rzeka Kongo jest długą, łukową rzeką, której dorzecze obejmuje dziewięć krajów w Afryce środkowo-zachodniej. Ten rozległy zbiornik wodny zapewnia żywność, wodę, lekarstwa i transport około 75 milionów ludzi w otaczającym basenie, zgodnie z globalnym Atlasem leśnym Uniwersytetu Yale ' a.,
według Mongabay, organizacji non-profit zajmującej się nauką o środowisku i ochroną środowiska, rzeka Kongo płynie dwa razy zygzakiem przez równik, przepływając od Afryki Wschodniej, przez lasy deszczowe Konga, aż do Oceanu Atlantyckiego. Od swoich dopływów do miejsca, gdzie spotyka się z Oceanem Atlantyckim, ogromna rzeka obejmuje rapids, mokradła, tereny zalewowe, jeziora i bagna.
ponadto rzeka Kongo jest najgłębszą odnotowaną rzeką na świecie o głębokości 720 stóp (220 metrów) w częściach — zbyt głęboką, aby światło mogło przeniknąć-donosi New York Times., Jest również drugą najdłuższą rzeką w Afryce. ma długość ok. 2920 Mil (4700 km), według Phys.org. (Afrykańska rzeka Nil jest najdłuższą rzeką na świecie o długości 4135 mil, czyli 6650 km.), Co czyni rzekę Kongo dziewiątą najdłuższą na świecie.
Related: umierające ryby ujawniły, że Kongo jest najgłębszą rzeką świata
region otaczający Kongo posiada wiele cennych zasobów, od Kości Słoniowej po gumę i drewno-donosi BBC., „To ogromne Słodkowodne serce Afryki” – powiedziała Melanie Stiassny, ekspert w dziedzinie ichtiologii kongijskiej i kustosz w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej.
rządy od dawna walczyły o kontrolę nad Kongo; brutalny reżim kolonialny niesławnego króla Belgii Leopolda II z lat 1885-1908, upamiętniony w noweli Josepha Conrada „Serce ciemności” z 1899 roku, był jednym z najkrwawszych.,
położenie i geografia systemu rzecznego Kongo
system rzeczny Kongo przebiega przez Republikę Konga, Demokratyczną Republikę Konga, Republikę Środkowoafrykańską, zachodnią Zambię, Północną Angolę oraz części Kamerunu i Tanzanii według National Geographic.
Ten długi system rzeczny ma unikalną anatomię, która dzieli go na trzy odrębne regiony: górny, środkowy i dolny Kongo. Górny składa się z dopływów i rapids, środkowy jest w większości stały strumień, a dolny składa się z wąwozów i wodospadów, które mogą uczynić go niebezpiecznym.,
dopływy, lub mniejsze rzeki lub strumienie, które zasilają rzekę Kongo, są znane jako górne Kongo. Rzeka Lualaba stanowi główny dopływ rzeki Kongo. Pochodzi z południowo-wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga, na płaskowyżu Katanga na wysokości 1220 m n. p. m.i płynie w kierunku północnym przez kraj. Niesie najwięcej wody do Konga ze swoich dopływów. Po 1800 Mil (2900 km), rzeka Lualaba zasila (i staje się) rzeką Kongo.,
kolejnym mniejszym i bardziej oddalonym dopływem, który wpada do rzeki Kongo, jest rzeka Chambeshi, która zaczyna się w Zambii i przepływa przez około 300 mil (480 km), aż zasila rzekę Lualaba w pobliżu granicy Zambii i Demokratycznej Republiki Konga. Ta większa sieć rzek jest czasami określana jako system rzeczny Kongo-Lualaba-Chambeshi.
te dopływy we wschodniej Afryce płyną na północ i stanowią źródło rzeki Środkowej i dolnej-powiedział Stiassny., Ten górny odcinek Kongo zaczyna się łukować i tworzy łuk po przejściu przez równik w środkowej Demokratycznej Republice Konga. Rzeka posiada kilka głównych rapids tutaj przed dotarciem do miasta Kisangani (dawniej znany jako Stanleyville), jednego z największych miast w Demokratycznej Republice Konga.,
dwukrotnie przepływa od Afryki Wschodniej, przez lasy deszczowe Konga, aż po Ocean Atlantycki., (Image credit: )
górne Kongo kończy się i staje się środkowym Kongo w tych głównych rapids, które są znane jako Boyoma Falls (dawniej znany jako Stanley Falls), seria siedmiu katarakty, lub dużych wodospadów, które są ledwo przejezdne i rozpiętość około 60 mil (97 km), zgodnie z Encyklopedią Britannica.
