Pani h, Wiek 26 lat, jest oceniana pod kątem umiarkowanych do ciężkich objawów depresyjnych, w tym zaspania i przejadania się. W przeszłości miała trudności z przyleganiem do leków i jest ambiwalentna w przyjmowaniu leków przeciwdepresyjnych. Przyjmuje pasywne podejście do radzenia sobie z depresją, woląc ” poczekać, aż przejdzie.”
jej psychiatra przepisuje fluoksetynę, 20 mg rano, i zaleca, aby SM., H zmień jej strategie radzenia sobie z drzemki i podjadania do zwiększonej aktywności fizycznej. Zachęca Panią H, aby zastanowiła się, jakie działania ją interesują i wyznaczyła sobie cele treningowe.
Pani H twierdzi, że rozważała zakup sprzętu do ćwiczeń (maszyny eliptycznej) i zwiększenie jej chodzenia na zewnątrz. Stawia sobie za cel chodzenie 20 minut przez większość dni i spędzanie 10 do 15 minut przy użyciu maszyny eliptycznej podczas oglądania telewizji.,
korzyści dla zdrowia psychicznego związane z aktywnością fizyczną są mniej znane niż dobrze udokumentowane korzyści medyczne-zmniejszone ryzyko chorób serca, nadciśnienia i cukrzycy; kontrola masy ciała; zachowanie masy kostnej; lepszy sen i lepszy poziom cholesterolu.1 zachęcając do ćwiczeń, możesz poprawić nastrój, samopoczucie i jakość życia pacjentów, niezależnie od leków i psychoterapii., W tym artykule:
- badamy związek między aktywnością fizyczną a zdrowiem psychicznym
- porównujemy ćwiczenia z lekami i psychoterapiami w celu złagodzenia depresji
- omawiamy strategie poradnictwa, które okazały się skuteczne w pomaganiu pacjentom siedzącym w stanie większej aktywności fizycznej.,ent aktywność przeciwbólowa
teorie psychologiczne
aktywność fizyczna:
- zwiększa samoocenę, samoocenę, samowystarczalność
- indukuje medytacyjny, zrelaksowany stan
- odciąga od codziennego stresu i lęku
- zapewnia pozytywne interakcje z ludźmi i naturą
- jest formą biofeedbacku, który uczy jednostki regulować aktywność autonomiczną
źródło: piśmiennictwo 10 i 11
psychiczne korzyści z ćwiczeń
dorośli, którzy regularnie ćwiczą, zgłaszają niższy poziom zaburzeń depresyjnych i lękowych niż ogólny U.,S. ludność.2 jako interwencję terapeutyczną, ćwiczenie badano głównie u osób z depresją, chociaż niektóre dane potwierdzają również jego skuteczność w:
- zmniejszaniu objawów lękowych w zaburzeniach panicznych3
- zmniejszaniu destrukcyjnych zachowań u pacjentów z niepełnosprawnością rozwojową4
- łagodzeniu objawów chronicznego zmęczenia5
- poprawie poczucia ciała u pacjentów z zaburzeniem obrazu ciała6
- zwiększaniu funkcji w przewlekłym bólie7
- zmniejszaniu popędu do palenia i poprawie abstynencji od palenia wśród osoby uzależnione od nikotyny.8
dlaczego ćwiczenia pomagają., Mechanizmy, które wyjaśniałyby pozytywny wpływ ćwiczeń na nastrój, nie są dobrze poznane.Zaproponowano 9 fizjologicznych i psychologicznych hipotez (Tabela 1),10,11 i naukowcy próbują je wyjaśnić za pomocą modeli zwierzęcych.13
opis przypadku: uczucie większej energii
po 6 tygodniach obserwacji Pani H. zgłosiła znaczne zmniejszenie objawów depresyjnych. Zauważyła wzrost energii, poprawę snu, zmniejszenie przejadania się, wyższe poczucie własnej wartości i większą pewność siebie w jej zdolność do radzenia sobie z depresją.
, Zauważyła, że w dni, w których nie ćwiczyła, częściej zdrzemnęła się, przegapiła lekarstwa lub poczuła pesymizm na temat depresji.
ćwiczenia jako lek przeciwdepresyjny
ćwiczenia a psychoterapia. Wykazano, że ćwiczenia są bardziej skuteczne w zmniejszaniu objawów depresyjnych niż brak leczenia, terapii zajęciowej, terapii poznawczej, seminariów zdrowotnych, rutynowej opieki lub medytacji. Interwencje stosowane w tych metaanalizach wahały się od treningu beztlenowego kilka razy w tygodniu do 1 godziny nadzorowanego biegu 4 razy w tygodniu.,W 12 recenzjach literatury stwierdzono również, że trening ćwiczeń porównuje się korzystnie z psychoterapią indywidualną lub grupową oraz z terapią poznawczą w leczeniu depresji.7
ćwiczenia a leki. Trening ćwiczeń został również porównany z terapią farmakologiczną w leczeniu depresji.
w randomizowanym, kontrolowanym badaniu 156 mężczyzn i kobiet w wieku powyżej 50 lat z poważną depresją otrzymało trening wysiłkowy, sertralinę lub ćwiczenia z sertraliną. Osoby w grupach ćwiczeniowych 3 razy w tygodniu wykonywały 40 minut ćwiczeń aerobowych (jazda na rowerze lub szybki spacer/ jogging)., Pacjenci leczeni sertraliną otrzymywali od 50 do 200 mg/d, w zależności od odpowiedzi.
Po 16 tygodniach, we wszystkich trzech grupach stwierdzono znamienną poprawę, bez klinicznie lub statystycznie istotnych różnic w objawach depresyjnych, mierzonych za pomocą Hamilton Rating Scale for Depression (HRSD) i Becka Depression Inventory.13
w badaniu kontrolnym 6 miesięcy później,14 w grupie wykonującej ćwiczenia stwierdzono znacznie niższy odsetek nawrotów (zdefiniowanych jako wynik HRSD > 15 i spełniających kryteria diagnostyczne) niż w grupie przyjmującej leki., Łączenie ćwiczeń z lekami nie zapewniło dodatkowej korzyści w zapobieganiu nawrotom.
ćwiczenia w monoterapii. Niektóre badania zbadano przy użyciu ćwiczeń zamiast leków i psychoterapii. Wiele z tych badań było jednak ograniczonych przez słabości metodologiczne, takie jak próbki nierandomizowane lub brak odpowiednich grup kontrolnych.12