydaje wyroku. Koncentruje się na tym, w jaki sposób rządy mogą lub nie mogą reagować na dumping—dyscyplinuje działania antydumpingowe i często nazywa się je „porozumieniem antydumpingowym”. (Skupienie się wyłącznie na reakcji na dumping kontrastuje z podejściem przyjętym w porozumieniu w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.)
definicje prawne są bardziej precyzyjne, ale ogólnie rzecz biorąc, porozumienie WTO pozwala rządom na działanie przeciwko dumpingowi w przypadku wystąpienia rzeczywistej („istotnej”) szkody dla konkurencyjnego przemysłu krajowego., W tym celu rząd musi wykazać, że ma miejsce dumping, obliczyć zakres dumpingu (o ile niższa jest cena eksportowa w porównaniu z ceną na rynku krajowym eksportera) oraz wykazać, że dumping powoduje szkodę lub grozi wyrządzeniem szkody.
definicje i zakres
chociaż jest to dozwolone przez WTO, układ Ogólny w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) (art. VI) umożliwia krajom podjęcie działań przeciwko dumpingowi. Porozumienie antydumpingowe wyjaśnia i rozszerza art. VI, a oba te elementy funkcjonują razem., Pozwalają one państwom na działanie w sposób, który normalnie łamałby Zasady GATT wiążące taryfy i nie dyskryminował partnerów handlowych—zazwyczaj działanie antydumpingowe oznacza nałożenie dodatkowego cła przywozowego na dany produkt z danego kraju wywozu w celu zbliżenia jego ceny do „wartości normalnej” lub usunięcia szkody dla przemysłu krajowego w kraju przywozu.
istnieje wiele różnych sposobów obliczania, czy dany produkt jest wyrzucany mocno, czy tylko lekko. Umowa zawęża zakres możliwych opcji., Zawiera on trzy metody obliczania „wartości normalnej” produktu. Główny opiera się na cenie na rynku krajowym eksportera. Jeżeli nie można tego wykorzystać, dostępne są dwie alternatywy—Cena pobierana przez eksportera w innym kraju lub obliczenie oparte na połączeniu kosztów produkcji eksportera, innych wydatków i normalnych marż zysku. Porozumienie określa również, w jaki sposób można dokonać uczciwego porównania między ceną eksportową a ceną normalną.,
reguła Pięcioprocentowa
zgodnie z przypisem 2 do Porozumienia antydumpingowego sprzedaż krajowa produktu podobnego jest wystarczająca do ustalenia wartości normalnej, jeżeli stanowi 5% lub więcej sprzedaży rozpatrywanego produktu na rynek kraju przywozu. Jest to często nazywane pięcioprocentowym lub testem żywotności na rynku wewnętrznym. Test ten stosuje się na całym świecie, porównując ilość sprzedaną produktu podobnego na rynku krajowym z ilością sprzedaną na rynku przywozu.,
wartość normalna nie może być oparta na cenie na rynku krajowym eksportera, jeżeli nie ma sprzedaży krajowej. Na przykład, jeżeli produkty są sprzedawane wyłącznie na rynku zagranicznym, wartość normalna będzie musiała zostać ustalona na innej podstawie. Ponadto niektóre produkty mogą być sprzedawane na obu rynkach, ale ilość sprzedawana na rynku krajowym może być niewielka w porównaniu z ilością sprzedawaną na rynku zagranicznym. Sytuacja ta zdarza się często w krajach o małych rynkach krajowych, takich jak Hongkong i Singapur, choć podobne okoliczności mogą się zdarzyć również na większych rynkach., Wynika to z różnic w czynnikach, takich jak smak konsumenta i konserwacja.