Środkowe Kongo ma około 1609 km długości i aż 14,5 km szerokości w niektórych miejscach., Dzięki bliskości dużych miast i łatwości nawigacji wielu mieszkańców obszaru korzysta z tego odcinka rzeki do transportu łodziami.
po 1000-milowym odcinku środkowego Konga, rzeka spowalnia się do Wirtualnego stoiska-nieruchomo na 20 mil (32 km) — odcinek znany jako Basen Malebo (dawniej Basen Stanley). Stolica Republiki Konga, Brazzaville, znajduje się na północnym brzegu rzeki, podczas gdy stolica Demokratycznej Republiki Konga, Kinszasa, znajduje się na południowym brzegu basenu Malebo. Basen kończy się nagle z Livingstone Falls, które mają 220 mil (354 km) rapids., W tym miejscu woda opada nad głębokimi kanionami, wyznaczając początek dolnego Konga.
” możesz sobie wyobrazić, że spadasz z płaskowyżu i cała ta woda pogrąża się w wąskim wąwozie. To zupełnie inny rodzaj rzeki niż reszta Kongo-powiedział Stiassny. „Meandrująca, wolno płynąca rzeka, a potem wpada do basenu Malebo, a potem po prostu wpada w dół.”
Dolne Kongo jest około 200-milowym (320 km) wąskim kanałem, który opróżnia się do Oceanu Atlantyckiego., Różni się to od większości innych dużych rzek, które zwykle tworzą deltę rzeki lub sieć mniejszych rzek i strumieni, które wypływają do oceanu.
prędkość rzeki wzrasta tutaj, ponieważ ogromna ilość wody, którą niesie — prawie trzy razy więcej niż rzeka Missisipi — wypływa z wąskiego wąwozu, który ma mniej niż 250 metrów w niektórych miejscach. Rzeka Kongo co sekundę przenosi około 1,25 miliona stóp sześciennych (35 000 metrów sześciennych) wody do Oceanu Atlantyckiego., (Dla porównania, rzeka Missisipi odprowadza średnio około 590 000 stóp sześciennych (17 000 metrów sześciennych) wody na sekundę do Zatoki Meksykańskiej, według National Parks Service.)
razzaville, Republika Konga. Livingstone Falls składa się z 220 mil (354 km) rapids i wyznacza początek dolnego Konga., (Image credit: Veronique DURRUTY / Gamma-Rapho via Getty Images)
Dorzecze rzeki Kongo
obszar lądowy, który wpada do rzeki Kongo, jest znany jako Dorzecze rzeki Kongo lub Dorzecze Konga. Jest drugim co do wielkości dorzeczem na świecie, o powierzchni 1,3 miliona mil kwadratowych (3,4 miliona km kwadratowych), po dorzeczu Amazonki, który wynosi prawie 3 miliony mil kwadratowych (7,5 miliona km kwadratowych). Dla porównania, wielkość Indii wynosi około 1,27 mln mil kwadratowych (3,3 mln km kwadratowych).,
kraina w dorzeczu Konga to sieć mniejszych rzek, bagien i lasów. Jego obszar obejmuje prawie całą Republikę Konga, Demokratyczną Republikę Konga, Republikę Środkowoafrykańską, zachodnią Zambię, Północną Angolę oraz części Kamerunu, Gabonu i Tanzanii. Od północy graniczy z Saharą, od południa i zachodu z Oceanem Atlantyckim, a od wschodu z regionem jezior wschodnioafrykańskich.,
Dorzecze Konga otacza równik, z rzeką przecinającą równik dwa razy na około 700-milowym odcinku (1100 km)., Mieszanka klimatu równikowego i ogromnego źródła wody dostarczanego przez rzekę zapewnia doskonałe składniki dla drugiego co do wielkości tropikalnego lasu deszczowego na świecie.
Kongo Basin rainforest jest domem dla obfitości unikalnych roślin i zwierząt — naukowcy oszacowali, że około 10,000 gatunków roślin tropikalnych znajduje się w tym ogromnym lesie deszczowym, a około 30% z nich nie znajduje się nigdzie indziej na świecie, według World Wildlife Fund.,
Kotlina Kongo jest także naturalnym siedliskiem około 400 gatunków ssaków, 1000 gatunków ptaków i 700 gatunków ryb. Dla porównania, rzeka Nil ma około 800 unikalnych gatunków ryb, a rzeka Missisipi ma około 100.
niektóre z bardziej znanych i charyzmatycznych ssaków w regionie to słonie leśne, goryle nizinne i górskie, szympansy, bonobos, okapi, lamparty, hipopotamy, manaty i lwy. Inne gatunki lasów deszczowych to rozpoznawalne muchy tsetse, afrykańskie chrząszcze Goliat i afrykańskie papugi szare.,
Related: Images: the amazing szympanse of Congo ' s Goualougo Triangle
kilka gatunków zwierząt w tym regionie jest zagrożonych, w tym goryle górskie, szympansy i afrykańskie dzikie psy, głównie ze względu na niedawny wzrost wylesiania i polowania na dzikie zwierzęta.,
Las deszczowy zapewnia kluczowe funkcje ekosystemu, takie jak regulowanie klimatu, Zapobieganie suszy, zachowanie unikalnych gatunków oraz dostarczanie źródła żywności i medycyny lokalnym społecznościom, powiedziała Alexandra Tyukavina, asystent profesora nauk geograficznych na Uniwersytecie Maryland w College Park, Maryland.
