charakterystyka muzyki klasycznej
Indyjska muzyka klasyczna opiera się na melodii. Można ją określić jako kontemplacyjną i introspekcyjną. Pod liniami melodycznymi nie ma intencjonalnej struktury harmonicznej. Taka swoboda pozwala na niemal nieograniczone możliwości melodyczne. Innym atrybutem muzyki indyjskiej jest improwizacja. Większość wykonywanej muzyki poważnej jest ekstemorancka., Nawet grając kompozycje, performer próbuje wariacji i zdobień, które wydobywają unikalną interpretację kompozycji i indywidualność artysty. To sprawia, że powstająca muzyka jest spontaniczna, nigdy nie przestaje zadziwiać słuchacza.
kontrast nastroju
klasyczna kompozycja będzie zmieniać nastrój. Nie tylko istnieją kontrastujące tematy w obrębie części, ale także mogą występować uderzające kontrasty nawet w obrębie jednego tematu. Nastrój w muzyce klasycznej może zmieniać się stopniowo lub nagle, wyrażając sprzeczne przypływy uniesienia i depresji., Ale taki konflikt i kontrast są pod ścisłą kontrolą klasycznego kompozytora. Mistrzowie tacy jak Haydn i Beethoven byli w stanie nadać jedności i logiki muzyce o szerokim zakresie emocjonalnym.
rytm
elastyczność rytmu dodaje różnorodności muzyce klasycznej. Kompozycja klasyczna ma bogactwo wzorów rytmicznych, podczas gdy utwór barokowy zawiera kilka wzorów, które są powtarzane przez cały czas. Utwory barokowe dają poczucie ciągłości i perpetuum mobile, dzięki czemu już po kilku pierwszych taktach można dość dobrze przewidzieć rytmiczny charakter całej części., Styl Klasyczny zawierał również nieoczekiwane pauzy, synkopy i częste zmiany z długich nut na krótsze. A zmiana z jednego wzoru długości nut na inny może być nagła lub stopniowa.
melodia:
melodia Klasyczna należy do najbardziej śpiewnych i łatwych do zapamiętania. Tematy nawet bardzo wyrafinowanych kompozycji mogą mieć charakter ludowy lub popularny. Czasami kompozytor po prostu pożyczał popularne melodie, ale częściej pisali oryginalne motywy o popularnym charakterze., Melodie Klasyczne często brzmią zrównoważone i symetryczne, ponieważ często składają się z dwóch fraz o tej samej długości. Druga fraza, w takich melodiach, może zaczynać się jak pierwsza, ale zakończy się bardziej definitywnie i będzie łatwiej śpiewać.
Tekstura:
Muzyka klasyczna jest w zasadzie homofoniczna. Jednak faktura jest traktowana tak elastycznie, jak rytm. Kawałki przesuwają się płynnie lub nagle z jednej tekstury na drugą., Utwór może zaczynać się homofonicznie od melodii i prostego akompaniamentu, a następnie przechodzić na bardziej złożoną polifoniczną fakturę, w której występują dwie równoczesne melodie lub fragmenty melodyczne imitowane wśród różnych instrumentów.
dynamika i fortepian:
zainteresowanie kompozytorów klasycznych wyrażaniem odcieni emocji doprowadziło do powszechnego stosowania stopniowych zmian dynamicznych – crescendo (stopniowo coraz głośniej) i diminuendo ( stopniowo coraz łagodniej). Nie ograniczali się do charakterystycznej dla muzyki barokowej dynamiki szeregowej., W tym okresie pragnienie stopniowej zmiany dynamiki doprowadziło do zastąpienia klawesynu przez fortepian. Określając akompaniament, a nie ufając osądowi improwizatorów. Zmieniając nacisk palca na klawisze, pianista może grać głośniej lub łagodniej. Chociaż fortepian został wynaleziony około 1700 roku, zaczął zastępować klawesyn dopiero około 1775 roku.
koniec Basso Continuo
basso continuo zostało stopniowo porzucone w okresie klasycznym. W klasycznych utworach kompozytora klawesynista nie musiał improwizować akompaniamentu., Jednym z powodów, dla których basso continuo stało się przestarzałe, było coraz więcej muzyki pisanej dla amatorów, którzy nie potrafili opanować trudnej sztuki improwizacji. Również Kompozytorzy klasyczni chcieli mieć większą kontrolę nad swoimi utworami, określając akompaniament, a nie ufając osądowi improwizatorów.
