Rewilling i restaurowanie lądów często polega na reintrodukcji gatunków. Ale co się dzieje, gdy to, co chcesz ponownie wprowadzić, już nie istnieje? Co jeśli zwierzę, o którym mowa, nie tylko wyginęło lokalnie, ale zniknęło na dobre?
tak, to może brzmieć jak fabuła Parku Jurajskiego. Ale w prawdziwym życiu dzieje się tak w przypadku Turochów (Bos primigenius). Tego dzikiego przodka wszystkich współczesnych bydła nie widziano od czasu śmierci ostatniego osobnika w 1627 roku, na terenie dzisiejszej Polski.,
Aurochowie są głęboko w ludzkiej psychice tak długo, jak istnieją ludzie, o czym świadczy ich znaczenie w sztuce jaskiniowej. Jednak nadejście rolnictwa i udomowienia postawiło wspaniałe zwierzę na drodze do wyginięcia.
więc po co sprowadzać Turochów dzisiaj i jak? A jaki jest prawdopodobny wynik?
Po Turochach, poza przedstawieniem ich w malowidłach jaskiniowych, pozostały szczątki kopalne i niektóre opisy w zapisie historycznym. „Ich siła i szybkość są niezwykłe”, napisał cesarz rzymski, Juliusz Cezar, w Commentarii de bello Gallico.,
pomimo dawnego dużego zasięgu siedliska tego zwierzęcia (od Żyznego Półksiężyca po Półwysep Iberyjski, od Skandynawii po subkontynent indyjski), zapis historyczny jest dość szczupły co do dokładnych opisów. Prawdopodobnie jego wielkość, zachowanie i ogólny temperament będą się różnić w różnych środowiskach. Pomimo tej prawdopodobnej zmienności, Turoch przetrwał do współczesności jako pierwotny, potężny i ogromny wół.
super-byk
idea wokół dzisiaj jest taka, że cechy Aurochów przetrwały, genetycznie rozproszone po swoich potomkach. Hodując je razem i wybierając potomstwo, które wykazuje coraz więcej cech podobnych do Aurochs, teoria jest taka, że możemy w końcu odtworzyć coś bardzo podobnego do zaginionego zwierzęcia. Teoria ta jest znana jako back-breeding: dosłownie hodowla do tyłu.,
pierwsza próba wskrzeszenia Aurochów została podjęta w latach trzydziestych XX wieku w Niemczech przez dwóch dyrektorów zoo, braci Lutza i Heinza Hecka, z niezaprzeczalnym przynależnością do partii nazistowskiej.
ich stworzenie, obecnie znane jako bydło Heck, zajęło tylko 12 lat, aby osiągnąć i zmieszać rasy bydła domowego z walczących byków z Hiszpanii. Bracia bardziej koncentrowali się na wielkości i agresji niż na wierności anatomicznemu opisowi Turów., Po części dlatego nikt dziś nie uważa bydła Hecka za rzeczywiste odtworzenie wymarłego gatunku, co znalazło odzwierciedlenie w nazwie, którą noszą te zwierzęta.
bydło Heck przetrwało II Wojnę Światową i od tego czasu zaludniło pastwiska i ogrody zoologiczne w całej Europie. Choć na pewno nie Turych, wielu uważa, że wykonują pracę Turych po prostu dobrze. Dlatego słynny rezerwat przyrody Oostvaardersplassen w Holandii wykorzystuje je jako jeden z głównych pasożytów.,
odtwarzanie dzikiej przyrody
przez większą część XX wieku zakładano, że krajobraz w Europie przed osadnictwem człowieka był w większości leśny. Frans Vera, Holenderski biolog, zmienił tę odziedziczoną mądrość i zaproponował, że pierwotny Europejski krajobraz jest mozaiką składającą się z lasów, łąk i innych rodzajów siedlisk. Jednym z głównych powodów takiego stanu rzeczy jest fakt, że duże zwierzęta (wśród nich turyści) stworzyły ten krajobraz poprzez ich wypasanie, co jest obecnie znane jako „naturalny wypas”.,
Oostvaardersplassen, założony przez Verę, jest jego sposobem udowodnienia, że ma rację. Stada bydła Heck zostały wprowadzone do inżynierii krajobrazu, aby zobaczyć, co dzieje się z ziemią w obecności wielu pasiek.
teoria naturalnego wypasu przyciągnęła wielu, którzy chętnie wprowadzają wypasane zwierzęta na nowe tereny, w nadziei, że staną się inżynierami przyszłej europejskiej dziczy. Ten nacisk na dzikie wypasanie zwierząt jest jednym z głównych czynników, które stoją za dążeniem do odtworzenia Turochów.,
gdy świat się urbanizuje, tereny wiejskie są opuszczane. W Europie przewiduje się, że porzucanie gruntów rolnych będzie kontynuowane w szybkim tempie do połowy wieku.
ta zmiana wzorca użytkowania gruntów w skali kontynentalnej ponownie pobudziła debatę na temat odbudowy. Hipoteza very o oryginalnym mozaikowym krajobrazie motywuje innych do przywracania i rewaloryzowania za pomocą wielkich grafów.,
jak powinien wyglądać Aurochs
odkąd bracia Heck prowadzili pospieszne eksperymenty, pojawiły się nowe próby rozmnażania. Bydło Hecka również stało się elementem tego nowego eksperymentu.
obecnie w kilku krajach europejskich prowadzone są projekty mające na celu odtworzenie Turów. Jedną z największych prób jest prowadzenie przez Fundację Taurus we współpracy z Rewilding Europe, organizacją rewilding, która chce wprowadzić nowych Aurochów na całym kontynencie, jako inżynierów ekosystemu., Konkurencyjne projekty istnieją w Holandii, Niemczech i na Węgrzech, a bydło Heck nigdzie się nie wybiera.
nie ma wspólnego zestawu kryteriów, które prowadzą wszystkich do tego samego celu. Jednym z oczywistych kryteriów jest genetyka, ale dopiero w 2015 roku Stephen Park i jego współpracownicy byli w stanie uporządkować pierwszy pełny Genom Aurochs. Materiał genetyczny pochodził z jednego skamieniałego okazu i wciąż pozostaje wiele do zrobienia, aby zrozumieć zmienność genetyczną wymarłych gatunków.,
jest mało prawdopodobne, aby organizacja była w stanie narzucić standard, który w przyszłości będzie się liczył jako Auroch.
niektórzy twierdzą, że przywrócenie wymarłych gatunków nie ma podstaw etycznych i jest w rzeczywistości niemożliwe, podczas gdy inni uważają to za etyczny obowiązek., Najbardziej prawdopodobnym rezultatem obecnych i przeszłych eksperymentów jest przyszłość pełna konkurencyjnych Turochów, z nowymi ścieżkami genetycznymi prowadzącymi w nieznaną przyszłość.
funkcjonalnie mówiąc, nie ma znaczenia, jak wyglądają stworzone zwierzęta, o ile zachowują się w określony sposób. Ale część dążenia do odtworzenia zaginionego zwierzęcia jest niewątpliwie estetyczna: ludzie chcą, aby nowe wyglądało jak ich pomysł na Stare. A to, ponad wszystko, zapewni przyszłe współzawodnictwo między konkurencyjnymi hodowcami. W dążeniu do przywrócenia jednego gatunku, jesteśmy prawie pewni, że stworzymy kilka.