Las Deszczowy w dorzeczu Konga jest tak cenny dla pochłaniania dwutlenku węgla i produkcji tlenu, że naukowcy nazwali Las deszczowy „drugim płucem świata”, po amazońskim lesie deszczowym, według Europejskiej Agencji Kosmicznej.,
populacja dorzecza Konga
ludzie żyją w dorzeczu Konga od 50 000 lat, a obszar ten jest obecnie domem dla około 75 milionów ludzi, w tym 150 różnych grup etnicznych, według World Wildlife Fund.
jest domem znanych grup łowców-zbieraczy, często określanych jako Pigmeje: m.in. Ba ' Aka, BaKa, BaMbuti i Efe., Według przeglądu opublikowanego w 2015 roku w czasopiśmie Current Anthropology grupy na tym obszarze, które nie są myśliwymi-zbieraczami, polegały na rolnictwie i wymianie towarów na własne potrzeby od tysięcy lat.
dowody archeologiczne sugerują, że niektóre plemiona zaczęły tworzyć wioski wzdłuż rzeki Kongo około 4700 lat temu., Pozostałości żelaznych narzędzi i ceramiki sugerują, że niektóre grupy osiedliły się wzdłuż rzeki około 5000 lat temu, kiedy ludność mówiąca językiem Bantu migrowała z sawann Zachodniej Afryki Środkowej przez Dorzecze Konga — wydarzenie znane jako ekspansja Bantu.
zagrożenia dla dorzecza Konga
wylesianie, głównie w ramach nowoczesnych praktyk rolniczych, jest głównym zagrożeniem dla środowiska dorzecza Konga i jego lasów deszczowych.
” jest to głównie rolnictwo wycinane i wypalane, kiedy ludzie ręcznie czyszczą tam i z powrotem i czyszczą drzewa., A potem palą te kłody, aby nawozić glebę popiołem i uprawiać tam uprawy”, powiedział Tyukavina.
według Mongabay kolejnym czynnikiem powodującym wylesianie w regionie jest wycinka drzew.
Ponadto, ponieważ populacja w regionie rosła w tempie około 1,7 miliona osób rocznie, według World Wildlife Fund, tak samo zapotrzebowanie na żywność. Mięso z buszu, czyli mięso dzikich zwierząt, takich jak nietoperze, małpy, szczury i węże, które tradycyjnie uważano za główne źródło pożywienia, staje teraz przed nowym zagrożeniem: przeganianiem.,
„Bushmeat jest dobrym, ważnym źródłem białka dla ludzi w całym basenie” Ale myśliwi komercyjni coraz częściej wybierali zwierzęta, takie jak małpy i antylopy, do handlu komercyjnym mięsem. Te średniej wielkości ssaki nie są w stanie rozmnażać się wystarczająco szybko, aby zrekompensować wysoki wskaźnik polowań, powodując spadek ich populacji.
słonie są również zagrożone przez kłusowników chcących czerpać zyski z międzynarodowego handlu kością słoniową.,
podobne: słonie znikają w rezerwacie Kongo
the history of the Congo
region po raz pierwszy stał się znany jako „Kongo” pod koniec 1300 roku, z królestwa Kongo, niepodległego państwa, które rządziło obszar wokół ujścia rzeki od końca 1300 do 1800 roku, zgodnie z Encyklopedią Britannica.
w latach 1971-1997 rzeka Kongo była znana jako rzeka Zair, za panowania dyktatora Demokratycznej Republiki Konga Mobutu Sese Seko, który zmienił nazwę całego kraju na Zair-poinformował Atlantyk., (Zair jest portugalską adaptacją słowa Kikongo nzere lub nzadi, co oznacza ” rzeka, która połyka wszystkie rzeki.”)
