na tym diagramie widać, że długi ogon stanowi ponad 50% sprzedanych produktów, a Bestsellery (lub przebojowe produkty) stanowią mniej niż 50% sprzedanych produktów.,
termin długi ogon został po raz pierwszy użyty przez Chrisa Andersona do opisania zmiany, która nastąpiła w branży medialnej od sprzedaży niewielkiej liczby bestsellerów do sprzedaży bardzo dużej ilości produktów niszowych, ale każdy w małych ilościach. Całkowita sprzedaż, która pochodzi z długiego ogona, może być w sumie większa niż sprzedaż z góry krzywej.
kolejnym świetnym przykładem biznesu z długim ogonem jest eBay. Sukces tego biznesu opiera się na ogromnej ilości sprzedawców zarówno kupujących, jak i sprzedających małe ilości niszowych lub nie bestsellerowych artykułów.,
nie należy mylić rozkładu długiego z zasadą Pareto. W zasadzie Pareto 80% sprzedaży stanowiłoby pierwsze 20% dystrybucji, podczas gdy w przypadku dystrybucji long tailed najwięksi sprzedawcy odpowiadają za mniej niż 50% całkowitej sprzedaży, co czyni ogon dystrybucji ważniejszą w ujęciu zbiorczym niż sprzedaż hitów.