charakterystyka muzyki klasycznej
Indyjska muzyka klasyczna opiera się na melodii. Można ją określić jako kontemplacyjną i introspekcyjną. Pod liniami melodycznymi nie ma intencjonalnej struktury harmonicznej., Taka swoboda pozwala na niemal nieograniczone możliwości melodyczne. Innym atrybutem muzyki indyjskiej jest improwizacja. Większość wykonywanej muzyki poważnej jest ekstemorancka. Nawet grając kompozycje, performer próbuje wariacji i zdobień, które wydobywają unikalną interpretację kompozycji i indywidualność artysty. To sprawia, że powstająca muzyka jest spontaniczna, nigdy nie przestaje zadziwiać słuchacza.
kontrast nastroju
klasyczna kompozycja będzie zmieniać nastrój., Nie tylko istnieją kontrastujące tematy w obrębie części, ale także mogą występować uderzające kontrasty nawet w obrębie jednego tematu. Nastrój w muzyce klasycznej może zmieniać się stopniowo lub nagle, wyrażając sprzeczne przypływy uniesienia i depresji. Ale taki konflikt i kontrast są pod ścisłą kontrolą klasycznego kompozytora. Mistrzowie tacy jak Haydn i Beethoven byli w stanie nadać jedności i logiki muzyce o szerokim zakresie emocjonalnym.
rytm
elastyczność rytmu dodaje różnorodności muzyce klasycznej., Kompozycja klasyczna ma bogactwo wzorów rytmicznych, podczas gdy utwór barokowy zawiera kilka wzorów, które są powtarzane przez cały czas. Utwory barokowe dają poczucie ciągłości i perpetuum mobile, dzięki czemu już po kilku pierwszych taktach można dość dobrze przewidzieć rytmiczny charakter całej części. Styl Klasyczny zawierał również nieoczekiwane pauzy, synkopy i częste zmiany z długich nut na krótsze. A zmiana z jednego wzoru długości nut na inny może być nagła lub stopniowa.,
melodia
melodia Klasyczna należy do najbardziej śpiewnych i łatwych do zapamiętania. Tematy nawet bardzo wyrafinowanych kompozycji mogą mieć charakter ludowy lub popularny. Czasami kompozytor po prostu pożyczał popularne melodie, ale częściej pisali oryginalne motywy o popularnym charakterze. Melodie Klasyczne często brzmią zrównoważone i symetryczne, ponieważ często składają się z dwóch fraz o tej samej długości. Druga fraza, w takich melodiach, może zaczynać się jak pierwsza, ale zakończy się bardziej definitywnie i będzie łatwiej śpiewać.,
Tekstura
Muzyka klasyczna jest w zasadzie homofoniczna. Jednak faktura jest traktowana tak elastycznie, jak rytm. Kawałki przesuwają się płynnie lub nagle z jednej tekstury na drugą. Utwór może zaczynać się homofonicznie od melodii i prostego akompaniamentu, a następnie przechodzić na bardziej złożoną polifoniczną fakturę, w której występują dwie równoczesne melodie lub fragmenty melodyczne imitowane wśród różnych instrumentów.,
dynamika i fortepian
zainteresowanie kompozytorów klasycznych wyrażaniem odcieni emocji doprowadziło do powszechnego stosowania stopniowych zmian dynamicznych – crescendo (stopniowo coraz głośniej) i diminuendo ( stopniowo coraz łagodniej). Nie ograniczali się do charakterystycznej dla muzyki barokowej dynamiki szeregowej. W tym okresie pragnienie stopniowej zmiany dynamiki doprowadziło do zastąpienia klawesynu przez fortepian. Określając akompaniament, a nie ufając osądowi improwizatorów., Zmieniając nacisk palca na klawisze, pianista może grać głośniej lub łagodniej. Chociaż fortepian został wynaleziony około 1700 roku, zaczął zastępować klawesyn dopiero około 1775 roku.
koniec Basso Continuo
basso continuo zostało stopniowo opuszczone w okresie klasycznym. W klasycznych utworach kompozytora klawesynista nie musiał improwizować akompaniamentu. Jednym z powodów, dla których basso continuo stało się przestarzałe, było coraz więcej muzyki pisanej dla amatorów, którzy nie potrafili opanować trudnej sztuki improwizacji., Również Kompozytorzy klasyczni chcieli mieć większą kontrolę nad swoimi utworami, określając akompaniament, a nie ufając osądowi improwizatorów.