Madame Lelica

By admin24 listopada, 2020Leave a Comment on Dolina Królów

• 

Dolina Królów, Arabska Wādī Al-Mulūk, zwana również Doliną grobowców królów lub Arabska Wādī Bībān al-Mulūk, długa wąska bezludna na zachód od Nilu w Górnym Egipcie. Było częścią starożytnego miasta Teby i było miejscem pochówku prawie wszystkich królów (faraonów) z XVIII, XIX i XX dynastii (1539-1075 pne), od Totmesa i do Ramzesa X., Położone na wzgórzach za Dayr al-Baḥrī, 62 znane Grobowce wykazują różnorodność zarówno w planie, jak i w dekoracji. W 1979 roku UNESCO wpisało dolinę na Listę Światowego Dziedzictwa starożytnych Teb, która obejmuje również Luksor, dolinę królowych i Karnak.

królowie Nowego Królestwa (ok. 1539-1075 p. n. e.), obawiając się o bezpieczeństwo swoich bogatych pochówków, przyjęli nowy plan ukrycia grobowców w samotnej dolinie na zachodnich wzgórzach za Dayr al-Baḥrī., Tam, w grobowcach zatopionych głęboko w sercu góry, faraonowie zostali pochowani, podobnie jak kilka królowych, kilku urzędników wysokiej rangi i liczni synowie Ramzesa II. Plan grobów różni się znacznie, ale składa się zasadniczo z zstępującego korytarza przerywanego głębokimi szybami do przegradzania rabusiów i komór kolumnowych lub przedsionków. Na dalszym końcu korytarza znajduje się komora grobowa z kamiennym sarkofagiem, w której złożono królewską mumię oraz komory magazynowe, wokół których ułożono meble i sprzęt do użytku króla w następnym świecie.,

ściany były w wielu przypadkach pokryte rzeźbionymi i malowanymi scenami przedstawiającymi zmarłego króla w obecności bóstw, zwłaszcza bogów zaświatów, oraz ilustrowanymi tekstami magicznymi podobnymi do tych znalezionych w papirusie pogrzebowym, zaprojektowanymi, aby pomóc mu w podróży przez dolne regiony. Było wiele tych tekstów; przedstawiają one różne, ale niekoniecznie sprzeczne poglądy na życie po śmierci, w którym król musiał przejść próby i przezwyciężyć niebezpieczeństwa., W „Księdze tego, co jest w zaświatach”, na przykład, podróżuje w Łodzi boga słońca przez 12 podziałów, które reprezentują 12 godzin nocy. W” Księdze bram ” gigantyczne węże strzegą portali, przez które musi przejść słońce, gdy dziwne demony pomagają lub utrudniają łódź na jej drodze. Inne kompozycje pogrzebowe obejmują „Księgę dnia” i „Księgę nocy”, które przedstawiają Nut, niebiańską boginię, rozłożoną na niebie, a także” Księgę Niebiańskiej krowy”, w której Nut przekształca się w krowę, na której wznosi się na firmament., Figury astronomiczne zdobią sufity kilku komór grobowych.

praktycznie wszystkie grobowce w dolinie zostały wyczyszczone w starożytności. Niektóre z nich zostały częściowo zrabowane podczas Nowego Królestwa, ale wszystkie były systematycznie denudowane z ich zawartości w 21 dynastii, w celu ochrony królewskich mumii i recyklingu bogatych dóbr pogrzebowych z powrotem do królewskiego skarbca. W czasach Strabo (i wiek p. n. e.) greccy podróżnicy mogli odwiedzić 40 grobowców. Kilka grobowców zostało ponownie użytych przez koptyjskich mnichów, którzy pozostawili własne napisy na ścianach., Tylko niewielki grobowiec Tutanchamona (panował w latach 1333-23 p. n. e.), położony na dnie doliny i chroniony przez stertę odłamków skalnych zrzuconych z późniejszego grobowca Ramesside, uniknął grabieży. Wspaniałe skarby, które zostały ekshumowane z grobowca Tutanchamona w 1922 roku i które obecnie znajdują się w Muzeum Egipskim w Kairze, wyraźnie wskazują, jak bogaty musiał być pogrzeb Wielkiego faraona w czasach rozkwitu Imperium. Najdłuższy Grobowiec (numer 20) należy do królowej Hatszepsut (panującej ok., 1472-58), którego komora grobowa znajduje się prawie 215 metrów od wejścia i schodzi 320 stóp (100 metrów) w skale.

uzyskaj subskrypcję Britannica Premium i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych treści. Zapisz się teraz

największy i najbardziej złożony grobowiec w Dolinie Królów (numer 5) został prawdopodobnie zbudowany, aby pomieścić komory grobowe wielu synów Ramzesa II (panował 1279-13), największego króla XIX dynastii., Ten grobowiec, który został wcześniej odkryty, ale odrzucony jako nieistotny, został ponownie zlokalizowany w późnych latach 80. i częściowo odkopany w latach 90. najwyższy z dwóch poziomów grobowca zawiera centralną Salę Kolumnową i różne korytarze prowadzące do dziesiątek komnat.