obliczenie zakresu dumpingu w odniesieniu do produktu nie wystarczy. Środki antydumpingowe mogą być stosowane tylko wtedy, gdy akt dumpingu szkodzi przemysłowi w kraju przywozu. Dlatego szczegółowe dochodzenie musi być najpierw przeprowadzone zgodnie z określonymi zasadami., Dochodzenie musi ocenić wszystkie istotne czynniki ekonomiczne, które mają wpływ na stan danego przemysłu; jeżeli okaże się, że ma miejsce dumping i szkodzi przemysłowi krajowemu, Przedsiębiorstwo eksportujące może podnieść swoją cenę do uzgodnionego poziomu w celu uniknięcia ceł antydumpingowych przywozowych.,
procedury dochodzeniowe i procesoweedytuj
określono szczegółowe procedury dotyczące sposobu wszczynania spraw antydumpingowych, sposobu prowadzenia dochodzeń oraz warunków zapewnienia wszystkim zainteresowanym stronom możliwości przedstawienia dowodów. Środki antydumpingowe muszą wygasnąć pięć lat po dacie nałożenia, chyba że przegląd wykaże, że zakończenie stosowania środka doprowadziłoby do powstania szkody.,
ogólnie rzecz biorąc, dochodzenie antydumpingowe rozwija się zazwyczaj na następujących etapach: producenci krajowi składają wniosek do właściwego organu o wszczęcie dochodzenia antydumpingowego. Następnie prowadzone jest dochodzenie wobec zagranicznego producenta w celu ustalenia, czy zarzut jest zasadny., Komisja wykorzystuje kwestionariusze wypełnione przez zainteresowane strony w celu porównania ceny eksportowej zagranicznego producenta (lub producentów) z wartością normalną (cena na rynku krajowym eksportera, Cena pobierana przez eksportera w innym kraju lub obliczenia oparte na połączeniu kosztów produkcji eksportera, innych wydatków i normalnych marż zysku)., Jeżeli cena eksportowa zagranicznego producenta jest niższa niż cena normalna, a organ badający udowodni związek przyczynowy między domniemanym dumpingiem a szkodą poniesioną przez przemysł krajowy, dochodzi do wniosku, że zagraniczny producent stosuje dumping swoich produktów. Zgodnie z art. VI GATT dochodzenia w sprawie dumpingu, z wyjątkiem szczególnych okoliczności, kończą się w ciągu jednego roku, a w żadnym wypadku nie później niż 18 miesięcy po wszczęciu postępowania. Środki antydumpingowe muszą wygasnąć pięć lat po dacie nałożenia, chyba że przegląd wykaże, że zakończenie stosowania środka doprowadziłoby do powstania szkody.,
dochodzenia antydumpingowe należy niezwłocznie zakończyć w przypadkach, gdy władze stwierdzą, że margines dumpingu jest, de minimis, lub nieznaczny (zdefiniowany jako mniej niż 2% ceny eksportowej produktu). Inne warunki są również ustalone. Na przykład dochodzenia muszą również zostać zakończone, jeśli wielkość przywozu po cenach dumpingowych jest znikoma (tj. jeśli wielkość przywozu z jednego kraju wynosi mniej niż 3% całkowitego przywozu tego produktu—chociaż dochodzenia mogą być kontynuowane, jeśli kilka krajów, z których każdy dostarcza mniej niż 3% przywozu, łącznie stanowi 7% lub więcej całkowitego przywozu).,
w umowie mówi się, że państwa członkowskie muszą niezwłocznie i szczegółowo informować Komitet ds. praktyk antydumpingowych o wszystkich wstępnych i ostatecznych działaniach antydumpingowych. Muszą również składać sprawozdania ze wszystkich dochodzeń dwa razy w roku. Gdy pojawiają się różnice, członkowie są zachęcani do wzajemnej konsultacji. Mogą również korzystać z procedury rozstrzygania sporów WTO.
działania w Stanach Zjednoczonychedytuj
w Stanach Zjednoczonych krajowe firmy mogą złożyć petycję antydumpingową zgodnie z przepisami ustalonymi przez USA., Departament Handlu, który określa „wartość niższą od wartości godziwej” i Komisja Handlu Międzynarodowego, która określa „szkodę”. Postępowanie to odbywa się według harmonogramu regulowanego przez prawo amerykańskie. Departament Handlu regularnie stwierdzał, że produkty były sprzedawane po cenie niższej niż wartość godziwa na rynkach amerykańskich. Jeżeli przemysł krajowy jest w stanie stwierdzić, że poniósł szkodę w wyniku dumpingu, cła antydumpingowe są nakładane na towary przywożone z kraju wywrotek według stopy procentowej obliczonej w celu przeciwdziałania marginesowi dumpingu.,
związane z cłami antydumpingowymi są „cła wyrównawcze”. Różnica polega na tym, że cła wyrównawcze mają na celu zrównoważenie szkodliwego subsydiowania, podczas gdy cła antydumpingowe równoważą szkodliwy dumping.
