Madame Lelica

pracownicy węgla, którzy zmarli na czarną chorobę płuc w ostatnich latach stracił więcej lat życia w stosunku do ich oczekiwanej długości życia niż pracowników umierających z powodu choroby zawodowej zaledwie kilka dekad temu, CDC raporty.

wyniki badań, opublikowane w tygodniowym raporcie Morbidity and Mortality, są zgodne ze zgłoszonym wzrostem w szczególnie agresywnym typie czarnej choroby płuc znanej jako postępujące masywne włóknienie lub PMF.,

w lutym tego roku, CDC ' s National Institute for Occupational Safety and Health (NOSH) poinformował największy klaster PMF kiedykolwiek, z blisko 600 przypadków zidentyfikowanych w trzech klinikach medycznych w południowo-zachodniej Wirginii między 2013 i na początku 2018. Klastry choroby zidentyfikowano również w regionach Kentucky i Wirginii Zachodniej.

w maju ubiegłego roku Departament Pracy USA poinformował, że wśród górników od 1970 roku zdiagnozowano 4679 przypadków PMF, z czego połowa przypadków wystąpiła po 2000 roku.,

odrodzenie się czarnej choroby płuc wśród górników węgla, począwszy od połowy lat 90., było po części winą za zmiany w praktykach górniczych. Obejmuje to dłuższe przesunięcia, zwiększone wydobycie powierzchniowe i wydobycie węższych, niższych warstw węgla, które tworzą więcej pyłu krzemionkowego. Krzemionka jest znacznie bardziej toksyczna dla płuc niż pył węglowy.,

w nowo opublikowanej analizie, naukowcy NOSH zidentyfikowali zgony czarnych płuc wśród pracowników węgla od 1999 do 2016 i obliczyli lata potencjalnego życia utraconego do średniej długości życia (YPLL) i lata potencjalnego życia utraconego przed wiekiem 65 lat (YPLL65).

ogólna liczba pracowników węgla umierających na czarną chorobę płuc, znaną medycznie jako pneumokonioza pracowników węgla (CWP), systematycznie zmniejszała się w latach 1999-2016-wysoka 409 pracowników w 1999 r.do niskiej 112 w 2016 r.,

ale w tym okresie średnia lat potencjalnego życia utraconego do średniej długości życia wzrosła o 55,6%, z 8,1 roku życia utraconego do 12,6 roku na osobę zmarłą. Wzrost ten zaobserwowano głównie w latach 2003-2016.

badacze zauważyli, że spadek śmiertelności CWP z uwzględnieniem wieku można częściowo wytłumaczyć spadkiem zatrudnienia w przemyśle wydobywczym.

wskaźnik YPLL65 na osobę w wieku od 25 do 64 lat gwałtownie wzrósł z 4,3 w 2002 r.do 8,9 w 2005 r., a następnie stopniowo malał do 6,5 w 2016 r. Najwyższa średnia YYPLs65 na zmarłego wynosiła 7.,2 w 2000 r., 9,6 w 2004 r. i 9,3 w 2008 r.

„rosnąca różnica między faktycznym wiekiem każdego zmarłego w chwili śmierci z powodu CWP a jego oczekiwaną długością życia potwierdza ostatnie doniesienia o rosnącej częstości występowania i nasilenia CWP oraz szybkim postępie choroby wśród górników”, napisali naukowcy.

w raporcie z 2014 r.naukowcy z CDC odnotowali 8,6-krotny wzrost częstości występowania PMF ze średniej rocznej 0,37% w połowie i pod koniec lat 90. do 3.,23% w latach 2008-2012 wśród górników w Kentucky, Wirginii i Wirginii Zachodniej uczestniczących w programie nadzoru zdrowotnego pracowników węgla.

„gwałtowny wzrost YYPLs65 był niepokojący, ponieważ najprawdopodobniej odzwierciedlał zwiększoną częstość występowania, jaką zaobserwowaliśmy w postępującym masywnym włóknieniu” – powiedział dziś MedPage badacz Nish Jacek Mazurek.

„Górnicy umierają wcześniej, niż można by się było spodziewać, a przepaść rośnie.,”

w 2014 r. rząd federalny zmniejszył dopuszczalne narażenie na respirabilny pył węglowy, wprowadził zmiany w monitorowaniu pyłu i skierował NOSH do rozszerzenia monitorowania medycznego chorób płuc pyłu węglowego.

Mazurek powiedział, że zgłoszone klastry PMF i dane dotyczące śmiertelności podkreślają znaczenie dalszego ścisłego monitorowania stanu zdrowia górników w okresie ich pracy oraz w latach po opuszczeniu kopalni.,

podkreśla również znaczenie programów dotyczących profilaktyki narażenia pierwotnego, profilaktyki wtórnej poprzez wczesne wykrywanie chorób oraz odpowiedniej opieki medycznej nad pacjentami z pneumokoniozą pracowników węgla-podsumowali naukowcy.