Madame Lelica

zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH) jest stanem, w którym z przysadki mózgowej lub innych źródeł uwalniane są duże ilości hormonu antydiuretycznego (ADH).

Image Credit: Yeexin Richelle/. com

SIADH często prowadzi do niskiego poziomu sodu we krwi( hiponatremia), wysokiej osmolalności moczu i nadmiernego sodu w moczu, i niskiej osmolalności surowicy., Jest najczęstszą przyczyną hiponatremii.

istnieją cztery typy SIADH: Typ A, B, C i D.

Typ A występuje niezależnie od osmolalności plazmy. Występuje wysoki poziom osmolalności ADH i moczu.

Typ B charakteryzuje się stałym uwalnianiem ADH.

Typ C charakteryzuje się wyjściowym stężeniem sodu w osoczu, które jest stabilne, ale niższe niż normalnie.

Typ D wykazuje prawidłowy poziom ADH, ale wysoką osmolalność moczu.

rola hormonu antydiuretycznego w organizmie

hormon antydiuretyczny jest również nazywany wazopresyną argininą (AVP)., Jest produkowany w podwzgórzu w mózgu.

stwierdzono, że ADH pomaga regulować równowagę osmotyczną w organizmie, która odnosi się do ilości elektrolitów i nieelektrolitów w komórkach, tkankach i płynie śródmiąższowym.

reguluje również poziom sodu, ciśnienie krwi i pomaga nerkom normalnie funkcjonować.

ADH odpowiada również za regulację retencji wody w organizmie. Im więcej ADH tam jest ciało, tym więcej wody będzie zachowana. I odwrotnie, mniej wody zostanie zatrzymane, jeśli poziomy ADH są niskie.,

Mechanizm SIADH

mechanizm, w którym SIADH rozwija się głównie dotyczy nerek. Wewnątrz nerek są rurki zwane nefronami, które przenoszą płyn i odpady wzdłuż pęcherza i kontrolują, ile wody opuszcza ciało. Płyny i elektrolity mogą przejść przez nefrony, aby w razie potrzeby zostać uwolnione do krwi.

ADH wpływa na dwa szczególne obszary nefronów, zwane kanalikami dystalnymi i kanalikami zbierającymi., Te rurki reabsorbują wodę z powrotem do krwi i są wyłożone białkami zwanymi akwaporynami, które pozwalają wodzie przemieszczać się do i z komórek, które tworzą dystalne zwinięte kanaliki i kanały zbierające.

gdy występuje niski poziom ADH, mniej akwaporyn pokrywa ściany nefronów, co oznacza, że woda przechodzi przez kanały zbierające i dystalne zwinięte kanaliki kanalikowe i opuszcza ciało w postaci rozcieńczonego moczu. Wysoki poziom ADH oznacza, że akwaporyny uwalniają wodę z powrotem do krwi.,

Gdy woda jest uwalniana z powrotem do krwi, osmolalność osocza spada, co prowadzi do rozcieńczenia krwi. Powoduje to, że przysadka mózgowa obniża ilość wytwarzanego ADH. W rezultacie powstaje duża ilość rozcieńczonego moczu, co przywraca poziom osmolalności do normy.

jednak, jeśli ADH jest nadal wytwarzany, gdy osmolalność osocza jest niska, zatrzymuje się więcej wody i nadal rozcieńcza krew i znajdujące się w niej elektrolity, takie jak sód.,

rozcieńczona krew zajmuje również więcej miejsca w naczyniach krwionośnych, co powoduje, że hormon o nazwie aldosteron pozbywa się sodu z moczem, gdy jest już niski poziom sodu.

prowadzi to do objawów SIADH, które występują z powodu niskiego poziomu sodu we krwi.

przyczyny SIADH

Zwykle SIADH występuje z powodu innej choroby. Istnieje jednak szereg przyczyn SIADH.,

problemy z ośrodkowym układem nerwowym (OUN)

zaburzenia OUN, takie jak udar, infekcje, uraz, krwotok i psychoza, zwiększają ilość ADH uwalnianego przez przysadkę mózgową.

rak

nowotwory płuc, w szczególności drobnokomórkowy rak płuca (SCLC), mogą w niektórych przypadkach zwiększać stężenie ADH. Inne nowotwory, takie jak rak trzustki, rak dwunastnicy oraz nowotwory głowy i szyi mogą również wytwarzać ADH. Niektóre leczenie raka może również powodować SIADH.

leki

niektóre rodzaje leków mogą powodować SIADH., Leki te mogą obejmować:

• amfetaminy
• leki przeciwdrgawkowe
• leki przeciwpsychotyczne
• leki chemioterapeutyczne
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
• opiaty
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).