niektórzy komentatorzy zauważyli, że wewnętrzny protekcjonizm i brak wiedzy na temat zagranicznych kosztów produkcji prowadzą do nieprzewidywalnego procesu instytucjonalnego otaczającego dochodzenie. Członkowie WTO mogą składać skargi na środki antydumpingowe.,
z powodu azjatyckiego kryzysu finansowego z 1997 r., mini-krachu z 27 października 1997 r. i rosyjskiego kryzysu finansowego z 1998 r., producenci stali w Stanach Zjednoczonych zostali poważnie poszkodowani przez rekordowy wzrost o ponad 40 milionów ton taniego importu stali, co spowodowało utratę ponad 10 000 miejsc pracy w produkcji stali w 1998 r. i było bezpośrednią przyczyną trzech bankructw średnich firm stalowych (Acme Steel, Laclede Steel I Geneva Steel), zmniejszoną wielkość, niższe ceny i wpływ na gotowość do pracy. prywatnych banków i instytucji inwestycyjnych, aby udzielać pożyczek amerykańskim producentom stali., W rezultacie Kongres uchwalił Emergency Steel Loan Guarantee Act I Emergency Oil and Gas guaranted Loan Act z 1999 roku, znany również jako Emergency Steel Loan Guarantee Act z 1999 roku.
dumping z krajów Trzecichedytuj
dumping z krajów trzecich jest sytuacją, w której wywóz produktu z jednego kraju jest poszkodowany lub zagrożony szkodą z powodu wywozu produktu z drugiego kraju do kraju trzeciego po cenie niższej niż wartość godziwa., Sekcja 1318 Omnibus Trade and Competitiveness Act z 1988 r. (PL 100-418) ustanawia procedury dla przemysłu USA w celu zwrócenia się do przedstawiciela handlowego USA o zwrócenie się do rządu zagranicznego, który jest sygnatariuszem Kodeksu antydumpingowego GATT, o wszczęcie dochodzenia antydumpingowego w imieniu przemysłu USA, który twierdzi, że jest poszkodowany przez dumping na rynku tego kraju.
działania w Unii Europejskiejedytuj
Unia Europejska jest w gestii Komisji Europejskiej. Rozporządzenie to reguluje rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r.w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej oraz Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej., Jednakże realizacja działań antydumpingowych (działania w zakresie ochrony handlu) jest podejmowana po głosowaniu przez różne komitety z reprezentacją państw członkowskich.
rozporządzenie (WE) nr 384/96 traci moc Rozporządzeniem (WE) nr 1225/2009, jednakże uchylenie Rozporządzenia (WE) nr 384/96 nie narusza ważności postępowań wszczętych na jego podstawie.
organem biurokratycznym odpowiedzialnym za doradztwo państwom członkowskim w zakresie działań antydumpingowych jest Dyrekcja Generalna ds. handlu (DG Trade) w Brukseli. Przemysł wspólnotowy może złożyć wniosek o wszczęcie dochodzenia antydumpingowego., DG ds. handlu najpierw bada sytuację skarżących. Jeżeli okaże się, że reprezentują one co najmniej 25% przemysłu wspólnotowego, prawdopodobnie rozpocznie się dochodzenie. Proces ten opiera się na dość specyficznych wytycznych zawartych w przepisach. DG ds. handlu wyda zalecenie komitetowi określonemu jako Komitet Doradczy ds. ceł antydumpingowych, w sprawie którego każde państwo członkowskie ma jeden głos. Państwa członkowskie wstrzymujące się od głosu będą traktowane tak, jakby głosowały za ochroną przemysłu – systemem głosowania, który spotkał się z poważną krytyką.,
jak wynika z kryterium rozpoczęcia dochodzenia, działania antydumpingowe UE są przede wszystkim uważane za część portfela „ochrony handlu”. Interesy konsumentów i interesy niezwiązane z przemysłem („interesy Wspólnoty”) nie są podkreślane podczas dochodzenia. W toku dochodzenia zazwyczaj poszukuje się szkód wyrządzonych producentom wspólnotowym przez dumping, a poziom ustalonych taryf opiera się na szkodach wyrządzonych producentom wspólnotowym przez dumping.
