a jednak scena ma bieżącą wodę, a konie wyglądają na wystarczająco prawdziwe, aby jeździć. „Doktor Żywago”, odrestaurowany i ożywiony z okazji 30-lecia, jest przykładem doskonałego rzemiosła w starym stylu w służbie romantycznej wizji, i chociaż jego okropny Dramat historyczny wyparowuje po powrocie na świeże powietrze, oglądanie go może być uwodzicielskie. Rozważ na przykład wczesne ujęcie Czerwonej Gwiazdy świecącej nad otworem ciemnego tunelu, gdzie robotnicy maszerują i wychodzą., Strzał dziecka zaglądającego przez matową szybę z pazurami gałązek uderzających o nią. Szarża kawalerii na bolszewickich marszów. Albo sposób, w jaki kryształy śniegu rozpuszczają się w kwiatach, a kwiat rozpuszcza się w twarzy Lary.
Lean nie zrobił nic innego, jak odtworzyć Moskwę i jej okolice w czasie rewolucji rosyjskiej, wykorzystując lokalizacje w Hiszpanii i Kanadzie (które zaopatrywały rozległy krajobraz z maleńkim pociągiem, który przejeżdżał przez nią)., Podjął wyzwanie ustawienia większości kluczowych scen w zimie, ze wszystkimi towarzyszącymi mu trudnościami fotografowania śniegu (zarówno sztucznego, jak i rzeczywistego). Jest moment, w którym Zhivago i Lara wchodzą do opuszczonej daczy, a śnieg i mróz poprzedziły ich, zamieniając wszystko w zimową krainę bajek. Jest to scena, w której jednocześnie myślisz o wykwalifikowanej dekoracji zestawu i łapiesz oddech na piękno.
fabuła oparta jest na powieści Borysa Pasternaka, która została bardzo chwalona przez publikację w 1958 roku jako śmiałe przeciwstawienie się Rosyjskiej cenzurze.,
tak było, ale dziś Historia, tym bardziej, że została uproszczona przez Leana i jego scenarzystę Roberta Bolta, wydaje się polityczna w tym samym sensie „Przeminęło z wiatrem” jest polityczna, jako spektakl i tło, bez ideologii.
specyficzna treść polityczna „Doktora Żywago” jest postrzegana głównie jako poboczne: oskarżenia wojsk carskich o demonstrowanie studentów; ostrożność Sowieckiego urzędnika Aleca Guinnessa; nieustępliwy sposób, w jaki generał Tom Courtenay, niegdyś poeta, mówi teraz: „historia nie ma miejsca na osobiste uczucia.,””Doktor Żywago” uważa, że historia powinna mieć dużo miejsca na osobiste uczucia – że problemy jej małych ludzi wynoszą więcej niż wzgórze fasoli – i być może dlatego Rosjanom nie podobał się Pasternak: opowiadał się za jednostką nad państwem, sercem nad umysłem.