Streszczenie
termin „neoliberalizm” jest wielosemoniczny. Jak zauważył Gamble, „nigdy nie było ani jednego neoliberalizmu” (Gamble, 2009, s. 71). Termin ten został początkowo użyty w 1930 roku przez niemieckiego ekonomistę Alexandra Rüstowa na określenie pojawiającej się w tym czasie myśli liberalnej, wrogiej interwencjonizmowi państwowemu, który stał się powszechny na początku XX wieku (tamże., S. 70-1)., Pierwotne użycie tego terminu miało więc na celu odróżnienie ekonomicznej myśli liberalnej od „nowego liberalizmu”, tak popularnego w Wielkiej Brytanii Asquitha lub Niemczech Bismarcka na przełomie wieków, oraz od wszelkich form kolektywizmu, czy to Sowieckiego, Nazistowskiego czy Keyneskiego (Dixon, 1998, s. 6-7). To właśnie w 1938 roku konferencja Paryska zgromadziła grupę intelektualistów, w tym austriackich ekonomistów Friedricha von Hayeka i Ludwiga von Misesa, aby omówić swoje idee. Zaproponowano utworzenie międzynarodowego centrum w celu promowania odnowy klasycznego liberalizmu (tamże.,, s. 7-8). Pomysł został wstrzymany po wybuchu wojny w następnym roku, ale został reaktywowany w 1947 roku, kiedy von Hayek zgromadził kluczowych liberałów gospodarczych na innej konferencji, która odbyła się w pobliżu Montreux w Szwajcarii i założono Towarzystwo Mont Pèlerin (tamże., s. 7-8). Towarzystwo miało być szkółką idei neoliberalnych w XX wieku, zrodziło tak znanych neoliberalnych jak Milton Friedman z Chicago School of Economics i Lionel Robbins z London School of Economics (tamże., s. 9).