w przypadku braku konsensusu decyzja trafia do Rady Europejskiej.
w przypadku nałożenia cła trwają teoretycznie pięć lat., W praktyce trwają one co najmniej rok dłużej, ponieważ przeglądy wygaśnięcia są zwykle inicjowane pod koniec pięciu lat, a podczas procesu przeglądu utrzymuje się status quo.
przykładem działania antydumpingowego podjętego przez Unię Europejską jest cło nałożone na przywóz rowerów z Chin do UE, które ostatnio było kontynuowane w wysokości 48,5%. Podatek został również rozszerzony na przywóz z Indonezji, Malezji, Sri Lanki i Tunezji. Jednak niektóre przedsiębiorstwa są wykluczone lub mają obniżoną stawkę.,
chińska sytuacja ekonomicznaedytuj
dochodzenie w sprawie dumpingu zasadniczo porównuje ceny krajowe oskarżonego Państwa stosującego dumping z cenami importowanego produktu na rynku europejskim. Jednakże przed obliczeniem marginesu dumpingu stosuje się kilka zasad do danych. Najbardziej kontrowersyjne jest pojęcie „rynku analogowego”., Niektóre kraje eksportujące nie otrzymują statusu” gospodarki rynkowej „od UE: Chiny są najlepszym przykładem, ponieważ ich status rynkowy jest uważany za „kapitalizm sponsorowany przez państwo”. W takich przypadkach DG ds. handlu nie może wykorzystywać cen krajowych jako sprawiedliwej miary ceny krajowej. Konkretny przemysł eksportowy może również utracić status rynkowy, jeżeli Dyrekcja Generalna ds. handlu uzna, że przemysł ten otrzymuje pomoc rządową. Inne stosowane testy obejmują stosowanie międzynarodowych standardów rachunkowości i prawa upadłościowego.,
konsekwencje nieudzielenia statusu gospodarki rynkowej mają duży wpływ na dochodzenie. Na przykład, jeśli Chiny są oskarżane o dumping widżetów, podstawowym podejściem jest uwzględnienie ceny widżetów w Chinach w porównaniu z ceną chińskich widżetów w Europie. Jednak Chiny nie mają statusu gospodarki rynkowej, więc chińskie ceny krajowe nie mogą być wykorzystane jako punkt odniesienia. Zamiast tego DG ds. handlu musi zdecydować o analogicznym rynku: rynku, który ma status gospodarki rynkowej i który jest wystarczająco podobny do Chin., Brazylia i Meksyk zostały wykorzystane, ale Stany Zjednoczone są popularnym rynkiem analogowym. W tym przypadku cena widżetów w Stanach Zjednoczonych jest uważana za substytut ceny widżetów w Chinach. Ten proces wyboru rynku analogowego jest uzależniony od wpływu skarżącego, co doprowadziło do pewnej krytyki, że jest on nieodłączną tendencją w tym procesie.