Chirurgia

chirurgia jamy brzusznej i klatki piersiowej może zwiększyć ADH, a także operację przysadki mózgowej.,

choroby płuc

choroby płuc, takie jak zapalenie płuc, astma oskrzelowa, atelektaza, ostra niewydolność oddechowa i odma opłucnowa mogą powodować SIADH, chociaż mechanizmy, za pomocą których to się dzieje, nie są znane.

Image Credit: create jobs 51/. com

podawanie hormonów

osoba może rozwinąć SIADH po podaniu pewnych hormonów, takich jak wazopresyna (która jest po prostu ADH w postaci leku), desmopresyna lub oksytocyna. Wszystkie te leki zwiększają aktywność receptorów wazopresor-2 (V2) w nerkach.,

ludzki wirus niedoboru odporności (HIV)

HIV może powodować, że osoba jest bardziej podatna na infekcje i choroby złośliwe, które mogą powodować hiponatremię i SIADH. Zespół nabytego niedoboru odporności (AIDs) jest również związane z SIADH.

dziedziczne SIADH

zespoły genetyczne, takie jak zespół nerczycowy i zespół podwzgórza, były związane z SIADH. W zespole nefrogennym mutacja genu w receptorze V2 na chromosomie X, który jest odpowiedzialny za reabsorpcję wody w kanałach zbierających, jest związana z SIADH.,

w zespole podwzgórzowym, mutacja w transient receptor potential vanilloid type 4 (TRPV4) została powiązana z SIADH. Zdolność organizmu do wyczuwania hipo-osmolalności jest zaburzona z zespołem podwzgórza, więc produkcja ADH nie może być spowolniona.

objawy SIADH

objawy SIADH są spowodowane utratą sodu we krwi.,

• objawy mogą obejmować:
• nudności i wymioty
• skurcze lub drżenia mięśni
• niski nastrój
• problemy z pamięcią
• drażliwość
• zmiany osobowości, w tym bojowość, splątanie i halucynacje
• drgawki
• śpiączka.

diagnoza SIADH

zestaw kryteriów został stworzony w 1967 roku przez Williama Schwartza i Frederica Barttera do diagnozy SIADH, które są nadal używane do dziś., Kryteria te są następujące:

• stężenie sodu w surowicy poniżej 135 meq/l
• osmolalność w surowicy poniżej 275 mOsm/kg
• stężenie sodu w moczu powyżej 40 mEq/l
• osmolalność w moczu powyżej 100 mOsm/kg
• Brak dowodów na zmniejszenie objętości
• Brak dowodów na inne przyczyny niskiego stężenia sodu, takie jak nadczynność tarczycy, niewydolność serca, Choroby nerek, lub problemy z przysadką mózgową
• poziom sodu poprawia się wraz z ograniczeniem płynów.,

leczenie SIADH

rodzaj leczenia, który dana osoba otrzymuje, zależy od nasilenia ich objawów, wraz z ich ogólnym stanem zdrowia, wiekiem i wszelkimi innymi istniejącymi warunkami, jakie mogą mieć.

osoby z łagodnymi lub umiarkowanymi objawami zostaną poproszone o ograniczenie doustnego spożycia wody do poniżej 800 mililitrów dziennie. W przypadku przewlekłej hiponatremii doustne tabletki z solą mogą przyczynić się do zwiększenia stężenia sodu w organizmie lub dożylnego podawania soli fizjologicznej. Diuretyki pętlowe stosowane w tabletkach z solą mogą przyczynić się do zmniejszenia stężenia moczu i zwiększenia wydalania wody.,

Jeśli dana osoba ma przewlekły SIADH, może być konieczne stałe ograniczenie spożycia płynów i wody.

leki mogą być stosowane w leczeniu SIADH, w tym leki, które zmniejszają produkcję ADH i leki, które regulują objętość płynów ustrojowych.

opcje chirurgiczne obejmują usuwanie guzów, które mogą wytwarzać ADH.

podsumowanie

zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego powoduje obniżenie poziomu sodu we krwi poprzez nadmierną retencję wody., Dodatkowa woda rozcieńczająca krew zmniejsza ilość niektórych elektrolitów we krwi i może powodować ciężkie objawy, takie jak drgawki, śpiączka oraz objawy psychologiczne, takie jak zmiany nastroju i omamy.

poziom sodu można przywrócić do normalnego poziomu poprzez ograniczenie ilości wody lub płynu, który osoba przyjmuje, co może być stałym roztworem, jeśli poziom sodu jest przewlekle niski.

chociaż SIADH może być dziedziczona, zwykle jest spowodowana chorobą podstawową, która powinna być leczona wraz z SIADH.,

Czytaj dalej

• Cała zawartość hormonów
• czym są hormony?
• hormony jako sygnał
• interakcje hormonów z receptorami
• fizjologia hormonów

Citations