Kongo ma mroczną i opowiedzianą historię. Ze względu na wszystkie zasoby, które można znaleźć wzdłuż Konga (kość słoniowa, guma, drewno i rzadkie metale, takie jak kobalt, miedź, diament, tantal, cyna i złoto), region od dawna jest domem poważnych konfliktów i europejskiego kolonializmu.
pod koniec 1400 roku portugalscy odkrywcy przybyli do Królestwa Kongo i założyli placówki handlowe wzdłuż rzeki Kongo, jak podaje BBC., Do tego czasu handel niewolnikami istniał w Afryce przez wieki — niektórzy historycy szacują, że afrykańskie królestwa sprzedawały jeńców wojennych innym afrykańskim i arabskim grupom, począwszy od około 1000 r. p. n. e., zgodnie z Encyklopedią migracji „Trans-saharyjskiego handlu niewolnikami” (Spinger Link, 2013). Portugalscy handlarze szybko zaczęli handlować niewolnikami i zaczęli wysyłać afrykańskich niewolników na plantacje, które inni portugalscy handlarze założyli na wyspach u wybrzeży Afryki, w tym na Maderze i Wyspach Kanaryjskich, zgodnie z National Archives Zjednoczonego Królestwa.,
kilkaset lat później, w latach 1600 i 1700, europejscy kupcy z innych krajów, w tym Danii, Anglii, Holandii, Szkocji i Szwecji, przybyli do regionu Kongo, aby przejąć afrykańskich niewolników do transatlantyckiego handlu niewolnikami.
w 1885 roku król Leopold II belgijski przejął kontrolę nad regionem Konga po podpisaniu traktatu z innymi narodami europejskimi na konferencji w Berlinie, zgodnie z Encyclopedia Britannica. Nazwał region ” wolnym państwem Konga.”Według historyków Leopold prowadził najemników, którzy używali morderstw i tortur, aby zmusić rdzenną ludność do wydobycia i eksportu Kości Słoniowej, gumy i innych zasobów naturalnych regionu., Historycy szacują, że w latach 1885-1908 z rąk Belgów zginęło około 10 milionów ludzi w regionie – podaje dzisiejsza historia.
a spuścizna okrutnego reżimu Leopolda prześladuje ten region od tamtej pory.
„To było dopiero około 110 lat temu, kiedy to się skończyło, więc nadal są ludzie w regionie, których dziadkowie byli bezpośrednio dotknięci tym”, powiedział Tyukavina.
Po śmierci Leopolda region został anektowany przez rząd Belgii i rządził jako Kongo belgijskie w latach 1908-1960., Przywódcy Kongo belgijskiego zmusili Kongijczyków do budowy infrastruktury drogowej i kolejowej za darmo, podczas gdy plantacje i firmy górnicze korzystały z niewolników lub robotników przymusowych, którzy byli w stanie później kupić swoją wolność, zgodnie z Encyclopedia Britannica.
kongijskie ruchy oporu kwestionowały europejskie rządy kolonialne od lat 20., ale dopiero w 1958 roku, gdy ogólnokrajowa Kongijska partia polityczna, Ruch Narodowy Konga, zyskała na znaczeniu., W następnym roku wybuchły potyczki pomiędzy siłami belgijskimi a Kongijskimi, A Belgia Uległa siłom nacjonalistycznym.
w 1960 roku kraj stał się niepodległy, a przywódca polityczny Joseph Kasa-Vubu został pierwszym prezydentem Demokratycznej Republiki Konga (wówczas nazywanej Republiką Konga), który służył od 1960 do 1965 roku, zgodnie z Encyclopedia Britannica., Raczkujący niezależny rząd był podzielony i słaby i stał się konfliktem zastępczym (zwanym „kryzysem Kongo”) w czasie zimnej wojny między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim, z każdym krajem wspierającym przeciwstawne kongijskie frakcje polityczne, zgodnie z Atomic Heritage Foundation.
w 1965 roku Mobutu Sese Seko, kongijski oficer wojskowy, przejął władzę w wyniku zamachu stanu, wykorzystując swoje dowództwo nad armią Kongijską. Rozwinął reżim totalitarny, zgromadził dużą fortunę osobistą i stał się znany z tego, że dawał swoim skorumpowanym przyjaciołom i sojusznikom ważne stanowiska w rządzie. Został ostatecznie obalony ponad 30 lat później, w 1997 roku, przez rebelię we wschodniej części kraju. W tym momencie wybuchła wojna domowa i trwała do 2003 roku-podała BBC., W 2006 roku nowo utworzony rząd przeprowadził demokratyczne wybory – podała Organizacja Narodów Zjednoczonych.
ale region nadal nie jest do końca spokojny. Obszar ten jest nadal nawiedzany przez konflikty etniczne, inflację gospodarczą, korupcję polityczną, Europejski kolonializm i wirus Ebola. Z powodu tak wielu niepokojów politycznych Podróżowanie wzdłuż Konga jest niebezpieczne w niektórych obszarach. W styczniu 2020 roku Demokratyczna Republika Konga wydała ostrzeżenie o zakazie podróżowania w niektórych prowincjach wokół rzeki z powodu zagrożenia zasadzką, rozbojem i porwaniem.