, Chiny rozwijają się teraz do bardziej wolnego i Otwartego Rynku, w przeciwieństwie do gospodarki planowej na początku lat 60., rynek w Chinach jest bardziej chętny do przyjęcia globalnej konkurencji. W związku z tym konieczne jest ulepszenie regulacji rynkowych i pokonanie barier wolnego handlu w celu poprawy sytuacji i wypracowania odpowiednio ocenionego poziomu cen w celu oceny zachowań „dumpingu”., Sekcja 9A i 9B ustawy o cłach i taryfach z 1975 r. (z późn. zm. 1995 r.) oraz zasady antydumpingowe, takie jak (identyfikacja, Ocena i pobieranie cła antydumpingowego na wyroby po cenach dumpingowych oraz określenie szkody) Zasady z 1995 r. sekcja 9a ustawy o cłach i taryfach z 1975 r. stanowi, że „Jeżeli jakikolwiek artykuł jest wywożony z jakiegokolwiek kraju lub terytorium do Indii po cenie niższej niż jego wartość normalna, to po przywozie takiego artykułu do Indii rząd centralny może, w drodze powiadomienia w Dzienniku Urzędowym, nałożyć cło antydumpingowe nieprzekraczające marginesu dumpingu. w odniesieniu do takiego artykułu.,”Na dzień 28 listopada 2016 r.Dyrekcja Generalna ds. ceł antydumpingowych i ceł sprzymierzonych (DGAD) wszczęła 353 postępowania antydumpingowe, z których w stu trzydziestu przypadkach obowiązują środki antydumpingowe. W styczniu 2017 r.rząd indyjski nałożył cło antydumpingowe na wyroby stalowe powlekane w Kolorze przywożone z Unii Europejskiej i Chin na okres sześciu miesięcy.,
jednak posunięcie to zostało pochwalone przez Dyrektora Handlowego Essar Steel India, H Shivrama Krishnana, ale importerzy wyrazili zaniepokojenie środkami ochronnymi, takimi jak minimalna cena importowa i cło antydumpingowe, zwłaszcza w przypadku zwężenia rynku krajowego i spadku przywozu.
w lipcu 2015 r.rząd nałożył cło antydumpingowe na płyty pilśniowe przywożone z Indonezji i Wietnamu. Stało się to po tym, jak CEO i dyrektor zarządzający Greenply Industries, Shobhan Mittal złożył wniosek o wszczęcie dochodzenia antydumpingowego., Głównym powodem sondażu było to, że różnica cen między krajowym i importowanym MDF wyniosła 5-6 procent, a import netto MDF wynosił około 30-35 procent, z których większość pochodziła z Indonezji i Wietnamu.
w dniu 8 marca 2017 r.rząd Indii nałożył cło antydumpingowe w wysokości od 6,30 USD do 351,72 USD za tonę na przywóz juty i jej produktów z Bangladeszu i Nepalu. Później rząd Indii wycofał cło antydumpingowe w przypadku Nepalu.
w dniu 26 października 2017 r.Indie nałożyły cło antydumpingowe na stal nierdzewną z USA, UE i Chin.,
Indie nałożyły cło antydumpingowe na niektóre produkty ze stali nierdzewnej pochodzące z Unii Europejskiej i innych krajów, w tym Chin i Korei, w celu ochrony przemysłu krajowego przed tanim przywozem.
cło zostało nałożone przez Departament dochodów na podstawie zalecenia Dyrekcji Generalnej ceł antydumpingowych i ceł sprzymierzonych (DGAD).
• cło antydumpingowe będzie obowiązywać do dnia 10 grudnia 2020 r.,
• kierunek jednak zwalnia niektóre gatunki stali nierdzewnej z cła.
• cło zostanie nałożone na przywóz wyrobów ze stali nierdzewnej z Chin, Tajwanu, Korei Południowej, Republiki Południowej Afryki, Tajlandii, Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej.
nadużywanie środków antydumpingowychedytuj
chociaż środki antydumpingowe zostały wprowadzone jako zasadnicza zasada w zapobieganiu protekcjonizmowi i promowaniu wolnego handlu, wiele przypadków praktyk antydumpingowych sugeruje, że środki antydumpingowe zostały wykorzystane jako narzędzie protekcjonizmu., Twierdzono, że Indie i Chiny stosowały cło antydumpingowe (ADD) jako formę „zaworów bezpieczeństwa”-w celu złagodzenia presji konkurencyjnej na rynku krajowym. Środki antydumpingowe zostały również wykorzystane jako forma” odwetu ” wobec produktów krajów, które nakładają dodatkowe środki na produkty kraju przyjmującego. USA konsekwentnie zarzucano nadużywanie środków antydumpingowych poprzez praktykę zerowania. Podobnie tylko w około 2% przypadków stwierdzono, że UE nałożyła dodatkowe środki w celu zrównoważenia dumpingu., W pozostałych 98% przypadków antydumpingowych wykorzystano do celów innych niż kompensowanie dumpingu.